Hindi ko alam ang gagawin, hindi ko alam ang sasabihin. Para akong multo na hindi masagot ang tanong sa isip ko kung bakit ako namatay. Kakatapos lang ng training namin para sa sub-orbital, akala ko hindi susunod si Ciel. Pero, sumunod siya, akala ko isasama pa niya si Kisses, pero hindi.
"Sasama ba si Ryl sa Supermarket?" nakatingin sa labas na tanong ko kay Ciel. Sinulyapan ko siya, nasa daan lang ang paningin niya.
"Baby?" malambing kong sabi, matunog siyang bumuntong hininga kaya naman umayos nalang ako ng upo.
"Alright, I won't ask." pilit ang ngiting sabi ko sa kaniya, kunot noo niya akong sinulyapan. Nahagip ng paningin ko ang paghigpit ng hawak niya sa manibela.
Parang tinutusok ng libo-libong karayom ang puso ko, parang namamanhid 'yon. At sobrang sakit ng pakiramdam na 'yon. I bit my lower lip to stop my tears, I'm mad at myself. Bakit hindi manlang ako gumawa ng paraan para magkalayo sila doon sa Restaurant? Natatakot din ako, na baka mag-away kami ni Ciel, na baka magalit siya kasi nangi-ngialam ako masyado.
Mapait akong ngumiti habang naka-tingin sa mga taong naglalakad at kapwa naka-coat. It's twilight and cold weather.
I rested my head on his car window. Pumikit ako, naramdaman ko naman ang pag-tulo ng luha sa mata ko. Kaagad ko 'yong pinunasan at tumikhim habang naka-pikit.
Does he still love her? Does she have an affection to him? Why he didn't insist of what Kisses doing to him? I am there for pete's sake! Shit lang, I wanted to blurst out.
"Where Supermarket do you want?" tumingin ako kay Ciel ng magsalita siya, ngumiti ako ng bahagya at nagkibit balikat.
"Ikaw bahala," sagot ko. Hindi niya ako sinulyapan at iniliko nalang ang kotse. I bit my lower lip and sighed secretly.
Magpapaturo pa rin siyang mag-luto?
I opened the passenger seat when the car stops. I looked at Ciel, he didn't gave me a gazes 'til then. I immediately followed him when he started walking, I clung onto his arms.
I stiffed when he let go of my hand. I blink once, twice, and thrice before I followed him again inside. I looked around, madaming tao, hindi ko na siya makita.
Tumingin ako sa Meat Section, pero wala siya do'n, sa Veggies, Chocolates, and Chips Section, wala din siya. Dinalaw 'agad ako ng kaba at parang baliw na umikot sa kinatatayuan ko para makita siya, pero wala din.
Ciel, nasa'n ka na!?
Nag-aalalang tumingin ulit ako sa bawat Section ng Supermarket. Natatarantang tinitigan ko ang mga taong dumadaan do'n.
Shit ka, Iciel. Nasaan kana ba?
Matunog akong bumuntong hininga ng makita siya do'n sa Liquior Section, malayo-layo 'yon sa pwesto ko kaya maingat akong tumakbo.
"Ciel!" I shouted his name, he looked at me with his brows furrowed.
"What?" he asked, irritatedly. I blow a loud breath, hesterically.
"I...I'm worried! I thought you...left me." naka-yuko kong sabi, natigilan naman siya.
I bit my lower lip to stop my tears to came up. I didn't know what to do if something happened to him. Hindi pa nga kami nakakapag-usap ng maayos tungkol sa Kisses na 'yon, dumagdag pa 'tong drama ko.
"I'm sorry, let's go." pag-aaya ko at hindi makatingin sa kaniya ng matapos punasan ang ilang butil ng luhang pumatak sa mga mata ko. I can't handle my emotion, specially when it comes to my love ones. But when I'm with him, I can handle my irritation. Sadyang hindi nakisama 'yong mga mata ko.
BINABASA MO ANG
INFATUATED
Teen Fiction"If ever you start to miss me. Remember, I didn't walk away. You let me go."