Marko Tyron Thomson III [✔]

Chapter Eighteen: The New Life

Ann's POV
It's been a three years when i feel the presence of Philippine. I don't really remember the whole figure of my hometown before.

Mukha kasing madami na ang nag bago sa pilipinas lalo na airport. Na alala ko kasi na ang dating airport na tinatapakan ko ngayon is wala pang masyadong harang, unti pa lang ang guard at hindi masyadong ayos ang harap nito.

But now, it looks beautiful and perfectly well done.

"Sweetheart!" sigaw ng lalaking mahalaga sa akin ng sobra.

Agad akong yumakap sa kanya ng makalapit siya sa akin. My god, i really misses this man.

Two years din niya akong hindi binisita sa Taiwan kaya naman talagang namiss ko siya ng sobra.

Im now a successful cookery baker woman and im planing to build my GoldenCake Shop here in the Philippines.

May na pili na naman na akong place and maybe tomorrow i going to look for that place para na rin maka sigurado.

"I miss you! Two years mo akong hindi binisita! I hate you" i said then pout my lips.

Ginulo niya lang ang buhok ko saka siya na ang nag dala ng maleta ko na hawak hawak ko.

"Sorry sweetie naging busy kasi ako this year so i can't visit you there. Babawi ko pa ang company na ninakaw sa atin." sabi lang nito saka lumakad na.

Wala naman din naman akong nagawa kundi ang lumakad na at sumunod sa kanya.

Sino nga ba naman ang gagawa ng pagnakaw ng company namin? Walang 'ya. Ang magulang namin tiniis ang pag hihirap kahit na meron naman pa lang ibinigay na company ang lola at lolo namin.

Hindi nila 'yon ginalaw at minanage kahit pa maaring bumagsak ang company na 'yon. Pero ninakaw lang ng isang hampas lupa.

And until now, we don't have a lead and who took our own company.

Kung alam ko lang simula't sapul na meron pala kaming pag mamay-ari na comoany ay hindi ko 'yon palalagpasin at imamanage ko 'yon kahit pa ayaw nila mama and papa.

Matagal nilang itinago ang karangyaan namin sa likod ng pag hihirap na dapat ay hindi namin naranasan.

Siguro kung kinuha nila 'yon ay hindi ko mararanasan ang mag trabaho sa club na halos ipakita ko ang katawan ko sa mga lalaki doon.

At hindi ko rin makikilala si tyon na nag padurok sa akin ng buong-buo.

He broke me into a thousand pieces and no one can fix my broken heart.

"Are you planning to stand there?" kuya jason ask.

"Ha? Ahh oo papasok na ako." sabi ko lang saka ako pumasok sa passenger seat.

Ng mailagay na ni kuya sa back compartment ang maleta ko ay pumasok na din siya sa driver seat.

Nah seat belt na ako ng napatingin ako sa labas ng airport. My heart pump in so much beats, halos marinig ko ang tibok n'on ng makita ko ang isang taong ayoko ng makita pa.

No!! Namamalikmata lang ako tulad ng mga naranasan ko noong iwan ko siya.

Bakit ko nga ba naman siya makikita dito? Aishh!! Erase, erase, hindi ko na dapat siya iniisip.

Third Person's POV
Nag aantay si tyron sa waiting area ng airport inaantay niya ang kanyang fiancé daw 'kuno' dahil uuwi na 'to sa Philippines. Ilang taon din ang inalaan doon ng babae sa switzerland dahil sa ginagawa nitong documents, doon din kasi 'to na distino.

Tumingin ulit siya sa kanyang bisig para tingnan kung ilang oras na siyang nag-aantay. 20 minutes na pero walang lumalapit sa kanya.

Inagahan niya talaga ang pag punta sa airport dahil meron pa siyang kailangang gawin.

Maya maya pa ang inantay niya at merong isang babaeng super sexy and sophisticated lady ang biglang huminto sa harap.

Maganda siyang babae pero hindi 'to ang tipo niyang babae.

"Are you my fiancé, tyron? I'm Ashqil Ferero but can you call me ash for short," sabi ng babaeng kung mag salita ay halatang bihasa na sa english dahil may ancent ang bawat word na binibigkas nito.

"Can we go?" pag iwas nito sa tanong ng babae.

Kinuha na rin niya ang hawak nitong maleta at nauna ng nag lakad.

"Okay." nakangiting sabi ng babae saka kumapit sa braso niya ng mahabol siya nito.

Inalis naman niya ang kamay nitong nakalingkis sa kanya. Pero agad ding bumalik 'yon dahil masyadong makulit ang babae dahil binabalik lang ulit nito ng kamah nito sa braso niya.

Sumuko na lang si tyron at hinayaan na ang babae.

Nasa labas na sila at papalakad na sa nakaparadang Porsche ni tyron sa harap ng airport ng mag masagi ang mata niya.

So familiar na pati ang puso niya ay tumibok ng sobrang bilis.

Umiling-iling siya at binalik ang tingin sa daanan pero parang ayaw niya pang alisin ang mata sa babae parang ang saya saya niya dahil nakita niya ulit 'yong babae na 'yon pero may kirot na kasama ang galak na nasa puso niya.

Mag ka kilala ba sila? Ba't ganito 'yong pakiramdam niya sa babae na 'yon? Unang kita niya palang dito bakit ang bilis ng tibok ng puso ko?

Ipinilig niya ang kanyang ulo at lumakad na muli papunta sa kotse niya.