'Till The Sun Goes Down

Kabanata 9

Kabanata 9

What do you call this?

"Saan tayo pupunta?" I asked Duke.

We're on the highway though. Hindi ko alam kung saan kami pupunta. Actually, hindi na ako na a-awkwardan sakanya ngayon. Hindi tulad nung 1 day ago sobrang na a-awkwardan ako pag malapit siya sa'kin.

I guess, ganon talaga ang nangyayari pag napa amin ka ng biglaan. Nagiginhawaan na yung nararamdaman ko at siguro... wala na rin akong feelings sakanya. Though, hindi ko pa cinoconfirm kung wala na talaga o wala. Bumibilis pa rin tibok ng puso ko mars.

I-ilang kotse lang ang nakikita ko karamihan ay ang mga truck nang strawberries, at mga ibang prutas pa na nagbibigay ng bitamina sa ating katawan. May mga gulay rin.

"Just trust me on this." Aniya. Habang nakatingin siya sa kalsada.

"Why are you here? I mean, ba't ka napadpad dito sa Baguio?" I asked him while I'm staring at the highway.

"Ahm, to forget someone? To love myself first?"

"Why? Sino?" I asked and I literally think of that. It can't be? "You mean, Sandy?" I asked him full of curiousity.

"Yes, she tricked me eh." He said. Kalmado lang ang mukha niya. Napaharap ako sakanya dahil literal na nagulat ako doon sa sinabi niya.

Really? Seryoso 'yon? Ba't niya ginawa 'yon? Sa huling pagkakaalam ko eh si Sandy yung patay na patay sakanya kesa siya?

"Ha? Seryoso 'yan? Bakit raw?"

"Ang sabi niya lang 'Sorry, but I didn't love you anymore. I'm seeing someone else better than you. Let's break up.' That's what she said. Pinigilan ko siya kaso ayaw niya na daw talaga." He chuckled. "I looked miserable though. So, to cut off the ties. I need to go away where she is. To think why she dumped me. Am I not enough? That's what on my mind right now. And that's why I'm here." Aniya.

Lumingon ako sakanya. Nagtataka ako bakit? I don't know why but i feel so happy about that. Am I that bad?

"Moving on stage huh." I said and he chuckled.

"Yeah," huminto ang kotse namin dahil naka red ang stoplight. "Ikaw? Why are you here." He asked. Lumingon siya sa'kin.

"Family problems."

"Oh, that. What happened?"

"Mama wants to borrow the money then there all it's started." Sabi ko sakanya at lumingon na ako sa kawalan. Nag green na ang stoplight at pinaandar niya na ang kotse.

"For what?"

"Sugal." He startled.

"Oh, before she is not like that ha?"

"People change, Duke. Just like Sandy. Nagbago na ang pagtingin niya sa'yo." Sabi ko.

"Ouch, it hurts ha." Ang kanang kamay niya ay dumapo sa kanyang dibdib at umaktong nasasaktan at dinidibdib. Humalakhak na lang kami parehas dahil sa ginawa niya.

Huminto kami sa isang old spanish style na restaurant. Pinark niya na ang kotse at pinatay niya na ang makina. Lumabas na ako ng kotse at ganon rin siya. Huminto ako sa tapat ng restaurant at pinagmasdan ko ng maigi ang restaurant na ito at talagang nakakamanghang tignan.

Naaninagan ko si Duke sa tabi ko at lumingon ako sakanya.

"Hindi ko namang alam sa restaurant mo ako dadalhin." Sabi ko at inirapan ko siya.

"Kain muna tayo bago umalis. Mahaba pa naman ang araw para makapagliwaliw, hindi ba? Tara na." Saad nito at pinauna niya na ako sa paglalakad.

Naglalakad na kami patungo sa restaurant. Pinihit ko ang glass door ng restautant na ito. May isang babaeng na ka cream blouse at naka pencil skirt na itim. Pinagmasdan ko ang paligid ko at ang mga waitress din ay ganon rin ang mga suot. Habang ang mga waiter naman ay naka all black.