The Proposal (Completed)

Chapter Twenty Six

Thank You
Dedicated to CurlycurlyFranz

As she walked at the red carpet isa-isa namang lumapit ang mga staff sa kanya while giving her a stem of red roses habang papalapit siya sa elevator.

Kusa iyong bumukas para sa kanya. Pumasok siya doon may isang pumasok at may pinindot kung anong floor. The hotel consist one hundred floors to be exact. Ganoon kataas ang Thompson Hotel. Kaya isa ito sa mga kilala sa asya. The building itself could tell kung gaano ito kagandan and expensive as well. Hindi naman biro ang presyo to stay in this kind of hotel pero worth it naman.

Someone usher her inside the elevator.

"Where are we going?" She asked confusely.

"Rooftop po ma'am." Nakangiting tugon nito sa kanya.

Peri Nagtaka siya ng tumigil ito sa second floor. The elevator opened. Bumungad sa kanya ang nakangiting babae at inabutan siya ng isang tangkay ng pulang rosas.

Nagtataka man ay tinanggap niya iyon at nagpasalamat. Then the elevator's door closed. Pagkarating sa next floor muli itong tumigil. Another one gave her flower hanggang sa muling nagsara ang pinto.

"Seriously? This elevator would stop every floor?" Napapantastikuhang tanong niya sa kasama sa loob ng elevator.

"Mukhang mahal na mahal ka po ng boyfriend niyo ma'am." Tila kinikilig na sambit nito.

"I love him more..." She smiled sweetly.

Mahal na mahal.

"Napakasuwerte niyo po sa kanya."

"Yes, I am." Hindi maitago ang saya sa mukha niya habang sinasabi iyon.

Ganoon ang sistema habang paakyat sila patungong rooftop. Every floor it'll stopped and then someone will give her a stem of rose.

Sa dami ng bulaklak na hawak niya ay tinulungan na siya ng kasama niya. Hindi niya mawari kung gusto siyang pakiligin ng husto ng kasintahan o gustong pahirapan sa pagbitbit ng mga bulaklak.

Geez!

Pero she wants the latter. Of course kilig to the bones siya sa ginagawa ngayon ng kasintahan.
Sa tanang buhay niya ngayon lang siya nakatanggap ng ganito karaming bulaklak. Dagdagan pa na kakaiba ang way nito sa pagbibigay ng roses.

Who would have thought this kind of surprise? Na-surprised ka na, kinilig ka pa!

She never regret the day na nakilala ito sa maikling panahon. Maikling panahon na nakasama niya pero natutunan niyang mahalin ng agad. Talaga ngang walang pinipili ang pag-ibig.

Wala sa tagal o haba ng pagsasama. Kundi kung gaano mo kamahal ang isang tao at pahalagahan. At ipinagpapasalamat niya iyon.

She's happy, so happy na nakilala si Owen. And her happiness couldn't be explained by words.

Finally the elevator stops at the rooftop. As the door open bumungad sa kanya ang pinakaguwapong lalaking pinakamamahal niya.

Waiting for her. He's looking at her intently, ngumiti ito sa kanya ng magtama ang mga mata nila.

May tangan itong isang bouquet ng red roses. She saw their parents na nasa hindi kalayuan at masayang nakamasid sa kanila. Nandoon din si Harith pati ang mga kaibigan ni Owen.

She was speechless.

Lalo na nang makita ang buong venue. Kitang-kita ang buong city at ang nagkikislapang mga ilaw nito na napakagandang tingnan.