RİSK

Ortak Yalanlar

Gül'den

Herkes bir aksiyon filmindeymiş gibi heyecanlı gözlerle polisleri izlerken diğer üç polisin aksine sivil giyimli uzun boylu adam bizlere dönerek söze girdi.

"İyi dersler gençler. Öncelikle korkulacak bir şey yok. Sınıf arkadaşınız Arda YILDIRIM hakkında kayıp ilanı aldık. Sizleri ortadan kaybolduğu geceyle ilgili birkaç şey soracağız sadece." Uzun boylu adamın her kelimesi daha da diken üstünde hissetmemi sağlıyordu. Bu şekilde hissedenin yalnızca ben olmadığımı bilmek beni biraz olsun rahatlatırken sınıftaki çoğu öğrenciyle aynı duyguları paylaştığımı fark ettim. Onlar suçlusu olmadıkları bir şey için bu kadar gerilirken biz çok başka bir kafadaydık.

Pınar hoca durumu fark edip öksürerek adamın dikkatinin ona dönmesini sağladı.

"Çıkar mısınız dersimden?" Adam alayla Pınar hocaya döndüğünde ondaki ciddiyeti fark edince kaşlarını çattı.

"Siz karışmayın hocam. Okul müdürünün haberi var. İşimi sizden öğrenecek değilim."

Pınar hoca kaşlarını çatıp ciddiyetini korumaya devam etti. Adam hocanın konuşmamasını fırsat bilerek devam etti.

"Sınıf listenizdeki sıraya göre sizleri tek tek kısa bir sorguya alacağız. Tekrar söylüyorum, gerilecek bir şey yok. Arkadaşınızın iyiliği için ne biliyorsanız söylemeniz yeterli."

Adamın sözleriyle bakışlarım istemsizce Emre'ye kaydı. İlk sırada o vardı. Bu da bizim ortak bir hikaye uydurmamıza engel olacaktı. Bakışlarımı hissetmiş gibi aniden masmavi denizi andıran gözleri beni buldu. Benim aksime sakin görünüyordu. Ya da öyle yansıtıyordu, bilmiyorum.

Gerginliğimi fark ettiğinin göstergesi olarak dudaklarını sorun yok, halledeceğim. dercesine oynattı. Rahatlamam gerekiyordu ama şu durumda pek de mümkün değildi.

"Sınıf listesini alabilir miyim hocam?" Uzun boylu polis tekrar konuştuğunda Pınar hoca pes etmiş görünüyordu.

Normalde böyle bir duruma itiraz edeceğini sanmıyorum. Sadece öğrencilerinin gerginliğini fark edip bizi korumak istemişti. Her zaman olduğu gibi...

Pınar hoca masaya doğru yaklaşıp defterin arasındaki kâğıt parçasını çıkarıp polise uzattı. Adam kâğıdı hocanın elinden alarak listede gözlerini gezdirdi.

"Emre DUMAN." kafasını kaldırıp bakışlarıyla sınıfı tarayınca Emre itiraz etmeden ayağa kalkıp onlara doğru ilerledi.

"Seninle başlıyoruz." Sonrası çok hızlı gelişmişti. Emre'nin sınıftan ayrılmasıyla kimseden çıt çıkmamıştı. Herkes meraklı bakışlarla birbirlerine bakmaktan başka bir şey yapmamıştı.

Emre geldikten sonra onun anlattıklarıma göre bir yol çizmeyi bekliyorduk. En ufak hatamız, sonumuz olabilirdi. Adımlarımızı dikkatli atmaktan başka çaremiz yoktu.

Emre'den

Kendimi göz açıp kapayıncaya kadar kullanıma açık olmayan sınıflardan birinde sandalyelerden birine oturmuş hâlde buldum. Az önce benim ismimi söyleyen polis de tam karşıma oturuyordu. Diğer polislerden ikisi karşımda oturan adamın yanı başında dikilirken dördüncüsü ise kapının önünde bekliyordu.

"Başkomiser Kaan VURGUN." elini uzatıp devam etti. Elini kavrayıp hafifçe sıkıp geri çektim.

"Uzatmayacağım. Sınıf arkadaşın Arda'nın birkaç gündür ortada olmadığının farkındasındır. Bu süreç içinde onunla hiç yüz yüze görüştünüz mü? Ya da herhangi bir telefon aldın mı ondan?"