Σε μία γωνία

45 11 0
                                    

Ο ήλιος αρχίζει να χαράζει στον ουρανό. Δεν βλέπουμε μπροστά μας από την νύστα όμως το σχολείο μας περιμένει. Ο Ντέρεκ με πάει με τη μηχανή για να με χτυπήσει λίγος καθαρός αέρας. Για ακόμα μια φορά κουτουλάω πάνω στην Άσλεϊ. Από την άλλη τα αγόρια είναι λες και κοιμήθηκαν ένα κανονικό 8ωρο .
Εγώ : έχουμε ιστορία πρώτη ώρα...
Μπεθ : ε ρε παιδιά πως κάνετε έτσι δεν κοιμηθηκατε μια μέρα... Σιιιιγα..
( γυρνάω και την κοιτάω με ένα δολοφονικό βλέμμα)
Μπεθ: καλά σκάω..

Το καταραμένο κουδούνι για ακόμα μια φορά μου τρυπάει τα τύμπανα. Σηκωνόμαστε και στο δρόμο για την τάξη πέφτω μια στο Ντέρεκ μια στην Μπεθανι μια στην Χάνα.
Χάνα : Ντέρεκ κράτα την γιατί θα πέσει σε κανένα τοίχο έτσι όπως πάει
Ο Ντέρεκ περνάει στο χέρι του στους ώμου μου με οδηγεί στην τάξη. Στο διάδρομο όμως μια απρόσμενη συνάντηση σταματάει την πορεία μας .
Ντέρεκ : τι δουλειά έχουν αυτοί εδώ?
Τζον : δεν ξέρω αλλά θα μάθουμε
Ο Τζον πλησιάζει ένα αγόρι που μιλούσε μαζί τους
Τζον: ε εσυ! Ξέρεις γιατί ο Θόρεν και ο Κρις είναι εδώ?
Αγόρι: τι σε νοιάζει εσένα ρε μεγάλε?
Ο Τζον κοιτάει τον Ντέρεκ ο οποίος γνέφει καταφατικά το κεφάλι του. Τοποθετεί το χέρι του στον ώμο του αγοριού και το κοιτάει μες τα μάτια

Τζον : πες μου τι δουλειά έχουν αυτοί στο σχολείο μας
Αγόρι: τους διώξανε από το άλλο λύκειο γιατί δημιουργούσαν προβλήματα
Τζον: τι είδους προβλήματα?
Αγόρι: ενοχλούσαν κορίτσια και δημιουργούσαν έντασης
Τζον: μμμαλιστα... Ξέχασε ότι μου τα είπες αυτά. Ξέχασε ότι σε ρώτησα και ότι ήρθα να σου μιλήσω

Το αγόρι απομακρύνεται το ίδιο και Τζον. Γυρνάω προς τον Ντέρεκ και τον ρωτάω " Τι ήταν αυτό ακριβώς "
Ντέρεκ: να σου εξηγήσω αργότερα?
Εγώ : ναι ναι γιατί και να μου το πείς τώρα δεν θα το καταλάβω

Μπαίνουμε στην τάξη ο Θόρεν και ο Κρις είναι στην ίδια τάξη μαζί μας. Ο Ντέρεκ ζήτησε από τα κορίτσια να κάτσουνε μακριά από αυτούς τους δυό καθώς και να κάτσω εγώ μαζί του. Έτσι και έγινε. Ο Θόρεν και ο Κρις έκατσαν από τη μεριά του παραθύρου και εμείς από την ακριβώς αντίθετη . Μπροστά κάτσαμε εγώ με τον Ντέρεκ και πίσω μας τα κορίτσια. Καθόλη την διάρκεια του μαθήματος ένιωθα τα μάτια τους καρφωμένα πάνω μας αλλά ήμουν πολύ εξαντλημένη για να δώσω σημασία.
Η καθηγήτρια μας έβαλε να δουμε μια ταινία οπότε εγώ έγειρα στο ώμο του Ντέρεκ και κατάφερα να κοιμηθώ για λίγο. Ο ύπνος ήταν γλυκός όμως η φωνή και το άγγιγμα του Ντέρεκ τον διέκοψε.

The MoonlightWhere stories live. Discover now