Accidentally In Love

Chapter 19: Dream Of Me

      Panay ang hikab ni Gabbie habang nasa sasakyan sila ni Phoenix. Patungo raw sila sa bahay ng isa sa pinakamatalik nitong kaibigan sa San Gabriel. Kung siya ang masusunod, baka bumorlogs na lang siyang maghapon dahil for two days in a row, puyat na naman ang ganda niya.

      Paanong hindi siya mapupuyat kagabi, matapos nilang sumayaw nang magkayakap sa veranda, inaya siya nito sa mancave nito sa basement ng mansiyon. Kumpletos rekados ang mancave ng masungit. Mayroong game area, bar, at mini-theater. Doon sila nagbabad sa mini-theater. Puro comedy ang pinanood nila at hindi sila tumigil sa katatawa hanggang alas-dos ng umaga. Ang akala niya, makakabawi siya ng tulog ngayong araw kaya lang, wala pang alas-otso ng umaga, kumakatok na ang masungit sa kuwarto niya at ginigising siya para puntahan ang kaibigan nito.

      Patamad siyang sumandal sa backseat ng kotse, inayos ang shades niya bago nagbuga ng hininga.

      "Ayos ka lang?" ani Phoenix na nasa tabi niya.

      "Inaantok ako. H'wag kang magulo," supladang sagot niya, bago pumikit.

      Bahagya itong natawa. "Weak. We just watched movies. Paano na lang pala kung sa ibang bagay tayo napuyat?"

      Nagmadali niyang inalis ang shades niya at bumaling dito. "E anong ibang bagay pa ba ang pagpupuyatan natin?" naiimbyernang tanong niya.

      Natawa lang ito bago ibinaling ang tingin sa labas. Pati si Mg Nanding na nasa manibela, nakitawa rin. Napairap siya. Mukhang may sariling mundo ang mag-amo. Muli niyang isinuot ang kanyang shades at sumandal ulit sa upuan. Inabala niya ang sarili sa pagbibilang ng mga puno.

      Ilang sandali pa, naamoy na niya ang tubig-alat. Napatuwid siya ng upo at nagpalinga-linga. Nasa daan na sila na naliligiran ng mga puno ng niyog. Sa 'di kalayuan, naroon ang puting dalampasigan at asul na dagat.

      "Wow, beach!" bulalas niya. Bata pa siya nang huli siyang magtungo sa beach kaya naman sobra siyang natutuwa nang makita iyon.

      Nilingon siya ni Phoenix. "I thought you're sleepy?"

      Umingos siya. "E may beach e. Bakit ba?"

      Humugong ito. Bumulong-bulong din nang hindi niya maintindihan. May hanash na naman siguro, naisip niya.

      Tumigil sila sa harap ng isang lumang beach house na gawa sa bato at kahoy. Luma subalit halatang alaga ang bahay. Patunay niyon ang luntiang bermuda grass at ang mga namumulaklak na potted plants sa paligid niyon.

      Unang bumaba ng kotse si Phoenix. Nagpatiuna itong naglakad papasok sa entrada ng white picket fence na nakapalibot sa buong bahay. Tahimik siyang sumunod habang ipinapaikot ang tingin sa paligid.

      "There you are, psycho!" anang malagom na boses mula sa loob ng bahay. Lumabas mula sa front door ang isang guwapong lalaki na hindi nalalayo ang tangkad kay Phoenix. Gray ang kulay ng mga mata nito at halatang may lahing banyaga. "How's the leg, psycho?" anito.

      "Bad news for you, I'm still gonna walk," sagot ni Phoenix, nagyayabang.

      Natawa ang lalaki bago bumaling sa kanya. Mabilis itong nagpagpag ng kamay bago iyon inilahad sa kanya. Alanganin niya iyong tinanggap. "Hi! I'm Carlo Reyes. I'm so glad to finally meet you, Ms. Maria Gabriela Tereza Nunez Centeno. Twenty six years old. Eldest among four siblings. A resident of Zone 6 Lot 11 Brgy Happy Village."

      Alanganin niyang binawi ang kamay sa lalaki at napatingin kay Phoenix.

      "Dammit, Carlo! You're freaking her out!" saway ni Phoenix sa kaibigan, kunot ang noo.