~Bölüm 18~ (Karanlığım)

183 75 19
                                    

Hava kararıyordu. Şimdiye kadar çok karanlık görmüştüm. Böylesini asla.

Farklıydı. Her an beni içine hapsetmek istiyor gibiydi.

Güçlü ol Hazal. Sen ne karanlıklarda kalmıştın. Kurtulmadın mı sonunda?

Telefonuma baktım. Şarjım azalmıştı. Okandan cevapsız mesajlar ve aramalar vardı. Bu akşam nerede kalıcaktım? Okanı arayıp yardım mı istemeliydim?

Ama hayır. Başara bilirdim. Şuan yalnızlığa ihtiyacım vardı. Yapa bilirdim.

Vazgeçtim ve telefonu cebime koydum . Yakınlarda bir park buldum ve parka girdim. Bank bulunca hemen oturdum. Bu gece burda kalıcaktım.

Artık saat gecenin 1-i olmuştu. Yıldızları izliyordum. Aynı benim gibiydiler. Kendilerini yakmayı başarıyorlardı. Zaten yıldız kendini yakana kadar yıldızdı bence.

Rüyaya dalmıştım. Saat 3-e kadar uyudum. Sonra bedenimi titreten rüzgarın etkisiyle uyandım. Fart ettimde, titreyen bedenim değil ruhumdu. Hatta kalbimdi.

Etrafa baktım. Sarhoş adamlar, havada uçuşan küfürler. Hayat yine vuruyordu. Telefonumu kontrol ettiğimde, şarjımın iyice azaldığını gördüm. Okan, Deniz ve hatta babaannem. Bu kadar insan beni ararken, merak ederken babamın umrunda bile değildim. Buda mı goldü be hayat? Ya sen İstanbul? Herkese yer vardıda, bir benimi sığdıramadın sokaklarına?

Düşünüyordum yine. Sabah ne yapıcaktım acaba? Şimdi Okan ne yapıyordur? Babamla babaannem kavga etmiştir kesin.

Bankta oturmuş, rüzgar eşliğinde düşünürken arkadan bir el ağzımı kapattı. O kadar sıkı tutuyordu ki ağzımı, çığlık bile atamıyordum. Güçlükle ayağa kalktım ve yüzümü döndüm. Karanlıktı. Yüzünü görümiyordum. Ağzımdan elini çekti.

Bağırmak için hamle yapacakken bu sefer burnuma bir mendil tuttu. Bayılmıştım.

Gözümü açtığımda büyük bir odadaydım. Büyük şaşkınlıkla odaya baktım. Güzel bir odaydı. Ben neden burdaydım? Kim getirmişti beni buraya?

Yataktan fırlayıp ayağa kalktım. Tam o sırada odanın kapısı açıldı ve içeri bir erkek girdi.

"Hazal, uyandın mı meleğim?"

"K-kimsin sen? Benim burda ne işim var?"

Yanıma yaklaştı.

"Neden böyle davranıyorsun?" dedi nefes alarak. Uzun-uzun baktı gözlerime. Sanki bişeyler arıyordu bende. "Ona çok benziyorsun" dedi oldukca ince ses tonuyla.

Bir yerlerden tanıdığıma emindim. Nerden ya nerden?

______________________________________
Yine ben geldimm🌹❤️ Naber yıldızlarım? Yeni bölümle karşınızdayımm🌟 umarım beğenirsiniz. Yorum atmayı ve oylamayı unutmayınn. Lav yuuu😂🌟

Yıldızların Altında (TAMAMLANDI!) (KİTAP OLDU!)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin