The Moonlight

Ο αγώνας

Το βράδυ δεν άργησε να περάσει και το πρωί δεν άργησε να ρθει. Δεν ξέρω γιατί ξύπνησα τόσο πρωί... Ίσως με επηρέασε η εργασία που έκανα χθες.. Μεταλλαγμένοι... Δεν έχω ξανά ακούσει τίποτα τέτοιο.. Όλες αυτές οι σκέψεις όμως εμφανίζονται όταν έρχεται στο μυαλό μου ο Ντέρεκ..

Το ότι ξύπνησα μια ώρα πριν το ξυπνητήρι σηκώθηκα να κάνω ένα ντουζ.. Ξέρετε το ντουζ το πρωί είναι ότι καλύτερο! Σήμερα είναι ο αγώνας και αύριο το ΠΑΡΤΥΥ στο οποίο θα με
συνοδεύσει ο Ντέρεκ.. Μην το ξεχνάμε, μην το ξεχνάμε!

Τελειώνω με το ντουζ μου και κατευθήνομαι προς το δωμάτιο μου μα στο διάδρομο συναντιέμαι με την μάνα μου η οποία είναι αγουροξυπνημένη...

Μαμά : τι ώρα είναι?

Εγώ : ε δε θα ειναι 6:30- 7 παρα

Μαμά : το απόγευμα?

(Με ρωτάει με μια χαμηλωμένη από τον ύπνο φωνή)

Εγώ : το πρωί ρε μαμά ποιο απόγευμα?

Μαμά : αφου ειναι πρωί εσύ τι κάνεις
ξύπνια?

Εγώ : δεν ξέρω απλά ξύπνησα

Μαμά : παιδί μου.. Παιδί μου μήπως έχεις πυρετό?

(Έρχεται και μου βάζει το χέρι στο μέτωπο)

Εγώ : μάνα Χαζοπατάς πρωί πρωί ?

Μαμά : συγνώμη παιδί μου αλλά δεν με έχεις συνηθίσει σε τέτοια και ανησυχώ

Εγώ : μην ανησυχείς δεν θα ξανά συμβεί... Ελπίζω...

Μπαίνω στο δωμάτιο και κλείνω την πόρτα πισω μου...
Μμμμ λοιποννν... Τι να βάλουμε σήμερα!!?? Αποφασίζω να βάλω το μαύρο μου κολάν και το άσπρο τοπάκι μου!! Έβαλα να ακούσω και μουσική! Η μάνα μου έχει φρίξει!!

Με τουτα και με κεινα η ώρα περνάει γρήγορα και η Άσλεϊ είναι είδη από κάτω και χτυπάει τα κουδούνια. Κατεβαίνω χαιρετάω τη μανα μου η οποία μόλις με βλέπει σταυροκοπιέται και φευγω!

Εγώ : Καλημέρα μπουρμπουληθρινακι μου

Άσλεϊ: καλημέρα μπεμπααααα

Εγώ : βλέπω και εσύ έχεις κέφια εε

Άσλεϊ : ναιιιι!! Χθες με τον Τζον τα περάσαμε πολύ ωραία!!

Εγω: αχααα για πες σκέφτεσαι να γίνει κάτι παραπάνω??

Άσλεϊ : δεν ξέρω θέλω να τον γνωρίσω πρώτα..

Εγώ : αστα αυτά.. Αν ήθελες να τον γνωρίσεις δεν θα Πιανοσασταν χεράκι χεράκι!!

Άσλεϊ: που το ξέρεις εσυ?