Speciaal Verwant - Moonmates *VOLTOOID*

10. Een plan

Aiden

Het was halverwege de nacht toen ik wakker werd. Averie lag nog steeds in mijn armen, maar ze was helemaal nat van het zweet. Ik denk dat ze een nachtmerrie had. Ik probeerde haar wakker te maken, maar Averie bleef doorslapen. 'Averie!' riep ik. Nog steeds lag ze onrustig verder te slapen. Toen ik nogmaals haar naam riep en wakker probeerde te schudden, werd ze nog steeds niet wakker. Ik begon licht in paniek te raken. Rustig, het komt wel goed. Probeerde mijn wolf mij te kalmeren, maar ik wist dat hij ook ongerust was. Ik liep naar de badkamer die je vanuit haar kamer kon bereiken en maakte een handoek nat onder de koude kraan. Met de natte koude handoek liep ik terug naar Averie en probeerde het zweet van haar af te deppen en haar lichaamstemperatuur naar een normale hoogte te brengen. Averie lag nog steeds onrustig te slapen, maar aangezien ik haar niet wakker kreeg besloot ik om rustig af te wachten. Als ze wakker werd dan zou ik haar vragen wat er gebeurd was. Wie weet had ze wel weer een droom met de maangodin.
Na een uur lag Averie nog steeds onrustig te slapen. Mijn onrustheid en die van mijn wolf werden met de seconden groter. Ze kon toch niet voor eeuwing blijven slapen? Met die gedachte opende ze haar ogen. Opgelucht haalde ik adem, maar toen ik haar angstige en paniekeringe ogen zag verdween die opluchting als sneeuw voor de zon. Ik trok haar tegen mij aan en probeerde haar te kalmeren. 'Wat is er gebeurd?' vroeg ik zachtjes. Voorzichtig maakte ze zich los uit mijn omhelzing en begon met vertellen. 'Ik heb weer een droom gehad van de maangodin. Ze heeft mij verteld hoe de moonmates zijn ontstaan.' vertelde ze zachtjes. Ik knikte en wachte geduldig tot ze verder zou vertellen. Blijkbaar had het verhaal van de maangodin nogal veel indruk gemaakt.

Averie had mij het hele verhaal verteld. Komende volle maan zou ze voor het eerst veranderen in haar wolf en dat zou veel problemen met zich meebrengen.
Als Averie eenmaal veranderd is in haar wolf dan zijn wij onafscheidelijk. Averie zal zich niks meer kunnen herinneren over haar gevoelens voor mij en ze zal ook niks meer voelen voor mij. Toch kunnen we niet zonder elkaar, want haar pijn betekend mijn pijn en andersom. Het is zelfs erger. Haar dood betekend mijn dood en andersom. We zijn voor eeuwing aan elkaar verbonden, zonder dat we nog iets voor elkaar voelen. Het ergste is dat ik de enige ben die zich alles zal herinneren. 'We moeten iets doen!' riep Averie gefrustreerd uit. 'Ik wil je niet vergeten Aiden.' fluisterde ze en er rolde een traan over haar wang heen. Ik trok haar in een omhelzing. 'We verzinnen wel iets.' fluisterde ik haar geruststellend toe. 'En wat als dat niet lukt voor de volle maan?' vroeg ze in paniek. 'Het komt wel goed.' zei ik. Dat was het verschrikkelijkste. Het was een leugen. Ik wist niet of het wel goed kwam. Natuurlijk hoopte ik van wel, maar hoe konden we een betovering ongedaan maken als de maangodin die de spreuk gemaakt heeft allang dood is en de nieuwe maangodin hem niet kan verbreken. Ik zuchtte. Het liefst zou ik tegen Averie willen zeggen dat we weer moesten proberen te gaan slapen, maar ik wist dat dat geen van ons zou gaan lukken. 'Kom, ik denk niet dat wij nog veel gaan slapen.' Averie schudde haar hoofd instemmend.

