Marko Tyron Thomson III [✔]

Chapter Thirty-Nine: VISITORS

Chapter Thirty-Nine: VISITORS

Ann's POV
Na gising ako sa maliwanag at puting room may naka kabit na sa aking IV at amoy na amoy ko ang gamot na inilalabas ng hospital.

I tried to moved and sit but my body is aching like a bitch! May benda rin ako sa ulo. Kaya pala medyo nahihilo pa ako. Sumagi sa isip ko ang nangyari bago ako napunta dito.

'Yong pagtago sa ilalim ng lamesa. 'Yong pagtawag ko kay Tyron at ang paghila ng lalaking iyon sa buhok ko. 'Yong paghampas ko sa pader at ang lalaking dumating. Teka! Who's that man is? He looks familiar.

As if on cue a very familiar figure enter my room. "I'm glad you're awake now. How are you? Do you feel any pain? Do want a water? Food? Just say it and I'll give it right away."

Na panganga ako. How came he's here? Ang balita ko sa kanya umalis siya ng bansa at nanirahan sa Cambodia.

"Michael?! Anong ginagawa mo dito?" mamalat-malat kung tanong sa kanya.

Medyo nanuyo ang lalamunan ko.

He quietly walk direct to the bedside table on my side. Binuksan niya ang medium bottle water at inabot ito sa akin. Inabot ko ito agad dahil talagang uhaw na uhaw na 'yong lalamunan ko.

I drunk it without pause. "Take your time, Ann. Hindi ka naman tatakasan ng tubig. Baka mabigla ang t'yan mo." he said with smirk in his lips. Saka siya umupo sa gilid ng kama ko.

Inirapan ko lang siya. Ng matapos ako sa pag-inum ay ibinaba ko agad ito. Halos kalahati rin pala ang na inom ko.

"Si Tyron, did you see he came to my shop?" kinakabahan kung sabi.

Tumaas ang kilay nito at humaba ang kanyang nguso. "Babe, ako 'yong nandito pero iba ang hinahanap mo. Ouch!" sabi nito habang ang kamay ay naka lagay sa kanyang dibdib na para bang nasasaktan talaga siya.

"I'm serious, Chael."

Umayos naman ito ng upo. "Okay, fine! I didn't see him there. Why are you asking?"

"I call him before that goons catch me. Im sure na alam niyang nasa panganib ako—"

"Maybe he's busy," pagpapagaan niya ng loob ko.

Lalo lang kumirot ang puso ko. Busy? Gusto kung umiyak, but not in front of Michael. Nakakainis! Feel sa pangalawang beses na wasak ang puso ko. O.A ba? Pero ayon kasi 'yong nararamdaman ko.

Buhay ko ang na kataya pero parang nararamdaman ko wala lang 'yon sa kanya. Dapat siya ang nasa tabi ko sa mga oras na ito at hindi ibang tao. Wala lang ba talaga ako sa kanya?

A lifeless laugh escape my lips, "busy? So it means, mas mahalaga pa ang ibang bagay, rather than my life?" mahinang sabi ko.

"Pardon?" i just shook my head.

Nawalan na ako ng gana kaya humiga na lang ako at nagtalukbong ng kumot hanggan ulo ko.

"Just lock the door before you go," walang buhay na saad ko.

Tumikhim siya, "your two days and one night here, kung gusto mo lang naman malaman." hindi na ako sumagot until i heard the door closed.

Pagkasara na pagkasara ng pinto, doon tumulo ang masagana niyang luha sa kanyang mata kasabay nito ang hikbi na unti-unti ng kumakawala sa kanyang bibig.

"Shit! Why I'm so O.A? Baka nga naman busy lang talaga siya. O maybe hindi niya tuluyang narinig ang boses ko kasi na huli ako ng mga gunman na 'yon," dahilan ko sa sarili ko.

Imbis na tumahan ako lalo lang akong umiyak at humikbi. Damn you Tyron! For making me cry, for making me sad and hurt, for making me feel lonely in state like this, I freaking hate everything about you!

I wipe my tears. Tumayo ako at kinuha ang IV pole saka ako naglakad palabas ng room ko. Pagbukas ko ng pinto, sinalubong ako ng dalawang naka black guys na naka tayo sa magkabilang gilid ng room ko. What the—

"What's up here?" sabay na lumingon ang dalawang lalaki.

My lips parted in shock. Dalawang na paka cute na magkamukhang lalaki ang ngayong na kangisi sa akin.

"Ann!!" they said in chorus.

Bat ang dami ko naman yatang visitors ngayon?

"You grown such a beautiful woman, huh!"

"Gumanda ka na!! Waaahh, Ann. I miss you. Pakiss please,"

Dinambahan nila ako ng yakap na dalawa. Shit! Ang titigas ng katawan tapos ang babango pa nila. Na hiya naman ako sa amoy ko—

Bigla ko tuloy silang tinulak, "hindi pa ako naliligo- este sino ba kayo? Why are you standing here like a body guard?"

"I'm Zandell, this is my twin Zandle and the other one is Zandwel." as if on cue the other one he's talking about is sudden appeared in front of us.

He brought five pizza, two jollibee super family meal, and three coffee ng Starbucks.

"Hi! Gising ka na pala. Ta-da!! Lets go inside. I'm so hungry," hinila naman nila ako papasok ulit ng hindi man lang nila hinihingi ang opinion ko.

Nagsimula na kaming kumain. Hindi na din ako kumain kasi talagang gutom na rin ako kanina pa.

Muli kung pinagmasdan ang tatlo, why I can't see anything difference between them? How can i say who is Zandell, Zandle, and Zandwel? Pare-pareho sila ng mukha, gwapo at halos pareho din sila ng built ng katawan pati na ang tangkad. But for some reason, ang dali lang sa akin na kilalanin silang tatlo.

"What's with the long face, Ann?" Zandwel continue eating his food while speak.

"You know my name so it means i know the three of you? Or did we meet before?" inubos ko ang drink na binigay nila sa akin.

"Ouch! You really forget about us." Zandell with his cute chocolate teary eyes.

"Sa gwapo naming ito, nagawa mo kaming kalimutan na lang basta. Your such a bad girl," Zandle pout his lips.

"What's the dramatic atmosphere luring around here?" sabay sabay kaming tumingin sa pinto.

Kuya Jackson looking at us with his wide smile plastered in his face.

"Jackson, you bastard!!" the triplets said in chorus.

Pinagsisipa nila si kuya Jackson pero halata namang hindi malakas kasi tumawa lang ito ng tumawa.

"Gag*, hindi mo na nga kami binigyan ng babae and yet you have a guts to blow up our fucking own car!" sinamaan ni Zandell ng tingin si Kuya na tumatawa lang.

Blow up? Ano ba talaga ang nangyayari dito?

"You make us dry for a few days for fuck sake's Jack!! And then we will find out its because of the girl your living with. Akala ko ba hindi ka seryoso doon?" Zandwel na halatang bad trip talaga.

"We nearly meet Lucifer in hell because of you, dimwit. Michael saved our asses, if you just want to know." Zandle with serious voice.

"Wait! Your living with someone, Kuya? How come i don't know about it?" gulat na tanong ko.

—

SORRY FOR THE WRONG GRAMMAR AND TYPOS..

ENJOY❤