Subarang saya ni Ara habang naghihintay ito ng tawag galing kay kit,kamakailan lang ay nagpadala ang katipan na handa na ang mga taohan nito.ilang sandali ay tumawag na ang pinakahihintay nitong balita galing kay kit,masaya niya itong sinagot.
"Yes Mahal,"
"Ara buliliyaso tayo," napatayo ang dalaga sa kina uupuan ar napahawak sa noo nito.
"Anung nangyari,akalako ba ay maasahan yang mga kinuha mong aso"
"Matatalino ang mga yun kaya naisahan niya mga taohan ko ara"
"Siguraduhin mo lang na hindi tayo masasabit rito pag nalaman nila na tayo ang may kagagawan,dahil kulongan ang bagsak mo"
"Ara,wag na tayo magsisihan dahil alam kong hindi lang ako ang makukulong dahil pati narin ikaw." Napapangiti si kit habang binabanggit nito ito kay ara dahil kung mangyari man ang iniisip ni ara ay hindi papayag ang binata na di madiin ang dalaga.
"Kaya pabutihin mo ang trabaho mo kit dahil kunti-kunti lang natitira sa pasensya ko sayo,binabayaran kita tandaan mo yan"
"Binabayaran monga ako,pero yang anak ko ay hindi mo yan binayaran at walang mangyayaring ganOn." Sa inis ni ara ay binabaan niya ng telepon ang binata na mas lalo pa itong naging problemado.palakad lakad ito pabalik-balik ng dumating si luis.
"Baby mahal,kanina kapa ba"
"Hindi kararating ko lang,anyway napunta ako rito dahil we need to talk something?"
"Something what" kabog ang puso ni ara dahil sa nakikita nitong hindi maganda ang awara ng pagmumukha ni luis.
"Ara 3days from now ay kasal na natin" bagsak upo sa silya malapit sa binatana habang nakamasid sa nagdadaang sasakiyan sa mala trapik na high way.
"Yeah i know that and im so so excited luis" yinakap niya ang binata patalikod,habang inaamoy amoy ang likod ng binata.
"Ara wala ng intro-intro ito,habang hindi pa nagaganap ang kasal ay tatanungin kita ng paulit ulit,pero huli na ito." Humarap kay ara at tumingin sa mga mata ng dalaga. "Ara alamo na ito mula sa simula,Ara hindi kita kayang mahalin,~" (pak) hindi natiis ni ara ang iba pang sasabihin ni luis kaya nasampal niya ito bigla.
"Bakit luis,si jennie parin ba ang laman niyang utak mo,si jennie nanaman ba,luis sa akin ka magkaka roon ng anak at hindi sa babaeng yun,sa akin ka ikakasal luis damn" sa galit niya ay parang gusto niyang tadtarin si jennie at gawing salad ito kung puwedi sana niyang gawin,para mawala na sa buhay ni luis ang babaeng mahal ng lalaking gusto.
"Bago mangyari ang lahat na ito ara ay alamo na,hindi yan bago sayo kaya kung itutuloy natin ang kasal na ito,sinisiguro ko sayo na walang mangyayari sa atin na maganda" umalis si luis ng walang paalam sa condo ng dalaga,naiwan itong puno ng galit sa babaeng tinitibok ng puso ni luis.
JENNIE POV
ilang araw ng lumipas at hindi parin ito matukoy-tukoy ng isip nilang tatlo kung sinu may kagagawan sa nagyari at lalong wala silang edia.hindi sila nagpahalata na apektado rito pero mas nag ingat pa ito lalo na baka sa susunod ay mapuruhan na sila.
"Truma parin ako girls, " bungad ni rosè kay jennie habang nagkakape ito sa sariling restaurant.
"Tinanung moba kami kung okay lang kami" turo naman ni jisoo sa sarili at kay jennie na nagkibit balikat nalang ito.
"You know girls,we need help,bago pa ito lumala alam ko na may oras na mangyayari ito ulit at 99% wala na tayo ligtas,or sinu man sa ating tatlo" tumango ang dalawa sa pagsang ayon nito.....
"So jennie ikaw na magsabi kila tito,at wala akong balak sabihin ito kila mommy dahil mahirap na mapauwi rito ng wala sa oras"
"Pag sinabi ko ito kay daddt limitation na ang mangyayari sa bawat araw kong lakad,aiist but no choice kaysa makasakay nanaman ako dun sa Van na yun na puno ng mga monster" pout ni rosè at napangiti lamang si jennie sa reaction nito..
BINABASA MO ANG
THE BILLIONAIRE BEGGAR
Fanfiction*jenlisa fans* Luis Manoban * ang binatang Inabandona ng tatay at di nasilayan ang Nanay..5 years old palang siya ay natutu ng maghanap buhay mag isa.at nagpapasalamat siya sa isang CEO ng Elite university na kinopkup siya bilang student worker... j...