Beide waren we snel omgekleed en zaten we aan de keukentafel. Ik had koffie voor ons beide gezet en nu zaten we naar onze dampende mokken te kijken. Buiten was het nog donker en iedereen lag nog te slapen. Dat was logisch want het was nog maar half vijf in de ochtend. 'Ik zou willen dat ik de maangodin weer zou kunnen oproepen om haar te vragen of zij weet wie ons zou kunnen helpen.' zei Averie. Ik knikte. Dat zou zeker handig zijn geweest. Ik pakte haar hand vast en draaide rondjes met mijn duim over de bovenkant van haar hand. Ze zuchtte zachtjes. 'Wat moeten we nu doen.' fluisterde ze zachtjes. Ik had echt geen flauw idee wat we moesten doen. Ik kon niemand die ons kon helpen...

Het was inmiddels half zeven in de ochtend en Caith kwam in haar pyjama de trap afgelopen. 'Wat doen jullie zo vroeg op?' vroeg ze verbaasd toen ze ons zag zitten aan de keukentafel. 'Wat is er aan de hand?' vroeg Caith toen ze Averie haar wit weggetrokken gezicht zag. Ik vertelde haar kort wat er vannacht was gebeurd. Toen ik helemaal uitgepraat was, was ook Caith haar gezicht wit weggetrokken. 'Ik ga Mack halen.' fluisterde ze zachtjes voor ze weer uit de keuken verdween. Averie zat naar haar lege mok te staren. Ik trok haar naar mij toe en zette haar op mijn schoot neer. Toen ze eenmaal zat pakte ik met mijn andere hand haar kin vast en draaide deze naar mij toe. 'Het komt goed, daar zorg ik wel voor.' zei ik en gaf haar een hardstochtelijke zoen. Vol overgave zoende Averie mij terug. Het was het beste wat mij ooit was overkomen. Toen ik geluid hoorde trok ik mij terug en schonk Averie een liefdevolle blik. We zouden hier samen uitkomen.
Caith kwam samen met Mack en Dex de keuken binnenlopen. 'Ik heb ze al op de hoogte gebracht van wat er vannacht is gebeurd.' zei ze. Ik knikte. 'Hoe kunnen we dit oplossen?' vroeg Dex. Het bleef heel stil. Niemand wist iets. 'Ik hoopte opnieuw contact te kunnen maken met de maangodin in de hoop dat ze ons kon helpen.' zei Averie na een tijdje. Ze was al best lang stil geweest en ik was dan ook blij dat ze eindelijk iets zei. 'Wanneer is de nieuwe volle maan?' vroeg ze ineens. 'Over drie weken.' zei Mack. 'Dan hebben we dus nog drie weken om de spreuk te verbreken.' mompelde Dex. Averie knikte hevig. 'Aiden ben je alweer terug?' hoorde ik de stem van Kay vragen. 'Je bent wakker. Mooi, want ik wil dat je zo snel mogelijk naar het Packhuis van De Full Moon Pack komt.' antwoorde ik via de mindlink terug. Kay zei dat hij er meteen aankwam en hij zou Jake meenemen. Alpha Mack had Alex al geroepen via de mindlink en die zou zijn zoon, Sam op verzoek van Dex meenemen. Die konden er dus ook ieder moment zijn. Allemaal waren ze vastbesloten om ons te helpen met de spreuk. Even keek ik naar Averie en toen pas viel het mij op dat ze haar ogen gesloten had. 'Averie gaat alles wel goed?' vroeg ik bezorgd. Ze knikte. 'Ik probeer contact te maken met de maangodin.' legde ze uit. 'En lukt het al?' vroeg Dex. Averie schudde haar hoofd en sloot haar ogen weer om het opnieuw te proberen. Beta Alex en toekomstig Beta Sam kwamen tegelijk met Kay en Jake de keuken binnen gelopen. Alpha Mack lichtte ze in overde situatie en toen was het doodstil. 'Gebeurd er al iets?' vroeg Dex ongeduldig. Averie gaf geen antwoord. We wachtte geduldig af, iets anders konden we toch niet doen...