Accidentally In Love

Chapter 15: Expectations and Reality

      Tensyonado si Gabbie habang pinagmamasdan ang tatay niya na abala sa paglalagay ng tagay ng lambanog sa tatlong magkakaparehas na baso. Ayon na rin sa suhestiyon nito, lumipat sila sa garahe upang hindi magsiksikan ang mga bisita niyang higante sa masikip nilang sala. Kaya heto siya ngayon, tahimik na nakatayo sa gilid ng lumang mesita kung saan nakaharap at magkakatabing nakaupo ang mga bisita niya sa lumang bangko─ tahimik ding hinihintay ang sintensya mula sa katotohanang dala ng lambanog.

      "Tay, h'wag po masyadong madami," paalala niya sa tatay niya nang makitang lampas kalahati na ng baso ang paglalagay nito ng tagay. Napatingin siya kay Phoenix, kalmado lang itong nakatingin sa ginagawa ng tatay niya. Si Paul puno ng kumipyansiya, pangiti-ngiti pa. Si Mac naman, hindi mapakali sa upuan nito, palinga-linga pa. Halatang tensyonado rin gaya niya. Hindi nga lang niya alam kung bakit.

      Pasimple niyang sinitsitan si Mac. Tumingin din ito sa kanya, halatang disoriented noong una. Pagkalipas ng ilang sandali, ngumisi ito bago nag-finger heart. Napangiwi siya. Kung siya ang masusunod, baka kanina pa niya ito binatukan. Hindi niya gets ang hanash nito e at lalo lamang 'yon dumaragdag sa tensyong nararamdaman niya.

      "Ate bakit─" Mabilis siyang lumingon. Gulat na mukha ni Tori ang nakita niya, nakakurus ang mga kamay sa dibdib at nakatayo sa may pintuan. Napasinghap ito at naguguluhang tumingin sa kanya. Ilang sandali pa, nagmamadali itong bumalik sa loob ng bahay pagkatapos.

      "Ayos na!" deklara ng tatay niya.

      Humila ng upuan ang tatay niya at naupo sa kabilang bahagi ng mesita, paharap sa mga bisita niya. "Bueno tayo'y magsimula na." Itinulak nito ang tatlong baso sa harap ng mga bisita.

      "T-Tay Manding," nag-aalalang tawag ni Mac sa tatay niya. Nagkatinginan ang dalawa. Napabuga ng hangin si Mac, nagkamot pa ng batok. Umiling-iling naman ang tatay niya.

      Nalukot ang mukha niya. Anong nangyari? Nagtitigan lang mga ito pero bakit parang nagkaintindihan na agad.

      "E bakit ka kasi nand'yan?" Ikinumpas nito ang isang kamay. "Hayaan mo na. Tutal naman nariyan ka na, e 'di panindigan mo na," anang tatay niya, tumikhim pa pagkatapos. "Ganito ang gagawin natin mga hijo. May ilan akong katanungan. Pero bago kayo sumagot, iinumin niyo muna ang tagay sa inyo. Kung sino man ang hindi pa senglot sa inyo kapag naubos na itong lambanog, siya ang unang kakausapin nitong si Gabriela ko. Nagkakaintidihan ba tayo?"

      "Opo," si Phoenix ang unang sumagot, sumulyap pa sa kanya. Awtomatiko namang lumundag ang puso niya.

      "Yes, Sir," sabi ni Paul, idiniretso pa ang upo sa bangko.

      "Oo na nga po?" si Mac naman, lukot ang mukha.

      "Bakit patanong ang sagot mo, Macario?" anang tatay niya.

      "H-ho?" si Mac ulit tensyonado, hindi mapakali.

      "D'yan ka lang. Hindi ka na puwedeng umatras. Mabuti na ito nang isahan na lang ang pagkilatis ko. Tapos na ang usapan," sabi ulit ng tatay niya.

      Naguguluhan niyang pinaglipat-lipat ang tingin sa tatay niya at kay Mac. Ano bang usapan ng mga ito? At kailan pa nagchi-chikahan ang tatay niya at si Mac nang sila-sila lang? Magtatanong sana siya kaso nagsalita ulit ang tatay niya.

      "Bueno, mag-umpisa na tayo. Pangalan," anang tatay niya.

      Sabay-sabay na tinungga ng mga lalaki ang alak na nasa kani-kanilang mga baso. Unang naglapag ng baso si Phoenix. Ngumiwi ito, naubo nang slight ngunit agad ding nakabawi.