The Moonlight

Η προπόνηση

Ντερεκ'ς pov
"Ιζαμπέλα. Ιζαμπέλα ξύπνα! " Ανοίγει σιγά σιγά τα μάτια της και τεντώνεται

" Όλα τα 'χαμε το σχολείο μας έλειπε.. " Γκρινιάζει

"Ποιος σου είπε ότι θα πάμε σχολείο? "
Την ρωτάω με ένα βλέμμα όλο νόημα

Εκείνη σηκώνετε και με κοιτάει στα μάτια
" Τι εννοείς? Ντέρεκ τι θα κάνουμε..?? "

Της χαμογελώ και λακωνικά της λέω " Προπόνηση! "

Ιζαμπέλα'ς pov

Ανεβαίνω στο σπίτι και αρχίζω να ετοιμάζομαι. Η μέρα σήμερα είναι ζέστη οπότε αποφασίζω να βάλω ένα μαυρο σορτσάκι και ένα κοντομάνικο μπλουζάκι. Πιάνω τα μαλλιά μου την συνηθισμένη μου αλογοουρά, βάζω τα αθλητικά μου παπούτσια και κατεβαίνω κάτω . Ο Ντέρεκ έχει είδη ανέβει στη μηχανή και με περιμένει. Δεν σας κρύβω ότι μια Ταχυκαρδία την έχω...
Αλλά ευελπιστώ να μην μου σταθεί εμπόδιο. Ανεβαίνω στην μηχανή και ξεκινάμε!

Πάλι ο Ντέρεκ πάει μέσα σε ένα δάσος.
Τόσο πράσινο που έχω δει τις τελευταίες μέρες δεν έχω δει στην ζωή μου ολόκληρη. Φτάνουμε σε ένα ξέφωτο και μαντέψτε ποιοι είναι εκεί...
Ναι, ναι, ναι καλά καταλάβετε. Είναι όλοι και όλες εκεί!

Λέξι : Ιζαμπέλα αγάπη μου τι θα γίνει θα μας κλέψεις και τα χούγια τώρα?
Εγώ : τι εννοείς?
Λέξι: εγώ είμαι αυτή που αργώ πάντα! Και τις τελευταίες μέρες έχω χάσει την πρωτιά!
Εγώ : θα την ξανά πάρεις καλε μην αγχώνεσαι! ΤΥΧΑΊΝΕΙ, ΤΥΧΑΊΝΕΙ!
( γελάμε όλοι μαζί)

Τζον : λοιπόν κορίτσια! Σήμερα θα μάθουμε πως να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας. Θέλω να έχετε τα αυτιά σας και τα μάτια σας εδώ γιατί ο,τι πούμε θα σας σώσει τη ζωή , ακόμα και η παραμικρή λεπτομέρεια!
Πλησιάζω την Άσλεϊ και διακριτικά της λέω " Έχω αρχίσει να αγχώνομαι.. "
" Εγώ έχω χεστεί πάνω μου " Μου απαντάει
Πίτερ : πάμε! Ξεκινάμε με ζέσταμα κάντε τρεις γύρους περιμετρικά του δάσους τρέχοντας
Ολίβια: ΤΙ ΛΕΕΙ ΑΥΤΟΣ ΡΕΕ
Ντέρεκ : ελα παμε παμε παμε ! ( χτυπάει τα χέρια του με ρυθμό)

Ξεκινάμε να τρέχουμε. Έχουμε διανύσει σχεδόν το μισό δάσος. Ρίχνω μια ματιά πίσω μου και το θέαμα που βλέπω είναι ξεκαρδιστικό! Η Μπεθανι και η Χάνα κρατιούνται από τον κορμό ενός δέντρου, η Ολίβια κείτεται κάτω στο έδαφος Λαχανιασμένη, η Άσλεϊ βρίζει ο,τι περπατάει, πετάει κολυμπάει και ερπεται, ενώ η Λέξι που έχει ξεμείνει απο οξυγόνο προσπαθεί να το αναπληρώσει. Εγώ δεν αντέχω και ξεσπάω σε ένα δυνατό γέλιο. Όλες με κοιτάνε με ένα δολοφονικό βλέμμα
Λέξι: ιζι μην γελάς μόνο , μην γελάς γνευριάζω γιατί νευριάζω
Εγώ : Δεν γελαχαχαχαχαχαχα
Από μακρυά ακούγεται η φωνή του Ρίβεν " Ελα κορίτσια δεν σταματάμε τρεχουμε!!!!! "