သူဖန္တီးေသာရင္ခုန္သံ-၂

963 136 21
                                        

Zawgyi

ေစာင့္ေ႐ွာက္သူ

ေန႔လည္စာအတူစားမည္ဟူေသာ ေျပာစကားအရက်ေနာ္နဲ႔အတူ ဟိုတယ္တစ္ခုတြင္ေရာက္႐ွိေနေသာ ကေလး၏ဟန္ပန္အမူအယာဟာ
ၾကည္ၾကည္လင္သိပ္မ႐ွိလွ။

"ကေလး...."

"ဗ်ာ...ဟုတ္"

"စိတ္ညစ္ေနတာလား...?"

ထိုသို႔ ရင္ထဲ႐ွိသည့္အတိုင္းေမးျမန္းေတာ့ ကေလးက ေျပာစရာစကား႐ွာမေတြ႔သလို ေခတၱဆြံ႕အသြားဟန္။
ထို႔ေနာက္မွ နဂိုကညိွဳးငယ္ေနေသာမ်က္ႏွာေလးက မသိမသာေလးျပံဳးျပလာၿပီး...

"ဟင့္အင္း....က်ေနာ္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး...."

ခံစားရသမ်ွကိုဖံုးကြယ္ခ်င္ေနဟန္႐ွိသည့္ ကေလးက ပိုပို၍ျပံဳးျပလာသည့္အခါ အလြန္တရာခ်စ္စဖြယ္ျဖစ္ေသာ္လည္း အသက္မဝင္သည့္
အျပံဳးညိွဳးညႇိဳးသာ။
က်ေနာ္သိတာေပါ့....။
ဟိုေကာင္ေလးကို ကေလးအားနာေနမွန္း။
စိတ္မေကာင္းျဖစ္တတ္သည့္ ဝမ္းနည္းလြယ္ေသာကေလးက ျဖစ္ခဲ့သည့္ကိစၥတခ်ိဳ႕မွာ သူ႔အျပစ္လို႔ခံစားေနလိမ့္မည္မွာမလြဲပင္။
သိကြၽမ္းရင္းႏွီးခြင့္ဟာ ၾကာ႐ွည္သည့္အခ်ိန္အတိုင္းအတာ မဟုတ္ေသာ္ျငား အျဖဴထည္ခ်န္းေယာလ္လီ
၏ခံစားမႈမွန္သမ်ွဟာ စာရြက္
ေဖြးေျပာင္ေျပာင္ထက္က မွင္စက္ကဲ့သို႔ထင္႐ွားသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ လူ႔ေလာကႀကီးဝယ္ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ အသက္႐ွင္ကာ လူစံုသက္စံုႏွင့္ေတြ႔ၾကံဳခဲ့ရဖူးသည့္ က်ေနာ့္အဖို႔ လူကဲခတ္ရျခင္းဟာ ခက္ခဲသည့္အရာမဟုတ္ေပ။

"အိုဆယ္ဟြန္း႐ွီ...က်ေနာ္ တကယ္အဆင္ေျပတာမို႔ စားပါ"

စိုးရိမ္ႀကီးသည္မို႔ စားစရာကိုေမ့ကာေငးၾကည့္ေနမိသည့္အခါ ကေလးထံမွသတိေပးစကား။

"ကိုယ္တို႔တစ္ေနရာ သြားၾကရင္ေကာင္းမလား....?"

"ဟင္....?အားမွမအားတဲ့ဟာ"

ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလးေမာ့ၾကည့္ရင္း ဆိုပံုကအသည္းယားဖြယ္အေကာင္းဆံုး။

"ခြင့္ယူလိုက္ရင္ ျဖစ္တာပဲ"

တကယ္ပါ။က်ေနာ္ဆိုတာ ကေလးနဲ႔အခ်ိန္တိုင္အတူ႐ွိေနတာေတာင္
စကၠန္႔မလပ္အနားကပ္ေနခ်င္တာမ်ိဳး။

Guardian(completed)Место, где живут истории. Откройте их для себя