Çok acemice yazmıştım ama ilk kurgum olduğu için silmeye kıyamıyorum. Ona göre değerlendirirseniz sevinirim <3
xxxxx
Hinata, heyecan ve korku karışımı duygularıyla tüm gece boğuşurken zamanın nasıl hızla geçtiğini anlayamış ve tüm gece farkında olmadan uyanık kalmıştı. Bütün gece aklında dönüp dolaştırdığı düşünceleri sabah eyleme dökmek için sabırsızlandığı söylenemezdi ama zaman sanki onunla dalga geçermişçesine normalden daha hızlı ilerliyor ve Hinata'nın gerginliğine gerginlik katıyordu.
Sabah hava aydınlanmaya başladığı gibi okul için kurduğu alarmı çalmaya başladı. Bu kadar erken kalkmasının sebebi okuluna neredeyse hergün bir saat bisiklet pedalı çevirerek gidiyor oluşuydu.
Hinata normalden daha sakin hareketleriyle yatağından doğruldu. Bugün içinde huzursuz hisler vardı. Üç yıldır aşık olduğu takım arkadaşı aynı zamanda en büyük rakibine duygularını itiraf edecekti.
Başlarda ona garip gelen hislerinin geçeceğini düşünüp üzerine kafa yormamıştı ama günler geçtikçe ona daha çok bağlanmaya başlamış, korkup geri atmaya çalıştıkça daha da dibe çakılmıştı ve artık aşkını saklayacak gücü kalmamıştı. Hinata Shoyo, Kageyama Tobio'ya deli gibi aşıktı, onun her bakışında her minik temasında, dizleri çözülecekmiş gibi oluyordu. Gözleri, duygularını belli etmemek için ona istediği kadar bakamadığı her saniye doluyor, elleri ise ona istediği gibi dokunamadığı her saniye boşlukta süzülüyordu. Dudakları... Onlar en çaresiz olanlardı. Kageyama'nın ince kıvrımlı dudaklarından gelecek tek minik bir öpücüğe bile razıydı.
Liseden mezun olacakları gündü bugün. Burası onun en değer verdiği insanlarla beraber anılarını paylaştığı bu okulun son günü olacaktı.
Diploma töreni için özenle hazırladığı kıyafetleri üzerine geçirdi. Evden çıkıp buruk bir gülümsemeyle son kez bisikletine bindi ve okula doğru sürmeye başladı.
Bugün aslında hayatınada yön vereceği gündü. Kageyama onu reddederse ki o bundan başka bir seçenek düşünmüyordu zaten, bu ülkede daha fazla kalamazdı ve ikinci aşkı olan voleybol için kendini geliştirmeye adayacak ve onu unutacaktı. Eğer kabul ederse bir an bunu düşünüp kalbi hızlandı, bacakları ondan bağımsız gevşedi bu yüzden de bisikletin kontrolünü kaybedip yere çakıldı.
"Ağğh" acıyla yüzünü buruşturarak doğruldu yerden. Kendine sinirlenmişti. Bu zaten imkansızdı bir de bunu düşünüyordu aptal gibi.
Sonra üzerine baktı. Geceden özenle hazırladığı siyah okul kıyafetleri kir içindeydi. Üzerini çırptı bir faydası olmayınca yüzünü asıp tekrar bisikletine binerek keyifsizce okula doğru sürmeye başladı.
xxxxxxxxxxx
Öylesine yazılmış bir şey. Okuyan varsa çok beklentisi olmasın şimdiden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ı regret it [kagehina]
FanfictionSadece sihirli bir dilek hakkı ona yaşattığım onca acıyı unutturabilir miydi yoksa şapkadan çıkan tavşan misali ona beklemediği itirafı yapmak için çok mu geç kalmıştım?