Bugüne kadar sevindiğim zaman hem gülmüş hem ağlamış,şaşırdığımda,korktuğumda va doğal olarak üzüldüğümde ağlamaktan içim dışıma çıkmıştı.Ama şimdi hiç bir şey yapamıyordum.Olduğum yerde Onur'un giden arabasının boşluğuna gözlerimi dikmiş bakıyordum.Gözlerim alabildiğine yanıyor,boğazımda bir yumru ne aşağıya ne yukarıya oynamıyordu.Yaşadığım 20 yıl boyunca hissetmediğim bir duyguyu yaşıyordum.Halbuki terkedilmeyi,atılmayı,bırakılmayı en iyi biz bilirdik.Ama hiç bir zaman güvenimi kaybetmemiştim.Fark buydu.Çok sevmiştim,güvenmiştim ama şuan kaybetmiştim.
Ceketimin etek ucunu tutup avcumda buruşturmaya başladım.Beynim vücuduma emir vermeyi bırakmış gibiydi.Havanın soğukluğunu hissedemeyecek hale gelmiştim.Birinin bana seslendiğini farkedince boş gözlerle o tarafa doğru döndüm.Davıd tedirgin bir şekilde bana bakıyordu.
"Dilruba iyi misin?"Elimi koluma koymuştu.Boş gözlerle kolumu tutan eline baktım.İyimiydim.Başımı salladım.
"Çok üşümüşsün hadi gel içeriye gidelim."Elimi tutup beni içeriye götürdü.Kapıya yakın bir masaya oturtup kendide yanıma oturdu.Ellerim ellerinin arasında olduğunu bir süre sonra farkettim.Çekinerek ellerimi onunkilerden ayırdım.Yavaş yavaş kendime geldim.Davıd'ın yüzüne baktığımda endişeyle bana baktığını gördüm.Onu rahatlatmak için hafifçe gülümsedim.Oda bana gülümsedi.
"Senin için sorun değilse ne olduğunu çok merak ettim."Benim için sorundu.Hem de büyük bir sorun..
"Boşver oluyor bana öyle arada."Verdiğim cevaba kaşını kaldırarak baktı.Deli olduğumu düşündüğüne yemin edebilirdim.
"Deli değilim bakma öyle.Kal geldi işte boşver."Bir şey olduğunu anlayacak kadar zeki bir adama benziyordu.Zeki olmanın yanında anlayışlı ve kibarda bir insandı.Benim konudan rahatsız olduğumu anladığı için hemen değiştirdi.
"Eee matmazel benimle ne zaman dans edeceksiniz?"Dans mı?
"Bilmem ki.."Etrafıma bakındım birden.Onur'u ne çabuk unutmuştum.Kalabalığa göz gezdirdim ama ikiside yoktu.
"Tamam beni dansa kaldırabilirsiniz kontum."Benim sözümün bitmesiyle hızla kalkıp önümde referans verdi.Bende bir elimi onun eline koyup öbürüyle ceketimin eteğini tutup eğildim.İkimizde yaptığımız şeyin ne kadar komik olduğunun farkındaydık ama ciddiyetimizden asla ödün vermiyorduk.Piste gidip dans edenlere katıldık.Tam dans edecekken müzik bitti.Şaşkınlıkla birbirimize bakıp ellerimizi ayırdık.Dans bitti derken Özdemir Erdoğan'ın 'Bana Ellerini Ver"şarkısı çalmaya başladı.Davıd yavaşça elini bana uzatınca bende avucuna elimi bıraktım.Yanıma bir adım daha gelip belime elini kırılacak bir eşyaymışım gibi narince koydu.
Şarkının güzel ritmiyle dans ederken onunla ne kadar huzurlu olduğumu farkettim.Dans ettiğim adamı tanıyalı bir saat dahi olmamıştı ama sanki onu yıllardır tanıyormuşum gibi rahattım.Gözlerimiz arada birleşsede beni rahatsız etmiyordu.
Etraftaki dans edenleri izlerken gelin ve damata gözlerim takıldı.İrem kollarını Burak'ın boynuna dolamış şarkıyı birlikte söyleyerek dans ediyorlardı.O kadar yakışıyorlardı,o kadar güzellerdi ki gözümü onlardan ayıramadım.Şarkı bittiğinde dans eden herkes birbirini alkışlamaya başladı.Bizde onlara katıldık.Gelin ve damatta sıkıca sarılıp birbirlerini öpmüşlerdi.Onları izlerken İrem Hanım beni farketti ve Burak Bey'in elini tutup hemen yanımıza geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK KERE AŞK
De TodoDilruba acıyla başlayan hayatına acıyla devam ederken, bırak aşık olmayı bir erkeğe ne hissedebileceğini bile bilmiyordu. Belki hayat ona bir kere değil birkaç kere öğretecekti aşkı.. HİKAYELERİN HEPSİ BANA AİT OLU HİÇBİRİ ÇALINTI DEĞİLDİR!!
