Sa tuwing may pasok, ganun na lamang ang gawain ng dalawa. Student o librarian man si Mina, parating naroon si Tzu Yu. Patuloy pa rin itong sinusuyo.
Pakiramdam ni Tzu Yu ay siya ang may OLD dahil lagi siyang sabik na makita ang dalaga. Hindi kompleto ang araw niya sa tuwing hindi niya ito nakikita.
Mina: Hindi kaya mapansin na ng mga estudyante na lagi tayong magkasama rito?
Tzu Yu: Hayaan mo sila.
Mina: I can't help it. Baka sabihin nila na pineperahan kita.
Tzu Yu: Hindi naman ah?
Mina: Yun na nga, hindi totoo pero baka iyon ang paniwalaan ng mga tao.
Nagulat si Mina sa sarili niyang sinabi. Hindi totoo pero baka iyon ang paniwalaan ng tao... parang ganun lang siya dati. Hindi kaya'y nagbabago na siya?
Hinawakan ni Tzu Yu ang kamay ni Mina.
Tzu Yu: I promise.. I will help you with your OLD. Kung may maoobsess man sa atin, ako yun. Because I'm the one who fell in love with you first.
Napangiti siya sa sinabi nito. Her beating heart feels so warm. Pabulong niya dinalangin ang pangako ni Tzu Yu. Sana'y mawala na ito... Unti unti na siyang nasasanay na nariyan ang lalaki sa tabi niya. Sa tuwing malungkot at masaya siya, andyan si Tzu Yu.
Hindi kaya mas masaktan siya ngayon?
Biglang dumating ang dalawa.
Jihyo: hanggang anong oras ka dito?
Mina: 10 minutes nalang. Hihintayin ko pa ang kapalit ko.
Momo: Sige hintayin ka na namin. Halika Tzu Yu, sa amin ka muna sumama.
Jihyo: oo nga baka isipin namin na may relasyon kayo hahaha
Napalunok naman si Tzu Yu. Mina laughs nervously.
Mina: ano ba naman kayo!
Umiiling na nagtungo ang tatlo sa gilid para hintayin matapos si Mina sa bilang librarian. Marami siyang nailistang humiram ng libro kaya naman nanakit ang mga daliri nya.
Mina: Kasakit ng daliri ko kakalista ng pangalan.
Jihyo: Nako... exam na niyan baka mamaga yan.
Momo: Kasi naman ang yaman yaman ng University, log book pa rin ang gamit hay. Sa iba computer na.
Mina: Momo-ya!
Nakalimutan niyang anak si Tzu Yu ang may ari ng university. Agad namang kinabahan si Momo sa sinabi niya. She awkwardly laughs.
Momo: T-tzu Yu.. sorry..nakalimutan ko na anak ka pala ng may ari ng school. Sorry!
Tumawa naman si Tzu Yu.
Tzu Yu: Haha ano ka ba okay lang. Tsaka tama ka naman, masyado ng makaluma ang paggamit ng log book e 21st century na.
Momo: Sorry talaga.. at dahil dyan, ako ang manlilibre ngayon!
Mina: Yey!
Kinabukasan, nagpunta na sa library si Mina. Maraming kalalakihan ang naroon na parang may inaayos.
Librarian: Ms. Myoui.. simula ngayon sa computer ka na mag eencode ng book borrowers okay?
Laking gulat niya nang makita niya ang isang computer sa front desk at pati na rin sa iba pang kalapit na mesa. Naalala niya si Tzu Yu at agad sinendan ng mensahe.
Mina: Tzu Yu..bakit may computer na rito? Dahil ba sa sinabi ni Momo?
Tzu Yu: Di mo ba nagustuhan?
Mina: Hindi naman sa ganun. It's too much.
Tzu Yu: Hindi ko pinalagay yan dahil kay Momo. At tsaka totoo naman ang sinabi niya.
Mina: Hay nako. Ikaw talaga.
Tzu Yu: I don't want you to get hurt.
Napakunot siya sa mensahe.
Mina: ano namang kinalaman nun sa computer?
Tzu Yu: Diba sumakit ang daliri mo kakasulat? I did that for you.
Dug. Dug. Dug.
He did that for her? Para hindi na manakit ang darili niya?
Mina: Hindi naman importante yun e. Masaya naman ako sa ginagawa ko.
Tzu Yu: I get that, pero ayokong sumakit at mamaga yang daliri mo. If you don't care about your fingers then I will be the one to take care of that.
Kahit sobra ang ginawa ng lalaki ay nagpasalamat pa rin siya. Nagsimula na siyang gamitin iyon, hindi siya sanay but it's conveniet to use. Natuwa din ang mga kagaya kong student librarian.
He did it for me but it benefit many people.
Hay...Tzu Yu..
