Kabanata 4
Familiar
Bumaba na sa palapag ang elevator sa ground floor at hinahanap ko ang resto ng Hotel na ito. Nilapitan ko ang isang worker at itinanong ito.
"Miss, saan po ang resto ng Hotel na ito?" Tanong ko dito.
"Ay, ma'am nakikita niyo po ba yung lobby?" Tumango ako. "Kumaliwa po kayo doon. Sa pinakadulong kanto po na 'yon ay duon niyo na po makikita ang Resto ng Hotel na po 'to, ma'am." Saad nito.
"Salamat, miss!" Saad nito and I smiled at her. She smiled too and umalis na siya.
Tinungo ko ang sinabi niya. At makikita mo talaga dito ay puro foreigner at mga bakasyonista kasama ang kanilang pamilya, asawa, boyfriend at girlfriend. Yung iba naman ay mga naka business attire, siguro ay dito sila mga mag m-meeting at mag uusap para sa pag merge ng kanilang mga business or what. Okay, 'di ko naman na kailangan alamin 'yon.
Sa totoo lang nalulungkot ako pag mag isa lang ako. Sa tingin ko ay habang buhay na akong mag-isa sa buhay ko. Tatanda akong dalaga o di kaya'y mag madre na lang.
Nadatnan ko na ang Resto na wala akong kamalay malay dahil sa pagkalutang ko at ano ano ang iniisip ko.
Pumasok na ako sa Resto. Pagkapasok ko rito at ay kaliwa't kanan ang dagsaan ng mga tao. Nilibot ko ang paningin sa loob ng Resto kung may bakante pa bang upuan rito.
Buffet Restaurant pala ito. Kaka-unti lang pala ang naka-pila kaya karamihan dito ay kumakain na.
Tsaka nga pala kasama na rin sa pag bayad mo sa Hotel na ito ang Buffet rito. Breakfast, Lunch, and Dinner. And it's very cheap tho. It can help me through out the 2 weeks I'm here.
Nagtungo na ako sa Buffet at self service pala ito. Nakahilera ang mga pagkain. Ang mga main dishes naman ay nasa pinakaunan. Ang nasa kalagitnaan naman ay ang mga side dishes at pasta. And lastly, ang mga fruits and desserts ay nasa dulo naman na ito.
Ang mga waitress naman ay parehas nasa duluhan ng long table na ito. Sa mga tapat naman ng mga pagkain ay ang mga cook na nakasuot ng kanilang mga puting uniporme at naka chef's hot. At disenteng tignan ang mga ito.
Kumuha na ako ng isang plate, spoon, and fork ko. Mabilis lang ang pagkakausad ng mga tao. Kumuha ako ng fried rice, dilis na may kasamang kamatis, scrambled egg, at salad naman.
Pagkatapos ko kumuha ng pagkain ko ay nilibot ko ang paningin ko sa loob ng resto kung may bakante pa ba dito.
Napadako ang paningin ko sa isang round table. Tumayo na ang dalawang lalaki na naka formal attire mukhang negosyo ang mga pinagusapan nito. Bago sila tumayo ay nag shake hands sila at kinuha na nila ang kanilang suit case bago sila umalis sa kanilang table.
Dali dali akong naglakad patungo duon sa bakante na 'yon. Pagkarating doon ay inilapan ko ang platito ko doon at umupo na rin ako.
Pagkaupo ko ay kumain na din agad ako. Narinig kong tumunog na ang tiyan ko. Hudyat na ako'y gutom na.
Habang kumakain ako ay nag vibrate ang cellphone ko. May nag text siguro sa'kin. Inilapag ko ang kutsara't tinidor ko sa gilid ng platito.
Kinuha ko na ang cellphone ko sa bulsa ng short ko na maong. And I viewed the message. Si Hail pala ito.
Hail:
Hi mars, are you busy? :D
So, why did he chat me? Siguro ay dito makakabawi na ako sakanya.
Me:
Hindi mars, I'm glad you chat me. Where you up to? After ko kumain ng Breakfast dito sa Resto ay gagala na ako dito sa Baguio.
YOU ARE READING
'Till The Sun Goes Down
Teen FictionLorraine Santibañez was frustrated with herself because of what's happening around her. Not able to take it anymore, she decided she needs to get away from her hell of a life. Lorraine went to Baguio to find peace, later on she found out that her lo...