They have been seeing each other almost everyday. 2 days nalang ay finals na nila. Ngayon ay niyaya ni Tzu Yu na magreview ang tatlo sa green house sa gilid ng kanilang mansyon. Matagl niya bago napilit si Mina dahil ayaw nitong makita ang mga magulang niya dahil sa kaba.
Tzu Yu: Malapit na tayo.
Jihyo: Sobrang laki ba ng bahay niyo?
Tzu Yu: Medyo, dream house kasi ni mommy yun. Kapag nameet niyo sila, wag kayong tatahimik, gusto ng mga yun ang madadaldal.
Momo: Nako Mina galingan mo magsalita hahaha
Nagtawanan sila habang ninerbyos siya, binigyan siya ng “It’s okay” smile ni Tzu Yu kaya nabawasan ang kaba niya. Nagpatuloy lang sila sa paglalakad at napansin nila na patungo sila sa isang malaking bahay.
Tzu Yu: Welcome sa bahay namin!
Mina: Grabe nagkikita pa ba tayo sa bahay niyo? Sobrang laki!
Momo: Wow! Nakakamaze naman tumira rito.
Tzu Yu: Halina kayo.
Pinabuksan sila ng gate ng isnag guard doon at binati sila. Ilang minuto pa silang naglakad bago pa makarating sa main door nila. Binuksan ni Tzu Yu ang pinto nila at humarap sa kanila ang malapalasyong sala. Naglalakihang chandelier ang nagsisilbing liwanag ng buong kabahayan, ang mga furnitures na gawa lahat sa kahoy, ang sahig nito na pwede ng magsalamin sa sobrang kinis, marami ring litrato ang nakasabit sa mga dingding nila.
Hindi sila makapagsalita sa sobrang hangang nararamdaman nila.
Tzu Yu: Tell Mom that we’re here. ( utos niya sa katulong at agad naman itong sumunod) yung sinabi ko sa inyo ha. Wag kayong mahihiya. Don’t feel intimidated. Mababit sila.
Nakita nila ang mag asawa na bumababa sa hagdan. Ang ama nitong malaki ang pangangatawan at ang ina niyang nakataas ang kilay ay kinatakutan nila. Mukhang masusungit ang mga ito.
Tzu Yu’s Mom: Good day girls! Welcome!
Agad silang niyakap ng ginang, nabawan ang kaba nila dahil sa friendly voice nito.
Jihyo/Momo/Mina: Good afternoon po.
Tzu Yu’s Dad: Feel at home lang mga iha. Mag aral kayong mabuti.
Ngumiti silang tatlo, hindi sila nagsasalita. Umalis na rin kasi ang mag asawa at iginiya na ni Tzu Yu ang tatlo sa green house nila sa tabi ng bahay.
Tzu Yu: This is my favorite place here. Dito ako lagi kapag walang pasok.
Mina: napakaganda naman dito.
Momo: oo nga, alam ko na kung bakit ito ang paboritong lugar mo.
Jihyo: ang fresh naman ng vibes rito. Ang refreshing mag aral dito.
May isang mahabang mesa sa gitna ng garden bilang study table nila. Umupo na sila at nilabas ang mga gamit nilang reviewer. Tahimik lang sila, kailangan nila ng matinding concentration. Huni lang ng mga ibon at ang hangin na paminsan minsan na umiihip lamang ang kanilang naririnig.
Katulong: Sir, meryenda niyo raw ho.
Tumango naman si Tzu Yu.
Mina: Thank you po.
Jihyo/Momo: Salamat po.
Mukha namang nahiya si Tzu Yu dahil siya lang ang hindi nagpasalamat.
Tzu Yu: s-salamat ate..
Palihim namang ngumiti si Mina. Nang matapos ang group study nila ay inilibot niya ang tatlo sa buong bahay nila. Isang pribilehiyo ang makapunta sa bahay ng may ari ng kanilang eskwelahan. Nakakwentuhan rin nila ang magulang niya bago sila umuwi.
Mina: Salamat sa pag invite sa amin sa bahay niyo.
Jihyo: Salamat rin sa croissant.
Momo: Napakasarap ng meryenda! Thank you!
Tzu Yu: Salamat rin. Marami akong nareview ngayon. Good luck sa atin for exam!
Nagpaalam na sila at nagsimula ng maglakad.
Jihyo: Parang walang kamukha si Tzu Yu diba?
Momo: oo nga e, pero baka pinaglihi sa iba. Baka genes ng iba nilang kamag anak ang nakuha niya.
Mina: Ano ba naman kayo..
Nang makauwi na sila sa dorm ay agad silang nagpahinga. Bukas, hindi sila magrereview dahil baka mamental block na sila.
Momo: Saan nga pala kayo magpapasko?
Jihyo: Sa probinsya kami magcecelebrate.
Mina: Sa bahay lang kami, wala naman kami ibang mapupuntahan
Momo: Ganun ba, kami din e, pero sabi nila baka sa Aurora kami.
