The Billionaire's Little Secret | RBS 2

Chapter 37

ARIA

ILANG araw ang lumipas na nasa hospital kami. Hindi na pinaabot ni Alexus ang isang linggo doon at nagpasya na siyang umalis. I got a feeling that he sensed my rising fear inside me.

Sa mga araw na inaalagaan ko siya ay minsang natutulala ako o di kaya naman ay sobrang tahimik. Ilang beses akong sinubukang kausapin ni Alex pero nabibigo siya. Sa huli ay ngingitian ko lang siya para ipakita na maayos ako at hindi ako kabado.

I don't know what to react after knowing that the killers' target is me.

His private plane landed on Paris, France. I think being here is much safer that travelling the world with him. We can still feel free kahit na hindi libutin ang buong mundo. I realized that I was too shallow to think that travelling the world will give us the satisfaction of freedom. Hindi pala. It's about ourselves. It's about myself.

I am now back to his house. Kasalukuyan akong nasa stable at hinihintay ang paglabas ni Alexus kay Gabriella. I missed her and I think I'm more safer here that in other countries.

Napag-isipan ko na ding mabuti na hindi ko muna sasabihin kay Zero o sa mga Moretti ang nangyari. I don't want anymore people involved in this. I still don't have any clue who might be the mastermind of the incident. No matter how hard I tried to think of it, in the end it left me clueless.

Napaangat ang paningin ko nang lumabas si John kasama ni Alex. Hindi parin maayos ang lagay ng kanyang mga sugat kaya naman humingi siya ng alalay sa tauhan.

He softly smiled at me. I can't help but to smile and walk towards him. Naging mailap ako sa kanya nitong mga nakaraang araw at ayaw kong madagdagan pa ang mga iniisip niya dahil sa mga kilos ko.

He's been busy investigating the incident and the possible suspects. Iba't-ibang tao ang nasa listahan. Ang iba ay hindi ko kilala at ang iba naman ay minsan ko nang nakasalamuha sa mga parties. Halos lahat ginawa niyang suspect.

May parte lang na hindi ko maintindihan. It's about the woman he said to be investigated thoroughly. Sa ngayon, kumikilos ang kanyang mga tauhan sa Greece at ang iba naman ay dito sa Paris. I can't think of a possible reason why Ophelia is being one of the suspects.

Yes, she might be. I can't ask Alex about the progress since it's been only days since they started investigating. Isa pa, ayoko munang isipin iyon. I can sense myself getting eaten by fear each time I try to think about it.

Today, I want us to relax. At sa tingin ko, iyon din ang gusto niyang mangyari para sa'min. We've been stressing out these past few days.  So I decided to have a small picnic with him under the tree house.

"You're smiling now," ani Alex nang tuluyan na akong makalapit sa kanya.

His arm possessively wrapped around me. Marahang pumalibot din ang braso ko sa kanyang bewang. I now remember how peaceful it is to be in his arms.

He chuckled and placed a soft kiss on my forehead. Hindi ko mapigilang mangiti.

"Yeah. I'm a lot better now. Ikaw? Sumasakit pa ba?" turo ko sa kanyang benda.

He's wearing a lose white shirt. Ibang-iba sa mga fitted niyang shirts. Nahihirapan kasi kaming tanggalin sa kanya ang damit sa tuwing nililinis ko ang sugat niya. I offered him to clean his wound every night after learning how to. Nagpaturo ako sa doctor na nag-asikaso sa kanya bago kami tuluyang umalis ng hospital.

"Nah. Not anymore."

I nodded.

Inilapit samin ni John si Gabriella. Hindi ko mapigilang humagikhik nang biglang lumapit ang kabayo sakin at sinalubong ng kanyang mukha ang palad ko. Sweet!