Kabanata 5

8 2 0
                                    

Kabanata 5

Awkward

Naestatwa ako sa kinakatayuan ko. Hindi makapaniwala sa nakita ko. Anim na taon na nuong huling kita ko sakanya. Winter and Duke are in the same school in Manila. They have the same course, Law. And they always meet inside the campus.

Winter knows how much I like Duke since in Middle Highschool. Everytime Winter and Duke bump into each other. She always teased me. Pero pag t'wing may nababalitaan siya kay Duke ay hindi ko na siya pinapakinggan at nilalayuan ko na lang siya. I didn't feel the energy everytime Winter tells me something about Duke.

Huling balita ko sakanya ay may girlfriend siya walang iba kundi si Sandy Briar. Since Middle Highschool sila na ewan ko kung hanggang ngayon ay sila pa rin.

The truth is, I didn't like Sandy at all. Masyado siyang self-centered. Whenever someone darts their gaze at her, yet even talk to her whenever she passes byㅡ she always thought that maybe they fancied her.

Sometimes I always see his tagged photos, Friends of friends. Pag t'wing may reunion na nagaganap at ako lang talaga ang hindi sumasama dahil hindi ko sila feel. Paangatan at pataasan lang naman pag nag reunion galing sa batch niyo.

Minsan ko lang bisitahin ang mga social media accounts ko kapag bored ako O kaya importanteng bagay. I'm too shooked that Hail and Duke are in the same circle of friends.

"Lorraine!" Hail shouted. Napatalon ako sa gulat. "Lorraine," Hail chuckled.

Napadako ang tingin sakin ni Duke. Nangliksi ang kanyang mga mata'ng tumitig sa'kin. Naglakad na ako patungo kela Hail at Duke.

Itinulak ko ang glass door para makalabas na ako ng Hotel. Nasa tapat na ako nila Hail at Duke. Hail smiled at me while Duke is staring at me.

"Lorraine? Lorraine Santibañez?" He uttered. "You're bestfriend with Winter right? Winter Luster. We're on the same school in middle highschool, right?" He said. Kung magtanong akala mo 'di kami naging close before ha.

"Ah, yeah." I said shyly.

Why it is so freaking awkward towards him?

"You know each other? Great! Ngayon lang kayo ulit nagkita?" Hail said.

Nilingon ko si Duke at nakatitig sa'kin si Duke, umiwas ako ng tingin.

Tumango na lang ako. "Hail, tara na! Baka ma-late pa tayo. Nakakahiya sa mga kasama mo, you know hehe." I said. "Ah, saan na tayo?" I asked Hail.

Itinuro niya ang isang puting van. "Don, tayo." He said. "Tara na," nauna nang naglakad si Hail patungo sa puting van. While Duke, sinasabayan niya ako sa paglalakad.

Sa totoo lang, na a-awkwardan ako nuong kinausap niya ako kanina at tinitigan niya ako kanina. Hindi ako nasanay. Unlike before, we're buds, we're too close to each other. But, Sandy enter and our friendship didn't last.

"Musta? It's been 6 years since we met." Sabi niya. "Even though, you're friends with Winter. You don't pay a visit in San Beda. I didn't see you at all.  Kahit pare-parehas lang tayo nag-aaral sa maynila." Napalingon ako sakanya at tumango ako.

"Ah, I'm fine. how 'bout you? Pumupunta naman ako sa school niyo kaso sa Gate niyo lang so, I didn't see you. Wala rin naman akong balak dalawin ka doon." I said. "Minsan lang rin kami magkita ni Winter kapag may free time kami pare-parehas."

Napahinto na kami nuong nasa tapat na kami ng puting van. Binuksan na ni Hail yung pintuan ng van at nakita ko na andon na pala ang mga kasama namin. So, ako na lang talaga kulang ganon?

Lumingon samin si Hail. "Duon na kayo sa frontseat tabi kayo ni Duke. Crowded na kasi sa likod eh." Saad nito.

"Alright," I said. Pinauna ako ni Duke sumakay bago siya. Isinara na ni Duke ang pintuan frontseat at ni-lock ito. Umikot na papunta si Hail sa Driver seat. Binuksan niya ito at isinara na. Kinuha ni Hail ang kanyang seatbelt.

Oh, I forgot. Kinuha ko na ang seatbelt ko ngunit si Duke na ang nag ayos para sa'kin.

