"Sikeyim." Chanyeol müzikle dans eden insanlara bakıp söylendi. Sanki dünyanın sonuymuşçasına dans eden bu orta yaşlı kadınlar ve erkekler oldukça garip görünüyorlardı.
Ortalıkta neredeyse onun yaşında hiç kimse yoktu. Ne tarz bir eğlenceydi bu böyle? Ve bu lanet yerde Chanyeol'un ne işi vardı?
Yaslandığı ağaca kafasını dayadı ve gözlerini kapadı. Kendisine inanamıyordu. Sırf o aptal çocuğun yüzü biraz düştü diye buraya geldiğine inanamıyordu.
Nasıl olmuştu da inanmıştı ona? Nasıl bir aptallık yapmıştı?
Alnına vurulmasıyla irkildi. Düşündüğü şeytan yanında keyifle sırıtıyordu.
"Geleceğini bilmiyordum. Beni mi bekliyordun?"
Chanyeol en kötü bakışlarını yollamayı denese de beceremedi, bu yüzden bakışlarını hunharca dans eden topluluğa dikti. Bu çocuğun eline bir koz vermemeliydi.
"Beni dükkandan kovmuştun. Fikrini ne değiştirdi?"
"Sadece eğlenmek istedim." Chanyeol gönülsüzce konuştu. Burayı hemen terk etmek istiyordu. Daha fazla rezil olamazdı, olmamalıydı.
"Pek eğleniyor gibi görünmüyorsun. Haydi gel dans edelim!"
Baekhyun teklifinin reddedildiğini karşısındaki suratsızın attığı bakışlardan anladı. Peki öyleyse, o da kendisi eğlenirdi.
Biraz ötede, banklarda oturan ellili yaşlarında bir kadının yanına gitti. Chanyeol kadının şefkatle gülümseyerek genç çocuğun elini tuttuğunu ve dans eden insanların arasına karıştığını izledi.
Çiftler kol kola girmiş müziğin ritmiyle zıplarken Chanyeol bir şeytan tuzağının içine hapsolduğunu hissediyordu. Oradan kaçıp gitmek istese bile gidemiyor, bakışlarını çiftlerden başka yere çeviremiyordu.
Hem şu hırsız çocuk da ne garip biriydi öyle! Kadının temposuna ayak uydurmuş, öyle ustaca dans ediyordu ki Chanyeol onun pis bir şeytan olduğunu bilmese çok tatlı biri olduğunu düşünürdü.
Dans sona erip Baekhyun yanına gelirken sırtını yasladığı ağaçtan uzaklaştı ve gitmek için parkın çıkışına doğru yürüdü. Arkasından gelen adım seslerini duysa da durmaya niyeti yoktu. Sonunda bu tuzaktan kurtulmuşken geri adım atamazdı.
"Dursana be herif!" Baekhyun Chanyeol'u kolundan tutup durdurdu. "Nereye gidiyorsun? Eğlence daha yeni başladı."
"Senin dans edişini izlemek için gelmedim."
"Bak," dedi en sonunda sıkılmış sesiyle, "Kaba domuzun tekisin. Şu pis kıçının etrafında kendimi rezil etmekten bıktım." Chanyeol tam bir şeyler söylüyordu ki lafı ağzına tıktı. "Bütün eğlencemi bok ettin. Bu aptal somurtkan suratını bir tarafına sok!"
Bu oldukça garip bir andı.
Chanyeol birkaç hafta Baekhyun'un flört etmeye çalışmasına o kadar alışmıştı ki böyle bir öfkeyle karşılaşacağını tahmin etmiyordu. Çocuğun her zamankinin aksine çattığı kaşları garip dursa da Chanyeol buna gülmeyi sonraya sakladı.
Baekhyun dans edenlerin arasına geri dönerken o da parktan çıktı ve evine gitti. Yol boyunca çocuğun niye birden böyle çıkıştığını düşünüp durdu.
Aptal, dedi en sonunda, bu çocuk tam bir aptal.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
armageddon pony//chanbaek
Fanfiction"Bana bak bücür." dedi Chanyeol parmağını tehditkar bir şekilde sallayarak, "Senin gibi ortalığı karıştıran veletlere ne denir biliyor musun?" "Ne denir?" Chanyeol'un aksine Baekhyun alaycıydı. "Mahşer midillisi denir."
