Ellesmera Prensesi

Boyut Değiştirmek-Dönüşüm ve Gora!

(Hikaye nasıl gidiyo sevgili okurcanlarım;) Hiç yorum yok da o yüzden bi sorim dedim )

LUSİ- Lukeeee??

Kendine ayrılan odadaydı.Pencereden dışarı bakıyordu. Suskundu.

LUSİ-İyi misin??

Cık.Cevap yok .Bende ona eşlik ettim.Beraberce öylece suskun duruyorduk.Aslında bu sessizlik sinirlerimi bozuyordu.Bağırsa çağırsa hesap sorsa bu kadar sinirlerim bozulmazdı.Duvarlara iki yumruk atsa , her yeri dağıtsa hadi yine neyse de bu sessizliği sinirimi bozuyordu.

LUSİ-Sinirlerimi bozuyorsun.

Neden dermişcesine tek kaşını kaldırarak bana baktı.Ben de devam ettim.

LUSİ-Anlıyorum.Sinirlisin.Ama belki de anlamıyorum.Ama sen yine de sinirlisin.Bağır,çağır, duvarları yumrukla, ne bilim her yeri dağıt ama böyle sessiz olma.

LUKE-Sizin dünyanızda bir söz var Lusi. ''Sessizliği dinle.Anlatacak çok şeyi var ''
bilir misin?

LUSİ-Klasik bi sözdür biliyorum yani.

LUKE-Sizin dünyanızda tek anlam verebildiğim şey sözlerinizdi.En çok da bu söz.       Bilmediğin şeyler var Lusi.

LUSİ-Ne gibi ?

Sessiz kalma hakkını kullandı.Bisüre sonra sessizliği bozdu ve ;

LUKE-Boyut değiştireceğiz Lusi.Hazırlansak iyi olacak.Eğitimin bi an önce başlamalı. Hadi güverteye.

Ah.Evet boyut değiştireceğiz.Tamamen unutmuşum.

LUSİ-Tamam.Hadi gidelim.

Birlikte güverteye çıktık.

Vay canına.Bir karadelik.İlk defa görüyordum.Büyüleyici bir güzellik.Ve korkutucu tabi.

LUSİ-Bunun  içine mi giricez????

AROG-Evet!
Hatta hazır olun giriyoruuuzz!!!

LUKE-Elimi tut Lusi.Korkabilirsin.

Wht? :) Hiç tereddüt etmeden tuttum.Hoşuma da gitmişti.

Karadeliğe gittikçe yaklaşıyorduk.Gözümde büyüdükçe korkuyordum.Alışılagelmiş bişey değil.Benim için.Kardeliğe giriyorduk.Birden karadelik oldu size parlak delik.:)Aniden parlamaya başladı.

AROG-Daha önce böyle birşey olmamıştı.Heralde prenses olduğu için.Karadelik onu tanıdı.
Şimdi dönüşümünü başlatıcak.Bizimkiler zaten belli.Ama prenses nasıl bir dönüşüm geçirecek bilmiyoruz.

LUKE-Biraz acı çekebilirsin.Ama korkma dayanabileceğin bişey.Ve..
Çok güzel olacağın kesin.

Wht?Wht?Wht?  İstemsizce gülüyordum.Ve korkmuyor da değildim.Yüzümün nasıl bir ifade aldığindan hić haberim yok.

Vee  büyükkk  annn!!Karadeliğe girdik.Daha doğrusu parlak deliğe.

İçimde tuhaf şeyler oluyordu.O kadar çok korkmuştum ki Luke un elini sımsıkı tutuyordum.Ama o kafamın içine girdi ve düşünce yoluyla ''Şimdi elimi bırakmalısın Lusi'' dedi.
Korkuyordum.Ama bidaha onun sözünden çıkamazdım.Söz vermiştim.Elini bıraktım.Bu arada karadeliģin Opss! parlak deliğin içinde hızlıca ilerliyorduk.Diğerleri de dönüşüyordu.Hatta tamamlamışlardı.Benim de kalbim parlamaya başladı.Etrafımda parıltılar oluştu .Beni çevreliyorlardı.Havalanmaya başladım. Işık daha parlak parıltılar daha sıklaştı.Karnımda kelebekler uçuşuyordu.Saçlarımdaki yedi renk daha canlı olmuştu.Bileklerimdeki yıldızların dışında yıldızları çevreleyen içi boş yeni bir çizgi oluşmuştu.Sanki yeniden doğuyor gibiydim.Sanki bütün kan hücrelerim yenileniyordu.Damarlarım çekiliyordu sanki.Luke un biraz acı çekebilirsin dediği bu olsa gerek.Vücudum daha da pürüssüzleşmişti.Hiç kırışıklık,iz,küçükken izi kalan yaralar, vs hiç yoktu.Bir bebek gibiydi.Gözlerimin maviliği gitmişti.Onun yerine ela veya sarı gibi bir renk olmuştu. Boyumdan hiç bahsetmiyorum.Dönüşürken kemiklerim o kadar ağrımıştı ki bağırmıştım.Ama şu an tam da anlamıyla kusursuz bir güzelliğe sahip olmuştum.Bu halim dünyadaki halime pek benzemiyordu.Ama yine de ufak tefek benzerlikler vardı.