»My Probinsyana Girl« [COMPLETED]

Chapter Twenty Nine

-Shan's Pov-

After 5 days di pa din sya nagkakamalay.

Sabe ng doctor nya maghintay lang daw kame...

Nagring ang phone ko...

I expected na si Paul ang tumatawag but..

It's Mom...

"Mom?"

"Where are you Son?"

"Sa unit."

"Galing ako dun,sabe ng guard magwa one week kana daw di umuuwe sa unit mo. Asan kaba talaga?"

"Sa kaibigan ko. Tatawag na lang ako Mom."

"Wait Shan..." binaba ko na ang tawag at muling tinitigan si Madi.

Umuwe muna sila Laurence kila Nay Mirna at ako ang naiwan dito kay Madi.

Dahan dahan kong hinawakan ang kamay nya.

"Wake up. I miss you." Hinalikan ko ang kamay nya bago ilagay sa pisngi ko."I'm so sorry Madi."

.
.
.
.
.
.

Nagising ako na may gumalaw sa kamay ko...

I opened my eyes at nakita kong gumagalaw ang mga daliri ni Madi na hawak ko.

"Madi? Are you awake?hey." Hinawi ko ang buhok na humaharang sa mga mata nya.

Nakita kong unti unti nyang dinidilat ang mga mata nya.

"Finally." I'm glad dahil gising na sya.

"A....asan a...ko?" Hinang hina pa sya.

"Nasa ospital ka Madi. Remember?nawalan ka ulit ng malay?dinala ka namin dito nila Paul."

"S....si P....paul asan s...siya?"

Parang nadurog ang puso ko ng hanapin nya si Paul.

I don't know why!

"U...umuwe nang manila may kailangang ayusin."

"T...tawagan mo s...siya b...beks."

Ilang araw kona siyang tinatawagan pero nakapatay pa rin ang phone nya.

"B..busy sya Madi."

"G...gusto k...ko s...siyang m...makita."

"Hayaan mo makikita mo rin siya kapag nakalabas kana dito okay?just rest."

Tinawagan ko sila Laurence para sabihin na gising na si Madi.

"Sge bro papunta na kame jan."

"Sge ingat."

Napatingin ako kay Madi na sinusubukang tumayo.

"Hey!dika pa pwedeng kumilos."

"Aray!"

"Ang kulit kase."hiniga ko sya sa kama nya. Hawak nya ang dibdib nya na may malaking tahi. Nasaktan sya.

Tsk!

"Gusto ko nang umalis,kakausapin ko pa si Paul."

"Aysst kailangan mo munang magstay dito ng ilang days bago ka marelease. Wag nang matigas ang ulo. Anong gusto mong kainin?"