"Pamela, naglalaro sa labas ang mga Classmates natin, ah? Why you don't joined them?" tanong ni Venus. Ngumiti lang ako sa kaniya, tumabi naman siya sa'kin at tumingin din sa mga tourist.
Wala ako sa mood maki-halubilo sa kanila, alam kong nando'n si Kaela, ayoko namang masira ang mood niya. Hangga't maaari, ayokong sirain ang araw niya.
"Hey, Pamela. Is there something wrong?" tanong ni Venus, tumingin ako sa kaniya at pilit siyang nginitian.
"Wala naman, bakit?" tanong ko, umiling-iling naman siya at bumuntong hininga. Nag-iwas ako ng tingin para hindi maibuhos ang emosyon ko sa harapan niya. Lumunok ako at tumingin ulit sa malayo.
"Okay lang," naka-ngiti sa kawalan kong sabi, pinipigilan ang luhang gustong tumulo. Gustong-gusto kong kausapin si Kaela at i-enjoy ang bawat araw ng retreat, kaso kada bukas ng bibig ko kahit nand'yan sila Euna, uunahan niya ako. She mark her words that she'll pretend.
"Okay ka lang ba talaga?" naninigurong tanong niya at hinawakan ang likod ko, humarap ako sa kaniya at ngumiti. She sighed and looked away.
"The worst kind of pain is when you're smiling just to stop the tears from falling." Venus said.
Kumurap-kurap ako para hindi mahulog ang mga luha sa mata ko, pero hindi, nag-una-unahang mahulog 'yon.
"What happened? You can tell me, para saan pa't naging kaibigan mo ako." malambing niyang sabi at niyakap ako, I rested my head on her shoulder.
"It's about Kaela..." I muttered, I felt her stiffed. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya, she seems shock.
"Kaela? Nag-argue kayo? How come?" kuryosang tanong niya, umiling lang ako.
"You know, lahat naman yata ng magkakaibigan, nag-aaway. May nag-sisiraan pa nga, eh. Trust me, magiging okay din kayo." she gave me an assurance smile. Tumango lang ako sa kaniya at ngumiti. Hinagod naman niya ang likod ko.
"Kaya mo 'yan, I'm going na." naka-ngiting sabi niya, tumango ako at tumalikod na rin. I took a deep breath as I started walking, enjoying the Views, it's Sunset. Siguro nasa 6PM palang, wala na rin ang apat sa loob ng Hotel ng magising ako. Mukhang nag-liwaliw. Inilagay ko sa bulsa ng Jacket 'yong dalawa kong kamay at naka-ngiting tinignan ang mga food stool.
I stopped when I saw Kaela laughing with Kaizer, Tado, and Euna. They are eating on the opened restaurant. I smiled at that scenery, tumingin sa'kin si Kaizer at kinawayan ako.
"Pameh! Come here!" tawag niya sa'kin, napatingin si Tado at Euna sa pwesto ko, pareho silang naka-ngiti. I saw how Kaela rolled her eyes, I gulp and shook my head to Kaizer. Their face fell and looked at Kaela. Tumalikod na ako sa kanila at naglakad-lakad ulit.
Naka-ngiti kong tinanguan sila Angel ng magkatinginan kami. Bumuntong hininga ako at tinignan ang iba't ibang couples, nagpunta sa ilalim ng puno kung saan may upuan. Doon ako tumitig sa kawalan hanggang sa may humarang na bulto sa harapan ko.
"Hey," nag-angat ko ng tingin, kapatid pala ni Ciel, hindi naka-kunot ang noo niya. Infact, he's smiling at me. Tinanguan ko siya, hindi pa rin siya umaalis sa harap ko.
I thought he wants to greeted me?
I looked up at him, he's not smiling, he look worried.
"You may sit down, if you like." sabi ko at tumingin ulit sa mga taong naglilibot. He sighed before slides hopefully onto the seat next to me.
"Are you okay? I didn't see you with them," simula niya, nag-hum lang ako at hindi na siya tinapunan ng tingin.
"Ahm, it's alright if I asked why?"
BINABASA MO ANG
INFATUATED
Fiksi Remaja"If ever you start to miss me. Remember, I didn't walk away. You let me go."