Jason's POV
Hey, Mr. Author Thanks for this POV, I really appreciate you giving me the spot light..hehe
( A/N: Oo na, siyempre naman, ikaw pa..hahaha )
So guys first I would like to introduce myself, My name is Jason Alexander Cruz, you can call me Jason or Alex. I'm 24 years old, graduate ako ng Culinary arts sa Center for Culinary Arts sa Manila. Ako nga pala ay isang Head Chef sa Grand Hyatt Hotel sa Dubai. Oo, head chef na ako kahit na 24 lang ako. Eh sa magaling akong magluto eh...hahaha. And as you all know, ako ang best friend ni Uno since high school. It's been 3 years na din since I've visited the Philippines. Kasi pagkagraduate ko, kinuha na ako ng ate ko na nasa Dubai din para magtrabaho din ako dun. Pero ngayon nasa Palawan kami ng bestfriend kong si Uno, sinama ko siya dito para makapag unwind at makapag pahinga sa mga trabaho sa Manila. Pero ang higit sa lahat, sinama ko siya dito para makalimot sa mga nangyare sa kanya this past few weeks. Niloko daw kasi siya ng gf niya at gusto niya ng kalimutan yun.
Ako ang nagpayo sa kanyang, wag muna mag seryoso sa lovelife niya dahil masasaktan lang siya. Tignan nyo ko, walang problema. Tsaka sa gwapo ng best friend kong yun, di na niya kailangan maghabol sa babae kasi siya na hahabulin ng mga yun. Pinayuhan ko siyang magtry muna ng mga girls, at mag seryoso na lang siya if He thinks the girl is worth it, pero for the mean time let's just play. Pero pinaalala ko sa kaniya na kapag taken ang babae, off limits yun.
Kaya nang naglibot kami sa lugar, ipinakita ko sa kanya kung paano gawin ang mga sinabi ko. Oo na playboy na ako, at least wala akong gf na kailangan alalahanin diba. Hanggang sa kinabukasan, may lakad ako ng maaga kasama yung babaeng nakilala ko kahapon lang. I'll make sure na score 'to, kaya iniwan ko muna si Uno sa bahay pero I think lalabas naman yun, maglilibot din. At baka dito nya pa makilala ang unang babae sa collectiion niya..hahaha..Ang bad ko ba, hindi naman gusto ko lang tulungan best friend ko..hehe
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
Uno's POV
And ayun na nga, pagdating ko dun sa Wildlife Sanctuary, naglibot libot ako. Hanggang sa may pumukaw sa paningin ko, isang napakagandang babae. Maputi, cute, chinita at higit sa lahat ay naka salamin. Oo na, inaamin ko na gandang-ganda ako sa mga babaeng naka salamin, kasi naman nagmumukha silang matalino..hahaha. Kaya ayun at lumapit ako sa kanya, pero hindi ko agad siya kinausap. Nakita kong kinukuhanan niya ng pictures yung mga hayop dun sa sanctuary.
Sinundan ko siya kahit saan siya pumunta dun sa sanctuary, pero siyempre hindi ako nagpapahalata noh. At hanggang sa nagutom na ako, Kaya bumili ako ng pagkain sandali, pero ng bumalik ako sa kinatatayuan namin kanina ni Miss Chinita Princess, ( Yup, yun na nga ang naisip kong itawag sa kanya dahil nga di ko alam ang pangalan niya ) nakita kong wala na siya dun. Hayz, sayang naman di ko man lang natanong kung anu ang pangalan niya.
Kaya ayun, kinaen ko na lang yung binili kong pagkaen dun sa binilhan ko nun. And after ilang oras pa ng paglilibot sa sanctuary, napagod na din ako. At nakita kong gumagabi na pala, kaya naisipan ko na ding umuwi. Pero hindi pa rin maalis sa isip ko yung itsura ni Miss Chinita Princess. At parang gusto ko ulit siyang makita, at sa susunod na makita ko siya ay di na ako mag aalinlangan na kausapin at itanong ang pangalan niya.
Pero bago umuwi, may nareceive akong text mula kay Jason. Tinatanong niya kung nasaan daw ako. Kaya tinawagan ko na lang siya. "Pre, nandito ako sa may Calauit Island Wildlife Sanctuary."
Jason: "Ah ganun ba, I see that you've already gone around".."hey Bro, by the way, I'm also in the same area, daan ka dito inom muna tayo tapos sabay na tayo umuwi."
Me: "Sige nasan ka ba ngayon?"
Jason: "Dtio sa isang bar malapit lang jan, mga 10 mins away lang"

BINABASA MO ANG
The Rebounder
General FictionHey guys, Pierce here..Nga pala eto ang unang story na isusulat ko..So kung panget ang kalalabasan..Sana maging medyo considerate naman tayo..hahaha..And always feel free to suggest, and criticize.. :) This story is about a guy named Uno, isang taon...