სიძულვილი რომელსაც სიყვარული შეცვლის

თავი 24

*ჰარის თვალთახედვით*
მამაჩემი გამოწერს და მშვიდად დავტოვე სახლში დაცვის თანხლებით.ერთი სული მაქვს ჩემი პატარა გულში ჩავიკრა,ძალიან მომენატრა.ვიცი საკუთარ თავს არ ვგავარ.ბიჭს რომელსაც ყველაფერი ფეხებზე ეკიდა ახლა რომანტიული და გაგიჟებით შეყვარებულია...
სახლში რომ შევედი ბიჭები დავინახე ოთხივეს სახე ჩამოსტიროდა.ვიცოდი რაღაც ცუდი მოხდა ეგრევე ჩემი პატარას მოძებნა დავიწყე თვალებით მაგრამ ის აქ არ იყო...
-რახდება?მია სად არის?-ჩემს ხმაზე შეხტნენ ეტყობა არ მელოდნენ.
-ძმაო როდის ჩამოხვედი?არ უნდა დაგერეკა?-შემეგება ლიამი.
-მინდოდა მიასთვის სიურპრიზი მომეწყო თვითონ სად არის?-ისევ გავიმეორე კითხვა რადგან არავინ მპასუხობდა.
-ჰარი მოდი დაჯექი და ყველფერს აგიხსნით.-მითხრა ანერვიულებულმა ლუიმ და დივანზე მიმანიშნა.
-რას ამიხსნით ხალხო რას?გამაგებინეთ წესივრად რა ხდება?-დავიღრიალე რადგან დუმდნენ.
-ჰარი მე...-საუბარი ნაიმ დაიწყო მაგრამ კარზე ზარმა დარეკა.ზეინი წამოხტა და კარი გააღო იქიდან კი ატირებული ჯიჯი შემოვარდა.
-ზეინნ გთხოვ მითხარი რომ კარგად არის.-ამოიტირა და ზეინს ჩაეხუტა.
-ახლა გავაფრენ ხალხო დროზე მითხაროთ რა ხდება.-მოთმინებას ვკარგავდი.
-ჰარი გთხოვ მაპატიე მისი დაცვა ვერ მოვახერხე გთხოვ მაპატიეე ის გაიტაცეს ჰარი...-გავშეშდი მხოლოდ ნაილის ხმა ჩამესმოდა რომელიც პატიებას მთხოვდა.
-ვინ გაბედა და მას შეეხო ვინ გაიტაცაა ვინ?!-დავიღრიალე.
-მაპტიე მე ვერ შევძელი...-ბიჭებმა ყველაფერი მომიყვეს.
-ნაი შენ არაფერ შუაში ხარ შენც გაგთიშეს ეს კი ნებისმიერს შეიძლება დამართნოდა ამიტომ მორჩი ამ ბოდიშებს.-ვუთხარი და ხელი მხარზე გადავუსვი.
-პოლიციას გამოვუძახოთ,დეტექტივები დავიქირაო ან რამე ვქნათ.-ჯიჯიმ პოლიციას გამოუძახა მე კი დაცვის თანამშრომლები ჩავრთე.უკვე მის გარეშე სუნთქვა მიჭირს.ძალიან მენატრება.გიჟივით დავდიოდი ოთახიდან ოთახებში და ბოლთას ვცემდი.ჩემი პატარა სადღაც ყავთ მე კი აქ ვდგავარ და ველოდბი როდის იპოვნიან მას...
-ჰარი ცოტა დამშვიდიი და დაჯექი თაბრუ დამეხვა.-მითხრა ჯიჯიმ.
-როგორ?როგორ უნდა დავმშვიდდე ჰა?!-დავუყვირე რაზეც შეხტა და ატირდა.
-ჰარი მას ნუ უყვირი! ნერვიულობს.-დაიცვა ზეინმა.
-მაპატიე ჯიჯ მაპატიე უბრალოდ ძალიან ცუდად ვარ გესმის?ჩემი პატარა ერთადერთი ნათელი წერტილი რომელიც ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მიყვარს ვიღაცას ყავს ტყვეობაში და ღმერთმა იცის რას უკეთებენ.მე კი აქ ვდგავარ და ველოდები თუ როდის გამოიძიებენ ამ ყველაფერს.გთხოვ გამიგე...-თვალიდან ცრემლები გადმომცვივდა და იქვე კედელთან ჩავცურდი.
-არაფერია ჰარი დამერწმუნე ის კარგად იქნება აი ნახავ ვიპოვით და გამტაცებელს ციხეში ჩავაყუდებთ.-მომიგო აკანკალებული ხმით და წყალი მოსვა.
-ციხეში არ ვიცი მაგრამ რომ გავგუდავ ეგ ვიცი.ნაბიჭვრები როგორ შეეხნენ მას.-უცბად გონება გამინათდა.იქნებ მამამისმა გაიტაცა.ფეხზე წამოვხტი და ჩემს ოთახში შევედი.სეიფი გავხსენი და იარაღი ამოვიღე და ქვემოთ ჩავირბინე.
-რას აკეთებ ჰარი?-ჩემს დანახვაზე ლიამი წამოხტა.
-მიას მამასთან მივდივარ შესაძლოა მას ყავს.-ვთქვი და გარეთ გავარდი
-წავიდეთ ოღონდ ეგ მომეცი.-მითხრა ნაილმა და იარაღის გამორთმევა ცადა.
-არა!ან წამოდით ან გამიშვით!
-კარგი წავიდეთ ოღონდ ეგ უკან ჩაიდე.-თავი დავუქნიე ლუის და ხუთივე გარეთ გავარდით ჯიჯი სახლში დავტოვეთ.

