Uni
"ရှောင်းသခင်လေး ထပါတော့ ခင်ဗျ"
ဒါဟာ ရှောင်းအိမ်တော်ရဲ့သခင်လေးရှောင်းကျန့်အတွက်နေ့တိုင်းပြုလုပ်ပေးရသောအစဥ်အလာဖြစ်သည်။
သခင်လေးက ညဘက်တွေဘယ်လောက်နောက်ကျမှအိပ်ရအိပ်ရ ညဂျူတီတွေဘယ်လောက်ပဲကျကျ မနက်ပိုင်းတော့လုံးဝမထတတ်ပေ။
"ငါနိုးနေပြီ!"
"ဗျာ!!!!"
"နိုးနေပြီလို့ အားခွမ်း ရဲ့"
ဒီနေ့ ကတော့ ရှရီခွမ်း တို့ထီများပေါက်သလားပဲ။
ရှောင်းသခင်လေးက ဘယ်လိုလုပ်အစောကြီးနိုးနေရတာလဲ။
ခါတိုင်း အသက်မထွက်ရုံတမယ်နှိုးရသလို သူ့ဟာသူမထပဲဂျူတီနောက်ကျလျှင်လဲ အားခွမ်းတို့အကြိမ်းခံရသေးသည်။
"သ.. သခင်လေး နိုးနေပြီ!"
"အေးလေ ငါကစောစောနိုးနေကျပဲလေ..
ဘာလဲ မနက်စောစောစီးစီးသရဲတွေ့လာလို့လား?"
"မဟုတ်ပါဘူး..သခင်လေးကလဲ ..
အားခွမ်းကသခင်လေး နိုးနေပြီဆိုတော့ အံ့သြလွန်းလို့.."
"တိတ်စမ်း ......
ငါဘယ်တုန်းက အိပ်ယာထနောက်ကျဘူးလို့လဲ?
လျှာရှည်မနေနဲ့ သွား..သွား မနက်စာလုပ်ထား ..
ငါဆင်းလာမယ်"
"ဟုတ် သခင်လေး.."
အားခွမ်း ယောင်တောင်ပေါင်တောင်နဲ့ဆင်းသွားတော့ရှောင်းကျန့်တို့မှန်ရှေ့မှာ ချောပြီးသားမျက်နှာလေးကိုအထပ်ထပ်ကြည့်နေသည်။
ရေမွှေးတွေလဲ တစ်ခန်းလုံးမွှန်ထူနေအောင်ဆွတ်ထားသေး၏။
အဟမ်း အဟမ်း ရှောင်းကျန့် တို့ ဒါမျိုးနေ့တိုင်းလုပ်နေကြသိလား။
ဒီနေ့ဘာမှထူးပြီးပြင်မထားဘူး။
"သခင်လေးး ရေမွှေးပုလင်းကျကွဲသွားတာလား?"
"ဟမ်?? မကွဲပါဘူး"
"အင်္ကျီတွေလဲ လန်းလို့ပါလား သခင်လေး ရည်းစားရနေပြီလား?
ဘယ်အိမ်တော်က သခင်မလေးလဲ?"
"သောက်ကျိုးနဲ!!! မင်းအမေ့လင်သခင်မလေးဟေ့..
သိပ်စပ်စုတာပဲ"
YOU ARE READING
Come and Save Me
FanfictionUni ငယ်စဥ်ကတည်းက မိဘမရှိတော့သည် တွယ်တာစရာမရှိတော့သသည်မို့အသက်နဲ့ခန္ဓာကိုယ်နိုင်ငံတော်ကို ပေးလှူ ထားသော စံပြရဲ လေးဟာ တွယ်တာရမယ့်သူရှိလာချိန်မှာ..... ရွှေဘုံနန်းစံသူဌေးသား ဆရာဝန်လေးဟာ အတွေ့အကြုံ အသစ်တခုဖန်တီးလိုတာကြောင့် သူဌေးသားဂုဏ်ပုဒ်...
