~Bölüm 10~ (Bir tutam umut)

266 107 57
                                    

Limonatamdan bir yudum içtim. Okan gözlerini benden ayırmıyordu. Gerilmiştim. Heyecanlanmıştım. Kalbimse adeta isyanlardaydı. Çok hızlı çarpıyordu. Okanın hakkımda ne düşündüyünü merak ediyordum. Gözlerinden belliydi. Düşünüyordu.

"Hadi sorda rahatla kraliçe." dedi. Kraliçe demesiyle bedenimdeki tüm hücreler halay çekti sanki. Kraliçe be.
Anlamıştım aslında. Sormamı istiyordu. Açık-açık, neden onun için önemli olduğumu sormamı istiyordu.
"Ben sormadan anlatsana."
Daha iyi bir cevab veremezdim her halde.

"Merak ediyorsun dimi? Neden özelsin dedim? Neden ilgilendim? Şuan neden yanımdasın? Hepsi kafanı kurcalıyor. Yorma o güzel beynini sen. Anlatıcam."

İtiraf mı geliyordu yoksa? İçimde bir tutam umut hiss ettim. Garip ama güzel hissti.

Okan herşeyi anlatmaya başlayacakken telefonu çaldı. Tamda sırasıydı ya. Masadan kalktı ve yanımdan biraz uzaklaşıb konuşmaya başladı. Yanımda olmasada duya biliyordum ve sanırım Denizle konuşuyordu.

Masaya döndü. Yüzünde anlam veremediğim bir ifade vardı. Ama şuan onu düşünmüyordum. Hemen herşeyi anlatsın istiyordum sadece.
"Şey... Hazal, çok afedersin ya. Acil Denizle buluşmam lazım. Sonra devam ederiz olur mu?"

Gıcık. Söylesene ya.

"Tamam olur. Çıkalım o zaman."

Kafeden ayrıldık. Okan beni eve bıraktı. İçimde bişeyler yarım kalmış gibiydi. Sanki tamamlanmayan bir yapbozdum. En son küçükken böyle hiss etmişdim. Annem giderken böyle olmuştum. Daha 4 yaşımda. Neyse...

______________________________________Helloooğğğ❤️🌹 Nasılsınız canlarım? Umarım iyisinizdir. Bölüm yine kısa oldu farkındayım. Ama emin olun harika bir yeni bölüm gelicek. Tahminleri alalım o zaman. Sizce ne olucak?
Hepinizi çok seviyorum üzümlü keklerimm❤️❤️ Yorum yapmayı unutmayın❤️🌹







Yıldızların Altında (TAMAMLANDI!) (KİTAP OLDU!)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin