AŞK KERE AŞK

Bölüm -14-

Herkes bir Ali'ye bir bana bakıyordu.Sonra hepimiz Gülay'a bakmaya başladık.

"Ne oldu anlatsanıza.."İyiye merak ettim.Ayşe abla dışında herkes burnundan soluyordu.

"Bu hırsız eve geldiğimde evimizi karıştırıyordu.Ayşe ablamın altın bilekliği cebinden çıktı.Osman gelmese öldürecektim dayaktan."

Demek ondan kabul etmişti eve gelmeyi.Gülay bu kadar kargaşada başı önde öylece duruyordu.

"Gülay ne oluyor sen anlatmak ister misin?"Ali kalkıp Gülay'ın üstüne atıldı.Osman tutmasa az kalsın yumruk atacaktı.

"Ali kendine gel!Bir daha bir kadına el kaldırdığını görmeyeyim!"

Ayşe abla hırsla yerinden kalkıp Ali'ye bağırmıştı.Haklıydı Ali sinirine hakim olamaya çabuk parlayan biriydi.Ama ne kadar çabuk parlarsa okadar çabuk sönüyordu.

"Gülay sana güvenip evimi açtım niye böyle birşey yaptın istesen verirdik para."Sanki ben çalmışım gibi utanıyordum.Onun suratından hiç bir şey okunmuyordu.Tepkisiz oturuyordu.

Aniden kalkıp suratımıza nefretle baktı.

"Bitti mi?"

"Hiçbirimiz cevap vermeyince ceketini alıp giymeye başladı.

"Nereye gidiyorsun?"Benden başka kimse onun gitmesine tepki vermiyordu.

"Bırak defolsun gitsin onun burda beş dakika bile durmasını istemiyorum."Ali tiksinir gibi söylemişti sözlerini..

"Ali sus artık!Gülay sende otur konuşalım sonra nereye istersen ben seni götürürüm."Osman'ın çıkışıyla hepimiz yerimize oturduk.

Ayşe abla Gülay'ın yanına gidip elini tuttu.Gülay'ın gözlerinde bir üzüntü oluştu.

"Gülay başına neler geldi bilmiyorum ama anlatmak istersen dinleriz.Rahat değilsen Ali ve Osman çıkabilir."Ayşe abla eğilip gözlerine doğru bakıyordu.Ona destek olmak istiyordu ama Gülay içinde bir şeyler yaşıyor gibiydi.

"Hayır çıkmalarına gerek yok.Kimseden korkmuyorum çekinmiyorum."Çenesini dikleştirip Ali'ye baktı.Ali'de umursuzca omzunu silkti.

"Yetimhaneden beni almaya gelecekleri hafta büyük çocuklardan biri bana tecavüz etti.Bende ondan kaçıp kendimi pencereden attım."

Ali'ye bakarak bir solukta söylediği sözler bizim boğazımıza takılmıştı.Dehşet içinde hipimiz Gülay'a bakıyorduk.Onun yüzünde bir gram duygu yoktu.

"Beni hastaneye kaldırdılar.Ama iki gün sonra yine beni buldu.Birilerine bir şey söylersem bana daha kötülerini yapacağını söyledi.Kendimi daha iyi hissedince oradan kaçtım.Sokaklarda görmediğim işkence,taciz tecavüz kalmadı.İşte şimdi burdayım.."

"Ne diyeceğimizi bilmiyorum.Bende birçok kez tacize uğradım ama ileri gidemediler.Senin adına üzgünüm.Seni koruyan biri olsaydı bunlar başına gelmezdi.Ben kardeşlerimi bu pisliklerden hep uzak tuttum."

Ayşe ablaya sahip olduğumuz için çok şanslıydık.Ama malesef Gülay bizim kadar şanslı değildi.

"Artık öğrendiniz herşeyi.Buraya sizi soymaya geldim.Herşeyinizi alıp kaçacaktım.Ben böyle yaşarım tamam mı?Şimdi beni polise vermek istiyorsanız hemen yapın yoksa ben gidiyorum."

Biz hiç bir şey söyleyemedik.Onu polise veremezdik.Buna vicdanımız elvermezdi.Osman yavaşça kalkıp ceketini giydi.Gülay ona umursamaz bir şekilde bakıp kafasını iki yana salladı.