888
-სად მიდიხართ არ შეიძლება.დაიჭირეთ.-პიტერის სახლში რომ მივედით დაცვა არ გვიშვებდა,ამიტომ თავქუდმოგლეჯილი შევარდი სახლში და დავინახე შეშინებული პიტერის სახე, რომელიც დაბნეული მიყურებდა.
-რაიყო პიტერ არ მელოდი?-ხმამაღლა ვიკითხე და იარაღი დავუმიზნე.
-ნამდვილად არა!იქნებ მითხრა გასამართლებელი მიზეზი იმის რომ ესე შემომივარდი სახლში.
-შენ გაიტაცე მია?!-ვიყვირე.
-რას ამბობ?მია გაიტაცეს?-გოცება ეტყობოდა.
-ხო ახლა ისე ნუ იქცევი თითქოს მართლა გაღელვებს მისი ადგილსამყოფელი.
-მართალია ცუდად ვიქცეოდი და სახლიდან გავაგდე,მაგრამ ის ჩემი შვილია გესმის?ამიტომ რაცარუნდა გასაკვირი იყოს მასზე ვნერვიულობ...თქვა და კეფა მოიქავა.
-იცოდე რომ გავიგო მის გატაცებასთან რამე კავშირი გაქ აქვე მიგასხმევინებ ტვინს!-ვთქვი და სახლიდან გამოვარდი.
მერე კი მანქანაში ჩავჯექი.ბიჭებიც მე მომყვნენ და უმისამართოდ დავიწყე სვლა...სახლში როგორც კი მივედით დივანზე ჩამოვსხედით და ფიქრი დავიწყეთ.
-ნეტავ ვინ გაიტაცა.-ხმამაღლა იფიქრა ზეინმა.ორი წუთი იყო გასული როდესაც ჯიჯი ფეხზე წამოხტა.
-რახდება ჯიჯ.-კითხრა ნაილმა.
-არა...ნეტავ ის არ იყოს რასაც მე ვფიქრობ.
-რახდება თქვი!-ავნერვიულდი.
-მოკლედ ალექსი ხომ გახსოვს არა?მას ხო მია უყვარდა,მაგრამ მიამ შენ აგირჩია.ეს დღეები არც ალექსი და არც მისი საძმაკაცო არ გამოჩენილან კოლეჯში.იქნებ...იქნებ მათ ყავთ?-თვალებში დამიბნელდა.
-ღმერთო ჩემო აქამდე რატომ არ თქვი ჯიჯ.-ტელეფონი ავიღე და გამომძიებელს ვუამბე ეს ყველაფერი.მან კი მითხრა რომ ქალაქიდან გასასვლელი კამერები შეამოწმა. ყველაფერი რიგზე იყო გარდა იმისა რომ ერთი მანქანა დაახლოები თორმეტი საათიდან პირველ საათამდე გასცდა ქალაქს.სამწუხაროდ კამერები აქ მთავრდება.ქალაქის გარეთ არც არაფერია გარდა ტყისა,შეაძლოა რომ იქ ყავთ.პილიციას და პირად გამომძიებლებს დავურეკეთ და მოსაძებნად წავედით....