The Moonlight

Οι συνοδοί

Η ώρα των αγγλικών περνάει αργά. Αυτό βέβαια με ευχαριστεί γιατί είμαι δίπλα στον Ντέρεκ. Το άρωμα του μου δημιουργεί ταχυπαλμία και ένα κόμπο στο στομάχι... Αλλά δεν θέλω να σταματήσω να το μυρίζω..! Στο διπλανό θρανίο διακρίνω μια ανησυχία... Η Μπεθ φαίνεται προβληματισμένη.. Η Χάνα το αντιλαμβάνεται και αμέσως την ρωτάει

Χάνα : έχεις κάτι?

Μπεθ: εμμ απλά σκέφτομαι..

Χάνα : τι σκέφτεσαι

Μπεθ : ρε συ.. Ο Τάιλερ δεν σου φάνηκε κάπως εκνευρισμένος πριν ??

(Εγώ ακούω όλη τους τη συζήτηση)

Χάνα : οχι δεν παρατήρησα κάτι..

Μπεθ : εεε ιζι ( φωνάζει ψυθιριστά)

Εγώ : ελαα

Μπεθ: μήπως παρατήρησες τον Τάιλερ λίγο κάπως πριν ?

Εγώ : ναι.. Ήταν κάπως πειραγμένος

Μπεθ: τι στο καλό να έπαθε?

Χάνα : γιατί δεν το ρωτάς?

Εγώ : έχει δίκιο η Χάνα

Μπεθ: πφφφ καλά θα τον ρωτήσω...εσυ ιζι.. Όλα καλά με τον συνοδό σου ?

Είπε και η Χάνα άρχισε να γελάει.. Και παρατήρησα ότι γελουσε και ο Ντέρεκ. Τι στο καλό βιονική ακοή έχει?

Έφτασε το διάλλειμα και μέχρι να βάλω τα βιβλία στην τσάντα μου η Μπεθ και η Χάνα είχαν εξαφανιστεί

Ντέρεκ: πήγαιναν κάπου τρέχοντας

Εγώ: εε?

Ντέρεκ: οι φίλες σου πήγαιναν κάπου τρέχοντας

Εγώ : ΕΕ καλά χαζα παιδιά χαρά γεμάτα

Λέω και γελάμε μαζί
Ντέρεκ : παμε ?

Εγώ : πάμε ναι

Κατευθυνόμαστε προς το προαύλιο μα μόλις βγαίνουν από την πορτα μια μπάλα ποδοσφαίρου έρχεται κατά πανω μου. Αυθόρμητα γυρνάω το κεφάλι μου κλείνοντας τα μάτια αλλά δεν ένιωσα να με χτυπά ποτέ... Όταν τα άνοιξα είδα τον Ντέρεκ τα κράτα την μπάλα πριν αυτή με ακουμπήσει..

Εγώ : ουάου έχεις φοβερά αντανακλαστικά

Ντέρεκ : Ναιι από μικρός το είχα αυτό
( πετάει την μπάλα πισω στα παιδιά και συνεχίζουμε να περπατάμε)

Εγώ : πάλι με έσωσες

Ντέρεκ : για σένα θα μπορούσα να το κάνω αυτό όλη μέρα