Marko Tyron Thomson III [✔]

Chapter Forty-Six: TYRON

Chapter Fourty-Six: TYRON

Ann's POV
Hindi ko alam kung paano pa ako naka uwi ng naka tulala. Sa lahat ng nalaman ko ngayon, wala na yata akong iiyak pa. Maybe because I'm thinking that he have a valid reason for doing it. I still trusting him 'til now. Gusto kong malaman ang side niya.

Hindi ako na niniwalang siya ang pumatay sa Dad ko hanggat hindi iyon nang gagaling sa sarili niyang bibig. O kung siya man, hindi ko na alam ang mararamdaman ko.

The elevator was closing when someone stopping it. Dalawang pares ng magagandang mata ang sumalubong sa akin. His manly cologne stuck at the entrance of my nose. Ang bango niya parin. How I miss this man. Pumayat siya pero malaki parin ang katawan and looks yummy as always. Ewan ko ba, parang ang kagwapuhan ng isang ito ay hindi kumukupas. Lalo lang siyang na dedefine bawat araw ang lumilipas.

Ganito ba talaga kapag buntis?

Hindi ako naka galaw ng hapitin niya ako at ikulong sa kanyang mga braso. I felt the heat of his body against mine. Oh god! I missed him! Can we just stay here for whole day?

Galit ako sa kanya pero lahat ng iyon parang tinangay ng isang malakas na bagyo. Ang alam ko lang ngayon, nandito siya kayakap ako.

He kissed the side of my forehead before cupping my cheeks with his both hands. "I miss you," tumama ang hot mint breath niya sa akin.

Nagwala ang mga lamang loob ko dahil sa sinabi niya. Kastiguhin ko kaya itong sarili ko. Inuna pa ang landi kesa sa closure na dapat kung makuha.

I pushed him, ng ma alala ko ang lahat. "Don't you dare hugged, touched or kissed me again." matigas na sabi ko at medyo lumayo sa kanya.

Ba't ba ang tagal umakyat ng elevator? Ito na yata ang nakakainip na experience ko sa pagsakay ng elevator.

"Ann..." he said with pleaded voice.

"Tell me everything Tyron. Just tell me," deretso ko siyang tinitigan sa mata.

Hindi ito naka pagsalita hanggang sa tumunog na lang ang elevator tanda na nasa floor na kami.

Lumabas na ako. Sumunod siya. Binilisan ko ang lakad ko. Bumilis din siya. Huminto ako. Huminto din siya. Kung di rin naman siya magpapaliwanag sa akin ang lahat ano pang ginagawa niya rito at sinusundan ako?

"Stop following me Tyron if you cant explained everything to me. Galit ako sayo! Pero heto ako at hinihingi ang side story mo! Ano ba pang kailangan kung gawin just to make you talk? Ang kailangan ko lang naman is malinawan ee. Bakit hindi niyo ba magawang sabihin ang lahat sa akin? I can protect myself! How can you keep a secrete to my face?! Huh! Paano!" inis na sigaw ko.

Baby kapit ka lang kay mommy ha! Siraulo man 'yan daddy mo pero alam ko meron naman yatang katiting na concern sa atin si daddy. Sana lang ma explained niya ng maayos ang sarili niya sa atin. Para no cry and stress na si mommy. I said in my head.

"Sasabihin ko naman sayo—"

"Kailan pa?! Kapag sawa na akong umintindi at mag-antay sa paliwanag mo— niyo?!" I shout as I bit my lower lips.

"Stop stressing yourself, Ann. Its not good for the baby."

"Sino ang pumatay sa mga magulang ko?" hindi ko pinansin ang sinabi niya imbis ay tinanong ko.

Bagamat masakit sa akin malaman at kung sino ang gumawa niyon ay wala akong choice but to know the truth. Ayaw kung habang buhay na manatili sa dilim.

Kung ang sakit ay kapalit ng katotohanan, I will endured it.

"Ann.."

"Answer my goddamn question, Tyron!"

"So you really need to know?"

"Yes! So please tell me, who the hell killed my parents?!"

Matagal itong nawalan ng imik. Bago tuluyang bumuka ang kanyang mga labi. Ang mga sumunod na kataga ang nagpadurog sa aking puso.

"Its me." mahina lang 'yong pero dinig na dinig ko.

"W-what?" tulalang sabi ko. Hindi ko mahinuha ang lakas ko para lumayo sa kanya kasabay ng panunuyo ng lalamunan ko. Tyron killed my parents? So its true?!

Tyron grab the chance.

He answer me by dragging my arm in a quickly moved. And because he have a spare key to my condo he open it without saying anything as we went inside.

Balisa siyang sumilip sa kurtina na tumatakip sa sliding door papuntang veranda.

Limingon siya sa akin bago niya kinuha ang cellphone sa likod ng jeans na suot niya at may tinawagan. "We are surrounded by enemies— No!— It's too dangerous for her. Ann's with me so I cant risk that chance— Thanks bud."

Ilang sandali pa sunod-sunod na putok ng baril ang narinig ko sa labas. Damn! Na itakip ko na lamang ang kamay ko sa magkabilang tenga ko.

Ang totoo ano ba talaga ng nangyayari? A hard arms wrap around my waist and hugged me tightly. "Trust me... Trust me on this one, Ann, please.. Promise I'll tell you everything you want to know kapag naka alis na tayo dito." his voice is full of pleaded.

That's the voice I cant be able to turn down. So pumayag ako kahit na nalilito at galit parin ako sa kanya. Kailangan ko ng explanation.. Gulong gulo na ako. Isa iyan sa dahilan kung bakit ako pumayag na sumama sa kanya.

—

Pagkababa ng chopper na kinalulunan namin ni Tyron sa isang pribadong resort ay sinalubong ko kami ng dalawang tao di ko inaasahang makikita ko dito.

Kuya Jackson and Michael.

Isa na naman pala isipan sa akin. Nakakainis dahil feel ko ako pang dito ang walang alam sa lahat ng nangyayari.

Inilagay ni Tyron sa likod niya ang baril na hawak. Simula kanina ay hawak niya na 'yan at naki pagbarilan din. Natakot ako dahil that's my first time to saw Tyron holding a gun like he's doing it a long time ago. Ang galing niyang umasinta sa mga kalaban na nakikipagbatuhan rin ng bala sa kanya.

Para bang sanay na siyang gumamit niyon.

Tyron been protecting me while were running in the staircase up to rooftop. There was a chopper waiting for us there. We choose to used the stair 'cause there a high chance na nag-aabang lang sa tapat ng elevator kung sino man ang gustong pumatay sa amin. Minsan kinakarga niya ako.

"Kuya.."

"I'm glad your safe, sweetie." agad akong niyakap nito ng mahigpit na agad ko rin namang ginantihan. "Someone wants you dead. But we will protect no matter what,"

☆★☆★☆★☆
Sorry for the wrong grammar and typos..

Enjoy❤