သူနဲ႔ဆံုတဲ့ကမာၻေလး-၁၃

1K 179 25
                                    

Zawgyi

ေစာင့္ေ႐ွာက္သူ

က်ေနာ္ဆိုင္ေ႐ွ႕သို႔ေရာက္ၿပီး နာရီဝက္၊ေလးဆယ္မိနစ္ခန္႔ၾကာသည္ထိတိုင္ ခ်န္းေယာလ္လီရဲ႕အရိပ္အေယာာင္ကိုမျမင္ရေသး။
လက္ပတ္နာရီ၏ အခ်ိန္ဟာ ကိုးနာရီထိုးလုထိုးခါနီးျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ေကာင္ေလးဟာဘာေၾကာင့္ ေနာက္က်ေမသလဲ...

ဆိုင္ထဲသို႔ဝင္ေတာ့ ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက စားသံုးသူထင္ကာ က်ေနာ့္အားေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြႏႈတ္ဆက္ကာ ဆိုင္ပိတ္ေတာ့မည့္အေၾကာင္းေျပာသည္။

"ခ်န္းေယာလ္လီျပန္သြားၿပီလား....?"

က်ေနာ့္ေမးခြန္းေနာက္မွာ ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက ခဏမ်ွစဥ္းစားဟန္ျပဳၿပီးမွ အေျဖျပန္ေပးလာသည္။

"သူဒီေန႔ အလုပ္မဆင္းဘူးဗ်...ဘာလို႔လဲေတာ့မသိဘူး"

"အလုပ္မဆင္ဘူး...?"

အလုပ္ပ်က္မွာ လစာျဖတ္ခံရမွာေတြ ေၾကာက္တဲ့ကေလးက
ဘာေၾကာင့္မ်ားအလုပ္မဆင္းရသလဲ...

ေနမွေကာင္းရဲ႕လား....။

"ဒီက...အိုဆယ္ဟြန္း႐ွီမလားဟင္...?"

ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက က်ေနာ့္မ်က္ႏွာငိုေစ့ေစ့ၾကည့္ကာ ေမ်ွာ္လင့္တႀကီးမ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္မခ်င့္မရဲေမးသည္။
ဝန္ထမ္းအသစ္ထင္ရဲ႕...
ဒီဆိုင္က ဝန္ထမ္းတိုင္းနီးပါးေလာက္က က်ေနာ့္ကိုျမင္ဖူးေနက်ပင္။
က်ေနာ့္ေခါင္းညိမ့္ျပမႈေနာက္မွာ သူကဟန္ပါပါျပံဳးရယ္သည္။

"အျပင္မွာ အခုမွ ပထမဆံုးျမင္ဖူးတာဗ်...အိုဆယ္ဟြန္း႐ွီက သိပ္ေခ်ာတာပဲ....ဟိုဒီလိုဆိုအခုသတင္းထြက္ေနတာက...တကယ္ေပါ့ေနာ္...?"

သူ႔ေမးခြန္းက ဘယ္ဆီကိုဦးတည္ေနမွန္းက်ေနာ္ရိပ္မိသည္။
ခ်န္းေယာလ္လီနဲ႔က်ေနာ့္ရဲ႕ဆက္ဆံေရးအေျခအေနကိုေျပာျခင္းျဖစ္လိမ့္မည္။
အခုလို ကယတ္႐ိုက္ေနသည့္ အေျခအေနမွာ အမွန္တရားကိုလူတိုင္းသိခ်င္ၾကမွာခ်ည္းပဲေလ။

မေသခ်ာေသးသည့္ အေျခအေနကိုေသခ်ာေအာင္က်ေနာ္ကိုယ္
တိုင္ ဖန္တီးမည္ဟုဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ထိုေကာင္ေလးဟာ ႏွစ္လိုဖြယ္ျဖစ္ေစမည့္ ဟန္ပါေျပာအျပံဳးတစ္ခုကိုျပံဳးကာ ႏႈတ္ဆက္လို႔
ျပန္ထြက္လာခဲ့သဘည္။သူလိုခ်င္တဲ့အေျဖကိုေတာ့က်ေနာ္မေပးခဲ့
ေသး။ထို႔ေနာက္ ေတာင္းတရာမ်က္ဝန္းအိမ္တို႔ကိုေငးေမာဖို႔ရန္လိုရာသို႔ခရီး
ဆက္မည္။

Guardian(completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang