Ezik bir kız vardır. Okulundaki bir grup bu kızı sürekli ezer, onu güçsüz görürler. Sadece bu kıza değil okuldaki herkese aynı şekilde davranırlar.
Birgün bu grup okuldan gidince okuldakiler çok sevinir, çünkü artık onlara karışan bir grup olmayacak...
"Bugün... Yekta ile konuşmanızı duydum..." devamını getiremeden beni susturdu.
"O konuşmayı duymamış olman lazımdı." Ellerini önünde birleştirdi.
"Ama duydum Ataberk. Kim o kız, Yekta'nın ezilmesini istediği kız kim? Ne istiyorsunuz o kızdan?" dediğimde öylece bana baktı.
"Bunun seni ilgilendirdiğini sanmıyorum." dedi ve tam gözlerimin içine baktı. "Hem neden bunları soruyorsun?"
"Yekta 'bugün konuştuğun kız' dedi. Sen de bugün benimle konuştun..."
"Ve o kızın sen olduğunu mu düşünüyorsun?" Cünlemi ikide bir kesmesine artık sinir olmuştum.
"Evet." dedim. "Ben miyim?"
"Sana neden zarar vermek istiyelim ki?"
"Okuldaki sesi çıkmayan, kimseyle muhattap olmayan ve sadece 1 arkadaşı olan bir kızım. Doğru doğrusu kızdım. Yekta da ezik bir kızla uğraşacak kadar adi birisi."
"Kendini ezik olarak mı görüyorsun?" dediğinde ona inanamazca baktım.
"Dediklerimin arasından sadece ona mı takıdın?" dediğimde güldü.
"Ezik bir kız değilsin." dedi ve ekledi. "Ayrıca o kız sen değilsin."
"Emin misin?" dediğimde bana bakıp "Evet." dedi.
"Tamam, ama hala o kızın ben olduğunu düşünüyorum."
"Sen düşünmeye devam et o zaman. Ben de Esin'in yanına gideyim." deyip ayağa kalktı.
"O kız çok soğuk birisi gibi duruyor."
"Dışarıdan öyle durur. Tanıdığında seversin, gerçek bir dosttur." dedi ve tebessüm etti. "Görüşürüz."
"Görüşürüz." Ataberk giderken yanıma Gülsen geldi.
"O çocukla ne konuşuyordun?" dedi.
"Bugün Yekta gelmişti ya. Onların konusmalarına kulak misafiri oldum. Bir kızdan bahsediyorlardı. Kızın ezilmesini ona iyi davranılmamasını falan söyledi Yekta. Ataberk de ona hirşey yapmayacağım dedi." daha sonra ekledim. "Ve o kızın ben olduğunu düşünüyorum. Ataberk'e de onu sordum."
"Sen değilsindir. Yekta'nın işi gücü sen misin sanki?" dedi ve elindeki çaudan yudum aldı.
"Bence evet gittikleri gün bana mesaj attı."
"Ne mesajı?" dediğinde bana dikkat kesildi.
"Gittigimize sevinmişsiniz falan dedi. Ben de daha fazla konuşmamak için engelledim."
"Yekta..." dediği anda zil çaldı.
"Neyse boşver Yekta'yı. Sınıfa gidelim. Sınıfa gittiğimizde herkes yine kendi halindeydi. Herkes mutluydu, peki ben niye mutlu değildim. Neden bir türlü mutlu olamıyorum, neden hep karşıma bir engel çıkıyordu. Galiba bu hayatta bana mutluluk yasaklı gibi bir şeydi.
Esin👇🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ataberk👇🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
