The Moonlight

Η οργή και ο έλεγχος

Ντερεκς pov

Τα νεύρα μου είναι αμέτρητα μα προσπαθώ να τα συγκρατήσω. Οι τύποι είναι για πολύ ξύλο..
Βγαίνουμε από τα αποδυτήρια με τον Τζον να είναι τόσο εκνευρισμένος όσο εγώ.. Μα με αυτό που είδα το μυαλό μου θόλωσε.. Τι δουλειά έχουν αυτοί με τα κορίτσια? Ο Τζον αρχίζει να χάνει τον έλεγχο το ίδιο και εγώ . Πάμε προς το μέρος τους προσπαθώντας να μην Ξεφύγουμε από τα όρια μας... Γιατί αυτό θα ήταν καταστροφικό ειδικά για τα κορίτσια...
Εγώ : τρέχει κάτι μάγκες?
Τους λέω μη μπορώντας να κρύψω τον εκνευρισμό μου
Ο Θόρεν με κοιτάει με ένα ειρωνικό ύφος και μου έρχεται να του σπάσω τα μούτρα
Θόρεν: να εδώ τα λέμε με τα κορίτσια
Ιζαμπέλα: μόνοι σας μιλάτε τόση ώρα
Τζον : φαίνεται ότι δεν τις αρέσει η παρέα σας. Όποτε Ξεκουμπίδια
Κρις: δεν γουστάρω να μου λένε τι να κάνω
Ο Κρις με τον Τζον είναι σε απόσταση αναπνοής και βλέπω τον Τζον να σφίγγει τις γροθιές του. Εγώ τον σκουντάω προσπαθώντας να του θυμίσω ότι είναι η Ιζαμπέλα και η Άσλεϊ μπροστά. Εκείνος το καταλαβαίνει !
Θόρεν : Παιδιά ηρεμήστε δε θέλετε να τσακωθείτε και να βγήτε εκτός εαυτού μπροστά στα κορίτσια .. Έτσι δεν είναι?
(Λέει με μια ήρεμη γεμάτη ειρωνία φωνή.) Γαμώτο μου.. Μου τη δίνει τόσο πολυ ο τύπος
Ο Τζον και ο Κρις απομακρύνονται
Θόρεν: λοιπόν εμείς να πηγαίνουμε
( λέει και χτυπάει τον ώμο του Κρις)
Εμείς κούκλες θα τα ξανά πούμε σύντομα
Ντέρεκ: μόνο στα όνειρα σου
Θόρεν : ίσως και εκεί
Αυτό το ειρωνικό του βλέμμα σε συνδυασμό με το στραβό ειρωνικό του χαμόγελο μπορεί να με κάνει έξαλλο!
Τζον : τι σας έλεγαν οι βλάκες?
Άσλεϊ: τίποτα μωρέ χαζομάρες
Ιζαμπέλα: Ναι.. Ξέρετε αυτές τις γελοίες ατάκες... Το ωραίο ήταν ότι αυτοί τα έλεγαν, αυτοί γελούσαν , αυτοί τα καταλάβαιναν
Εκείνη τη στιγμή ανακουφίζομαι και βλέπω και τον Τζον να χαλαρώνει!
Πάω κοντά στην Ιζαμπέλα
Εγώ : υποσχέσου μου ότι θα μείνεις μακρυά από αυτούς...
Τζον: και εσυ το ίδιο Άσλεϊ..
Άσλεϊ: ναι βρε παιδιά ηρεμήστε
Ιζαμπέλα : ούτως η άλλως δεν τους συμπάθησαμε και ιδιαίτερα..
Άσλεϊ: λοιπόν... Οι άλλες είναι στην καφετέρια
Τζον : εντάξει.. Αλλάζουμε και ερχόμαστε
Ίζαμπελα : όποτε τα λέμε μετά
Εγώ: έγινε

Πάμε πάλι μέσα στα αποδυτήρια να αλλάξουμε και βλέπουμε τα μπάσταρδα πάλι μπροστά μας.
Θόρεν : λοιπόν αγόρια είναι δύσκολο να συγκρατήσεις τον εαυτό σου εε?
Τζον : κόφτο θόρεν
Κρις: λοιπόν για να τελειώνουμε. Σε εμάς δεν θα πουλάτε τσαμπουκά
Εγώ : Και ποιός μας το απαγορεύει
Θόρεν: κανένας.. Αλλά έχω την εντύπωση ότι στα κορίτσια σας δεν θα αρέσει καθόλου να μάθουν ποιοι πραγματικά είστε..
Το αίμα μου ανεβαίνει στο κεφάλι
Εγώ : Έτσι και κανείς καμια μαλακία σου ορκίζομαι ότι θα σε κάνω να μετανιώσεις την ώρα που γεννήθηκες
( λέω φωναχτά)
Οι άλλοι μας άκουσαν και ήρθαν προς τα εμάς
Ριβεν : ε τι γίνεται εδώ?
Ο Πίτερ βγαίνει μπροστά και από τα λεγόμενα του καταλαβαίνω ότι άκουσε τα πάντα
Πίτερ: κοψτ ' τις ηλιθιότητες θόρεν . Κανέναν δεν συμφέρει να φανερωθεί. Και αν κάνετε εσείς κάτι τέτοιο.. Τότε θα πούμε και εμείς τι κάνατε την Τετάρτη το βράδυ..
Βλέπω και τους δυο να σφίγγονται
Θόρεν: ΜΜΜ μάλιστα ... Λοιπόν.. Πηγαίνετε μην στήσετε και τις φίλες σας. Εμείς θα τα ξανά πούμε στο πάρτυ αύριο!! Αα και αν δεν ξέρετε που είναι το σπίτι .. Είναι χτισμένο σε ένα ξέφωτο στο δάσος!! Θα είναι τόσο ωραία να παρταρουμε κάτω από το φως της Πανσελήνου....
Ωχχ το πάρτυ... Η πανσέληνος.. Πωπω το είχα ξεχάσει τελείως..
Αυτοί εξαφανίστηκαν από μπροστά μας.. Αλλά ένα άγχος κατέκλυσε το μυαλό μου και οι άλλοι ήταν με την ίδια ανησυχία..
Κάτι μου λέει ότι αυτό το πάρτυ θα είναι σκέτη κόλαση...