MADILIM NA KAHAPON (under revision) COMPLETE

Dalawampu't isang Kabanata

Continuation

BUMABA na sila ni Manang Glo, dahil baka makahalata ito kung bakit matagal sila sa silid nito. Parang walang nangyaring pag-u-usap sa dalawa ng makababa. Masaya namang natapos ang kaarawan nito. Pero ito na ang simula ng bangungot na kakaharapin ni Francine, ngunit may lakas na siya para lumaban. Dahil may maasahan na siyang kakampi anuman ang mangyaring ikakapahamak niya sa kanyang amain.

Lagi naman nakabantay si Manang Gloria, hindi kay Francine kundi sa amain nito.
Lalo na noong isang gabi, umuwi ito ng maaga galing sa pagbisita nito sa isa pang branches nito sa laguna, dahil nasa batangas sila ay malapit lang iyon kaya lang bakit maaga ito.

Pina dayday off siya nito, kaya kinabahan siya ng araw na iyon mabuti na lang at humingi ito ng pagkain at tsaa bago ito umalis, mabuti na lang at hindi nahalata ng kanyang amo na may idea na siya sa kuwento ng mag-ama.

Samantala ay kinakabahan naman si Francine sa kanyang kuwarto ng marinig na pinapaday-off ni Amador si Manang GLO, ngali-ngali na siyang bumaba at sigawan si manang na 'wag  mag day off, ngunit natatakot siya na baka madamay ito kapag nagalit si Amador. Kaya pikit mata na lang siya, habang umaalis na si manang Glo, ng mga oras na iyon. Dali-dali sana niyang ila-lock  ang kanyang kauwarto ng maunahan siya ng kanyang amain at naiharang nito ang braso sa pintuan.

“Bakit nagmamadi ka? Hindi mo man lang sinalubong si Papa. My Princess.?” nakangising sabi nito kay Francine.

“Hay*p ka , hindi kita ama simula ng mamatay si Nanay wala na akong mga magulang and don't call me your princess because im not your daughter!” sigaw na saad ni Francine, habang masama ang tingin nito sa amain.

“Napaka harsh mo naman sa akin," nagagalit na ito pero nagtitimpi pa rin ito ng sarili. “‘Di ba sabi ko sa iyo noon, hindi pa kita gagalawin hangga't bata ka pa, kumbaga sa prutas hilaw ka pa. Pero ngayong hinog ka na kailangan na kitang pitasin. And now your eighteen, dapat muna akong pagsilbihan hindi bilang katulong, kundi bilang isang babaeng papawi ng init ko, ang dami ko ng sakripisyo sa iyo. Kaya sisingilin na kita.” pagkasabi nito ay malakas na hinatak nito si Francine pahiga sa kanyang kama.

“Hay*p ka, bitiwan mo ako hindi ko hiniling na ibigay ang lahat sa akin. Ilang beses akong nagmakaawa sa iyo na hayaan mo na ako, pero ano hindi mo ako pinakinggan tapos ngayon, isusumbat mo sa akin ang mga ginastos mo sa akin. Bakit hiniling ko ba sa iyo ang mga iyon, hindi 'di ba, pero dahil diyan sa kasakiman mo namatay ang nanay ako.” nagwawalang sagot nito sa amain at pinagsisipa nito si Amador habang pilit nitong hinahalikan siya at hinuhubaran, ngunit sadyang malakas ang katawan ng kanyang amain. Nagtagumpay itong mahubaran siya kaya iyak na lang ang maririnig mo sa silid na iyon.

Ngunit sadyang madeterminasyon si Francine na makawala sa amain, kaya nang mabitiwan nito ang isang kamay niya ay ubod lakas niyang ikinalmot sa mukha ito kaya ang kanyang mga kuko ay dumapo sa pisngi nito. Kaya naitulak siya nito at pumalahaw ng hiyaw ng masugatan ang mukha nito dahil sa kuko na bumaon sa mukha mula kay Francine.

Nakalabas si Francine sa kanyang kuwarto at sinubukang lumabas nang mahagip siya ni Ronnie at sapilitang ipinasok ulit paakyat sa silid niya. Ngunit hindi pa rin sumuko si Francine nagwawala na ito at nagpupumiglas sa hawak at isinisigaw ang pangalan ng kanyang mga magulang iyon ang naabutang tagpo ni Amador.

Pinagtulungan nilang iakyat si Francine at ipinasok sa silid naman ng amain nito. Itinali ni Amador ang dalawang kamay ng dalaga sa dalawang dulo ng headboard ng kama.

At pagkatapos ay pinalabas na nito si Ronnie sa silid na iyon.

Manang Gloria