Derin bir nefes alıp tek tek bedenleri sarsmaya başladım.
Birkaç dakika sonra ise hepsinin öksürerek kalkışını görmüştüm.
- Bize ne oldu?
Sorusunu normal olarak, aralarındaki tek panik dolu bakışlar atan bana yöneltmişti Minhyuk.
- Sonsuz yaşam büyüsünü yaptığınız için olmadı mı?
Başını tutarken canının acıdığını yüzünden anladığım Kihyun:
- Ne? Hayır. Daha büyüye başlamamıştık bile.
- Y-yani-
- Hâlâ eskisi gibiyiz Angel.
- Peki neden-
- Nedenini bilmiyorum ama gözlerim bir anda karardı. Sanki büyü ile uyutulmuşuz gibiydi.
Diz çökmüş olduğum Hyungwon'un yanından kalkıp üst kata çıktım.
Wonho'nun odasına girip:
- Onları sen mi durdurdun?
Demiştim aramızdaki dolap kapağını önemsemeden.
Benimle ilgilenmeyip eşyalarına odaklanmaya devam ettiğini gördüğümde yaklaşarak dolabı kapattım.
- Onları sen mi durdurdun Wonho?
- Evet.
- Neden?
- Onlar, sonunda kaçabileceklerini bilmenin huzuru ile yaşayan kişiler. Ayrıca doğaüstü güçlerinden de memnunlar. Beni her ne kadar bencil görüyor olsanız da dostum olarak bildiğim kişilere zarar gelmesini istemem.
- Peki nasıl yaptın? Artık bir insan olduğunu söylemiştin.
- Bunu ilk hapsolduğum gün yaptım.
- Ne?
- Alternatif gelecekleri gördüm ve o zamandan şimdiye kadar olan her şey de planıma göre gitti.
- Ne planı?
- Herkesin mutlu bir yaşam sürmesi için görüp yürütmeye başladığım gelecek planı.
- Peki büyü?
- Zaman damgalı büyüler yapabiliyordum Angel. Yani bugünün geleceğini gördüğümde bu büyüyü yaptım ve saatin gelmesini bekledim.
- O zaman beni neden korkuttun onlara yetişmem konusunda?
- Bana karşı olan duygularının tamamını yok edebilmek için. Artık tahminime göre içinde bana karşı herhangi bir umut yok. Hakkımda düşündüğün tek şey arkadaşlarıma değer verdiğim.
- B-ben...
Haklıydı. Onun hakkındaki tek fikrim buydu.
- Bunu başında söyleseydin bizim için daha farklı bir son da olabilirdi.
Derin bir nefes aldı ve hafifçe tebessüm ederek:
- Dediğim gibi, buraya ilk atıldığım gün alternatif gelecekleri gördüm Angel. Herkesin mutlu olması için ne yapmam gerektiğini de biliyordum.
Gözlerimi odanın içinde gezdirmeye başlamıştım şimdi de.
- Özür dilerim Wonho.
- Özür dilemeni gerektirecek bir şey yok. Değer verdiği insanlar için kendi hayatından vazgeçebilecek tek kişi sen değilsin.
- Sen bir kökendin. Onca yetenek ve gücünden vazgeçmek zorunda kalmana sebep olduğum için, yani benim yüzümden başta bu eve tıkılmak zorunda bırakıldığın için özür dilerim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
•3• KURTLAR vs. VAMPİRLER ★ K-POP
Fanfiction(İLK İKİ KİTABI OKUMADAN LÜTFEN BUNA GEÇMEYİN!) (B.A.P - BTS - EXO - BoyFriend - GOT7 - MONSTAX) Yaşadığı onca şeyi komadayken bilinç altına yerleştirilen hikayeler olduğuna inanmakta ısrar eden Angel'ın aksiyon dolu hikayesi... Ruhunun büyü ile Won...