The Heiress (PUBLISHED UNDER PSICOM)

Chapter 25: Compulsion

Chapter 25: Compulsion

“Condolence po, Mr. and Mrs. Collins.” Mishie and I both said as we enter the chapel. Tumango lang ang mga magulang ni Night samin kaya naglakad na kami papunta sa harap kung nasaan si Night. Maraming tao sa loob dahil na rin sa huling araw na ito ng lamay.

I looked at Night’s pale face down to his neck. Nakikita pa rin yung dalawang dot sa kanang leeg niya kahit na medyo natatakpan iyon ng kwelyo ng damit niya. Ilang inches lang ang layo ng dalawang dor na iyon sa isa’t isa. Mishie’s right. That was the only wound na makikita sa katawan niya. At imposibleng wild animal ang may gawa nun.

Fangs. Pero hindi fangs ng isang mabangis na hayop. It was a vampire’s bite, pero hindi iyon ang sinabi sa lahat ng taong nakakaalam ng pagkamatay ni Night. Napailing ako.

Pero sabi nila, hindi si Roanna ang gumawa nito. She’s the only vampire that I know in Finelry High. Alam kong hati ang population ng Finelry. There are Welshes and there are also mortals. Posible ngang may vampire na nagtatago sa mga welshes na nasa FH. Pero bakit ngayon lang siya umatake? And who would it possibly be?

Hapon na nang makabalik kami sa Finelry. Dumiretso agad ako sa dorm para magpahinga. Hindi ko alam pero parang pagod na pagod ako. Physically and emotionally.

Padabog akong humiga sa kama ko. Wala si Syn dito, pero ayos na rin yun dahil gusto kong mapag-isa. Wala na rin naman daw klase dahil maaga daw nagpe-prepare ang mga instructors namin para sa Sem-Ender Party. At sana naman, sa araw na ‘yun, walang mangyaring hindi maganda.

Bigla akong kinilabutan like someone’s eyeing me kaya napaupo ako bigla sa kama ko. I don’t know but I felt like closing my eyes and just discern the life air has as it touches my face lightly like it’s commanding me to look at my right. And so I did.

I opened my eyes just to see the window open. And as of this moment, I knew that someone came in. Not from the door but from the window.

I sniffed a familiar women perfume and automatically, my head turns to my left. Hindi ko alam kung anong ginagawa ko pero pakiramdam ko, utak ko na lang ang kumokontrol sa katawan ko ngayon.

At mas lalong hindi ko alam kung anong ginagawa niya rito.

“How are you, Zeira?” she smiled evily. Relax na relax siyang nakaupo sa kama ni Syn habang nakacross ang legs niya.

“Roanna Zaffre.” I exclaimed.

Kumunot ang noo ko nang bigla niyang i-angat ang kamay niya. She’s offering her hand for a shake? I can’t believe her.