"Thank you,"

"Oh, welcome."

"Kumpleto na pala tayong lahat. Buckle up guys!" Hail said. At umandar na ang kotse.

Buong b'yahe ay tulala lang ako. Nakatitig lang ako sa mga tanawin dito sa Baguio. Pag t'wing nakakakita ako ng mga matatayog na puno at sariwang mga hangin. It feels so calm. Parang ang tanging pahinga ko lamang ay ang mga puno at sariwang hangin. Ito ay sapat na sa'kin.

Hindi ko naiisip ang mga problema ko sa maynila. Siguro, ngayon at sa mga magdadaang araw ay huwag ko munang isipin ang nagpapabulabog sa araw ko.

Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ko. Kaso lowbatt na pala. Mag e-earphones pa naman sana ako. Masyadong malungkot kung puro singaw lang ng aircon ang naririnig ko at mga tawanan sa likod.

"Hail, pwede bang pa charge naman ako?" I asked. Hail, looked at me.

"Sure, sure isaksak mo lang d'yan." Nginuso niya ang charger doon. "Lowbatt? Ano ba gagawin mo?"

"Ah, oo. Hindi ko kasi na charge nung papunta ako rito. Yung charger ko din naiwan ko sa maynila." I said. "Ah, mag papatugtog sana ako. Na bo-bore kasi ako pag hindi ako nakakakinig sa mga kanta ganon."

"Ah, ganon ba." While driving, Hail get his phone in the dash board. "Teka, magpapatugtog ako." He smiled.

"Sure,"

Blinuetooth niya ang kanyang phone sa van and it worked.

"Ano bang gusto mo?"

"Kahit anong trip mo ayos lang." I said.

"Aight,"

In-open niya ang spotify. At pinindot niya na ang kanyang gusto niya. Itinabi niya na ang cellphone sa dashboard.

Sa tagal ng panahon
Lalong lumalalim ang pagtingin sa'yo.
Kaya labag sa 'king loob
Kapag magiging kayo

Bakit ang hihilig namang manakit inaano ba kayo? Kanta lang 'yan pero bat sapul na sapul naman ako.

Ako naman ang unang nagmahal sa'yo
At ang pag-ibig ko naman ay totoo

Lakas mang atake talaga. Literal na sapul na sapul ako. Feeling ko broken habang pinapakinggan ko 'yan. Pero kanino nga ba?

Pero 'di patas ang mundo
Dahil hindi ako ang pinili mo
Ang isang tulad ko
Ay ang dahilan kung bakit hindi naging tayo

Okay, just what the hell. Lyrics lang 'yan bakit ganyan na kasakit ha. Naiinis na ako. Grr. Ikinuha ko ang cellphone ni Hail sa dashboard at pinalitan ko ang kanta na 'yon. Napalingon sakin bigla si Hail na may halong pagtataka sa'kin. Ngunit isinawala niya ang tingin sa'kin at tumutok na siya sa pagmamaneho. Habang si Duke naman ay nakadungaw lang sa tanawin. Hindi ko namalayan nakatulog na pala ako sa b'yahe.

"Lorraine," A familiar voice said.

"Hmm,"

"Andito na tayo," minulat ko na ang aking mga mata at naaninagan ko ang pagmumukha ni Duke. Iniwas ko ang mga tingin ko sakanya at bahagyang lumayo onti.

"Ang lapit mo naman masyado sa'kin." I said. And he stared at me. "Ah, mauna ka na. Susunod na ako." Inayos ko ang sarili ko at lumingon ako sa likod. Kaming dalawa na lang pala ang naiwan rito.

Bumaba na si Duke sa sasakyan. Isinandal niya ang sarili niya sa tapat ng van.

"Problema neto? Bat ako iniintay? Sabi ko namang mauna siya. Kulit talaga kahit kelan. Aish." I whispered at myself. Kinatok ko ang bintana ng sasakyan at lumingon siya sa'kin. Bumaba na ako ng sasakyan at ni-lock niya na ang van. Sabay kaming naglalakad patungo sa restaurant na pupuntahan namin na walang ka imik imik saming dalawa.

-

Sorry for the late update )): hoped you guys like it !!! Keep voting & sharing thank you !!!

'Till The Sun Goes Down Where stories live. Discover now