ı regret it [kagehina]

18.bölüm (m)

"Şu an sevdiğin biri var mı?"

Tobio, bu beklenmedik soru karşısında Shoyo ile göz göze gelmekten kaçındı. Dudağını gerginlikle dişlerken karşısında ki gencin vahşi bakışlarını fark edememişti bile. Ne demeliydi?

Var,

Evet birine aşık oldum,

Seni seviyorum.

Dudakları kurumaya başladı Tobio'nun ve onları ıslatmak için aklına gelen fikirler hiçte hayra alamet değildi. Duyguları dudaklarına taşıyordu. İtiraf etmek istiyordu ama alacağı tepkiden emindi. Kesin kalbi kırılacaktı. Hak ettiği o da çok iyi biliyordu ki buydu çünkü.

Shoyo ise geciken cevapla beraber kendince cevabını çoktan almıştı. Vardı biri işte, kırmamak için söyleyemiyorudu.

Gözlerine akın eden inci tanelerini belli etmeden silip kızarmış burnunu eğilerek sakladı. Kulaklarını tıkamak, hiçbir şey duymak istemiyordu. Hazır değildi. Minik kalbi bu acıya daha fazla katlanamazdı.

"Var."pat diye söyledi Tobio. Kim olduğunu söylemezse bir şey olmaz diye düşündü ama asıl Shoyo'yu mahveden de bu belirsizlik oldu.

Yutkundu, gözüne bir daha bakamadı, sustu ve sadece başka soruya geçip bu auradan çabucak kurtulmak için tanrıya yalvardı. Her zaman olduğu gibi bunuda kalbine gömdü ama bu sefer acıtmıştı sanki. Keder dolu kalbinde büyük bir çatlak bırakmıştı bu seferki. Vücudu korkuyla ateşte harlanıyordu ama ne diyebilirdi ki ona? O kim ya da hangi kız mı?

Tobio boğazını temizleyip hiçbir şeyden habersiz utanarak kendi sorusunu sordu. "En son kimle içtin?" sadece ortamı düzeltmek için sorduğu soru birazdan alacağı cevapla içini kıskançlık kapladı.

"Atsumu ve Osamu'yla beraber."Shoyo aklına takılan asıl şeyden dolayı kör olan gözleriyle karşısındaki gencin ne sinirle yumruk yaptığı ellerini ne de çatık kaşları fark edebildi.

"Öyle mi? Ne güzel."Tobio'nun sahte gülümsemesinin altında yatan kıskançlık, bir katil olmak için tüm nitelikleri üzerinde taşıyordu.

"Güzeldi."Shoyo parmaklarıyla oynarken iç çekti. Şu an daha güzel olabilirdi. "En rezil anını anlat."

Tobio gözlerini kıstı. "Bu bir soru değil."

"Oyun bozanlık yapma Kageyama."Shoyo kollarını bağladı.

"O zaman."Tobio bir şişenin tamamını kafasına dikti. Hafif çarpan alkol şimdilik aklını başından almamıştı. Sadece şimdilik...

"Kolay bir soruydu."Shoyo dudaklarını büzdü.

"Yaa öyle mi?"Tobio'nun yüzüne şeytani gülüşü yayıldı. "Söyle öyleyse, lisede neden yanımda giyinemiyordun?"

Turuncu saçları ensesini terleten Shoyo'nun yanakları domatese dönerken, cevap veremeyip bir tane daha kafaya dikti, ona yan gülüşüyle bakan gencin ise keyfi yerine gelmişti bile.

.......

Soru soruyu kovaladı, iki gençte altıncı şişelerini devirirken tamamen uçmuş halde birbirlerine bakıp kulak çınlatan kahkahalardan atıyorlardı.

"Pekiiii en sevdiğin şarkı ne?"Shoyo gülerek sordu. Kelimeleri ağzında geveleyişine aptal gibi gülen Tobio, Shoyo'yu bileğinden tutup dizlerinin üstüne çıkardı ardından belinden tutarak onu kendine çekti.

"Sensin."yüzüne eğilip dudaklarının üstünde kahkahalar attı.

Shoyo'da gülerek alnını onunkine yasladı. "Ben şarkı değilim ki."kıkırdadı. "Ama iyi bir file olurdum."