Jihyo: Naks naman…
Momo: syempre..espesyal ang pasko. Masarap sana kung may lalaking kasama hahaha
Jihyo: oo nga no? Masaya magcelebrate ng may nagmamahal sayo.
Mina: Oo nga e..
~Finals~
Parang lantang gulay ang apat nang magkita kita sa canteen.
Momo: Grabe yung finals namin T^T Nakakadiscourage!
Jihyo: Wala akong masabi sa sobrang hirap!
Mina: Para akong walang nareview. Hindi lumabas mga nireview ko.
Tzu Yu: Kaya nga…maski ako nahirapan..bakit ang hirap ng pa exam ng university na ‘to?
Pare parehong blangko ang mukha nila. Pagod na pagod ang mga utak nila sa kakatapos lang na exam nila. May naghatid ng kanilang makakain.
Jihyo: Hindi po kami ang nag order niyan
Crew: Para po sa inyo ito. Sinabihan na po kami ni Sir Tzu Yu na maghatid rito kapag dumating kayo.
Mina: Ganun po ba, salamat po..salamat din Tzu Yu
Kahit pagod ay kumain sila, kailangan nilang pakainin ang kaluluwa nilang natuyo dahil sa exam. A chicken soup and a pancake. Tahimik silang kumakain. Ang hirap maging college.
Nagsiuwian na sila after eating. Nang makarating sa dorm, may nakita si Mina na rose and note. Pumasok sya sa kwarto at saka binuklat yun.
“MYOUI MINA! This is a secret. I know you’re tired because of exam, but I want to meet you. Come to the play ground. This isn’t a command.”
Tama siya, pagod nga siya sa exam, pero gusto niya rin itong makita dahil wala na silang pasok sa susunod na mga arw. Tapos na rin ang 1st semester nila kay pinuntahan niya ito. Nakita niya ito agad na nakasakay sa seesaw.
Tzu Yu: thank you for coming.
Mina: Wala yun, ito na rin kasi ang huling araw ng pagkikita natin this year.
Tzu Yu: and why is that?
Mina: Christmas break na. Tapos na rin ang semester.
Tzu Yu: And so hindi na tayo magkikita? Paano ka naman nakakasigurado?
Mina: Ha?
Tzu Yu: Pupuntahan kita sa pasko, mamimiss kasi kita.
Mina: Wag ka ngang ganyan. Para kang ewan hahaha
Tzu Yu: kinikilig ka na naman e.
Mina: Hay ewan ko sayo. Bakit mo nga pala ako pinapunta rito?
Nilabas ni Tzu Yu ang isang regalo.
Tzu Yu: advance gift ko para sayo.
Mina: hindi ka na sana nag abala..
Tzu Yu: Mag aabala ako, para sayo. Para sagutin mo na ako.
Mina: Nagmamadali ka yata?
Tzu Yu: ( nagkamot ng batok) hindi naman sa ganun..
Mina: Bakit parang may iba pang ibig sabihin ang regalong ito?
Mukha namang siyang nagulat sa sinabi nito.
Tzu Yu: paano mo nalaman?
Mina: sabi na e, magaling ako magbasa ng mukha. Ano nga yun?
Tzu Yu: Baka pala hindi kita mapuntahan sa pasko, ang alam ko kasi, sa Taiwan kami sa pasko.
Mina: Ganun ba, kakasabi mo lang na pupuntahan mo ko dahil mamimiss mo ako…hmmmm
Tzu Yu: Binabawi ko na, sorry. Hindi kasi ako pwede magpaiwan.
Mina: okay lang, binibiro lang naman kita. Hindi pa naman tayo para tuparin mo yun. Wala naman akong karapatang magdemand.
Tzu Yu: Basta, sa pasko mo pa buksan yan ha?
Mina: Bakit naman?
Tzu Yu: kasi Christmas gift yan. It supposed to be open on Christmas. Okay?
Mina: Sige na nga..
Tumayo sila at nagsimulang maglakad papuntang dorm. Hinawakan niya ang kamay ng dalaga.
Tzu Yu: Mina….
Mina: hmm?
Tzu Yu: Can I hug you?
She was taken aback on his request. But she nodded, basta ba hindi niya yayakapin pabalik ang lalaki. Niyakap nga ni Tzu Yu ang dalaga at napapikit ito sa bisig niya. She stopped the urge to hug him back.
Tzu Yu: Bakit hindi mo ako niyayakap pabalik?
Mina: k-kasi… kapag niyakap kita nagyon, ibig sabihin…I will give you the right to hug me every now and then.
Dahil sa sinabi ni Mina ay hinawakan niya ang dalawang braso ng dalaga at iniyakap sa kanya. Pumiglas si Mina pero hindi ito hinayaan ni Tzu Yu.
Mina: Tzu Yu!
Tzu Yu: May karapatan na ba ako?
Mina: hindi yun kasali. Dapat kusa kong iyayakap yun sayo. Kadaya mo ha
Tzu Yu: sayang! Hahah
