4 | Beliefs

215 9 0
                                    

Three months passed quickly.

I felt excited as the date of our vacation becomes nearer and nearer.

Tatlong araw na lang makakasama ko na si mommy nang matagal.

Sa 15 pa lang ay aalis na kami para makapagpahinga pa. I miss the breeze from the beach. Maldives is known for its beautiful beaches.

I suddenly remembered him. Magkikita pa kaya kami ni Kean? I kind of regretted not giving him my number para kahit papaano ay may contact kami.

Well, if the universe wants us to meet again, we will surely meet again.

“This is our first vacation after what happened.” Katabi ko ngayon si mommy sa plane. May 20 minutes pa bago mag take off.

“Yes, I’ll sleep muna mommy,” tumango siya tapos pumikit na ako. Narinig kong may tumatawag sa kanya.

“Yes, this is Prosecutor Santillan, who is this?”

“I’m on my way to Maldives. I’m with my daughter.”

“Can it not wait? I’ll be back in 19” narinig ko ang buntong hininga ni mommy as she rubbed my head.

“Okay, I will take the first flight pabalik diyan pagland nito,”

And I know how this vacation will go.

“Anak, I’m sorry. Something urgent came. Enjoy this vacation,”

Wala na naman akong magagawa di ‘ba? Niyakap ko na lang siya at nagpaalam. Uuwi na ulit siya pabalik.

Parang hinatid niya ako dito sa Maldives gamit ang eroplano tapos uuwi na ulit siya.

Nakita ko na yung shuttle service ng hotel na pina- reserve ni mommy. Kasama ata yun sa bayad.

Pagkarating sa hotel ay natulog muna ako. Nagising ako sa tawag ni Indira.

“Kylie, Maldives ka na?”

“Yes, kumusta ka?”

“I’m so happy today, malapit na matapos yung concept ng business,”

“I’m so proud of you, Indira!” medyo napalakas ang boses ko.

“Huwag kang masyadong maingay, di ‘ba ayaw ng mommy mo nang maingay?”

“She’s not here.” I said in a sad tone.

“Ha? Akala ko ba vacation niyo ‘yan? Bakit wala siya diyan? Iniwan mo siya?” sunod sunod niyang tanong.

“Gaga ka, why would I leave her?”

“Gaga ka rin, eh ano?”

“Something urgent came daw sa work niya,”

“Oh, gusto mo bang sumunod ako diyan?” I can feel her sincerity.

“No need, I know you’re busy.”

“Basta sabihin mo lang kapag gusto mo ng kasama, bibili agad ako ng ticket papunta diyan,”

She ended the call after dahil may naisip daw siyang bagong concept. Pagkatapos kong kumain ay lumabas ako sa hotel at pumasok doon sa Pilipino restaubar. Karamihan sa mga kumakain doon ay mga taga- Pilipinas.

I was wearing a dark blue dress and sandals. Malapit ng mag- sunset. Nag- order ako ng juice tapos umupo sa may counter.

“Hi miss, you’re alone?” lumapit yung tatlong lalaki sa akin na kanina ay nakaupo sa may entrance. I think they are Pilipino.

“Ah, yes,”

“Do you want us to accompany you?” tanong nung pinakamatangkad sa kanila. I can sense something from them.

Behind Every Regret (The Untold Tales Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon