Başıma birden ağrı girmişti.Ne olmuştu şimdi..
Ben-O zaman beyfendi biraz üslubunuza dikkat etseniz.
O-Ne oldu üzüldün mü?
Ben-Evet üzüldüm.
Yok ya ben bu manyakla uğraşamıycaktım.
Ben-Sizinle niye zamanımı harcıyorsam!!
O-Nasıl olsa haybeye yorum atmaya zamanın çok harca gitsin.
Ben-Siz kimsiniz benim zamanımın boş olduğunu söylüyorsunuz??
O-Stilistsiniz ya?İş bilir!!
Tamam bu kadar yeter.Sertçe bilgisayarı kapatıp yatağıma girip yattım.Ama aklımdan bir türlü bana mesaj atan adamı atamıyordum.Kalktım bilgisayarı yeniden açtım.İki çift laf etmezsem çatlıycaktım.
Ben-Çizim çok güzel tekniğine göre çizilmiş.Beden boy tamam ama elbisenin kulpu yanlış yerden başlıyor ve kumaş eğer uygun değilse o çizimdeki gibi durması mümkün değil.
Soluksuz yazıp gönderdim.Beni bilgisiz biri olarak görmüştü.Buna katlanamazdım.
Dakikalarca bekledim ama cevap gelmedi.Uyudu ya da kaçtı.İçim rahat bir oh çekerek yattım yerime.En azından içimde kalmamıştı.Ohhhh!!!
Sabah saat 6'da alarm çaldığında dayak yemiş gibi kalktım yerimden.Ablam kalkmış kahvaltıyı bile hazırlamıştı.Banyodaki işimi bitirip arkasından yaklaşıp yanağından kocaman öptüm.
"Atom karıncam benim.Ne zaman kalktında hazırladın kahvaltıyı?"
"Eee napıyım ablam o iş bende.Bir baba yiğit çıkarsa diye bekleyeceğime hazırlıyorum işte."Lafını söylerken kızım sana söylüyorum oğlanlar siz anlayın diye Osman'la Ali'ye bakıyordu.
Onlarda,biri yüzünü havluyla kuruluyor,diğeride koltukta oturup boş boş bakıyordu.Yani Ayşe abla duvara konuşuyordu.
Hepimiz kahvaltımızı edince evden dağılmaya başladık.Bugün benim stajım yoktu.Öğleden önce okula,öğleden sonra dikim evine gittim.
Dikim evinde ne iş mi yapıyordum??Ne iş olursa onu.Ayak işi deyip ayak altı ne iş varsa yapıyordum.Nalan Hanım beni işe aldı diye neredeyse tuvaletleri bile yıkayacaktım.
Ayşe ablaya yardım için çalışmamız gerekiyordu.Benimde anladığım tek iş buydu.Tamam sigortam yoktu ama asgari ücretin yarısını alıyordum.Tabii onuda almak için yarım günde ne iş varsa yapıyordum.
Akşam iş bitince eve yürüyerek gitmeye karar verdim.Eve geldiğimde kimse gelmemişti daha.Hemen ellerimi yıkayıp bilgisayarın başına geçtim.
Evet yeni bir mesajım vardı.
O-Ayakta alkışlıyorum.Afferin sana.
Bide alkış emojisi koymuş ukala.
Ben-Teşekkür ederim.
O-Senin bilginden aydınlandık.
Ben-Ooo sevindim demek aydınlanabiliyorsun!!
O-Evet gece üşenmeyip destan gibi yazınca sabah aydınlanıyor insan.
Kahkaha emojisi mi?
Ben-Kimdi çizimi yapan?
O-Ne yapıcaksın?Onada ayrı destanmı yazacaksın?
Ben böyle şey görmedim.Eğer cevaplamazsa engelliycektim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK KERE AŞK
RandomDilruba acıyla başlayan hayatına acıyla devam ederken, bırak aşık olmayı bir erkeğe ne hissedebileceğini bile bilmiyordu. Belki hayat ona bir kere değil birkaç kere öğretecekti aşkı.. HİKAYELERİN HEPSİ BANA AİT OLU HİÇBİRİ ÇALINTI DEĞİLDİR!!
