INFATUATED

Chapter 4

"Pam, I'm going." tinanguan ko si Kaela pagkatapos niya bumeso naglakad na siya palapit sa kotse niya.

"Wait, Kae! Bilhan mo ng Vitamins si Euna sa Mercury!" pasigaw kong sabi, ngumiti siya at nag-thumbs up. Huminga ako ng malalim at nag-stay muna sa labas ng kotse. I know Mom will be disappointed for what happened. Nag-vibrate ang Cellphone ko, it's the Unknown number. I didn't answer the call and went inside to my pick-up.

Lutang ako ng hanggang sa makarating ng Starbucks, hinanap ko sa loob si Ciel. Nang makita ko siya sa gitna, lumapit 'agad ako at umupo sa harapan niya. He smiled at me, I answered it by nod.

"Are you alright?" tanong niya, tumago ako at ngumiti.

"What it is?" tanong ko, humugot siya ng malalim na hininga at hinawakan 'yong kamay kong naka-lapag sa lamesa. Lumunok ako at natigilan.

"I need you, please, bear with me, okay?" sabi niya. Kumunot ang noo ko at hinila ang kamay kong hawak niya.

"Ano 'yon?" lumulunok kong tanong. He sighed heavily and looked away.

"Mom sent some investigator if I really date someone. Kailangan kita, it just until saturday." sabi niya.

Hindi ko inaasahan ang pag-kirot ng kung ano sa loob-loob ko dahilan para kumunot ang noo ko. Pakiramdam ko, para akong kinu-kuryente sa dibdib at paa. I bit the buttom of my lips, I hide my trembling hands. Shit lang, ano 'tong nararamdaman ko?

"H-Hindi ko alam...may problema din ako, eh." pilit ang ngiting sabi ko, napa-tingin siya sa'kin. He seems so problematic, he looked away again. I sighed heavily.

"Pero..." tumingin siya sa'kin, nag-liliwanag ang mukha at naghahanap ng pag-asa ang mata niya. Shit ka, Pamela! What are you doing!?

"Let's t-try..." pumikit ako ng mariin ng sabihin ko 'yon, natahimik naman si Ciel. Nakagat ko ang pang-ibabang labi at tumingin sa paa ko. Shit ka! Bakit...pwede ko namang bawiin di'ba? Babawiin ko nalang!

Bumuntong hininga ako at nag-angat ng tingin sa kaniya.

"Cie--"

"--Thankyou!" pinag-titinginan kami ng ibang tao dahil sa lakas ng pagkakasabi niya. I gulp and look at him with my brows furrowed.

"Ciel a--"

"--don't worry! I'll be good boy! Promise!" ngiting-ngiting sabi niya at kinuha pa 'yong kamay ko pinang-gigilan 'yon habang naka-tayo siya. I blink, once, twice and thrice. What the hell is he doing?

Gumaan ang pakiramdam ko ng ngitian niya ako ng malapad habang naka-tingin sa mga mata ko. His eyes are smiling too, he looks so happy, no, he's just a jolly person, Pamela.

I sighed, kinuha ko 'yong kamay kong hawak niya at tumingin kung saan. "I'm so glad, Thank You so much." naka-ngiti niyang sabi, lumunok ako at pilit na ngumiti sa kaniya. Gusto ko mang bawiin, pero mukhang kailangan niya talaga ng tulong ko. Just say, your so stupid! I blow a loud breath and look at him.

"Is that is? I'm going, I have a lot to do so." tumayo na ako at pilit na ngumiti sa kaniya, ngiting-ngiti siyang tumango at may kinuha sa bulsa niya.

Lumabas ako sa Starbucks at walang buhay na sumakay sa kotse, doon muna ako tumunganga at naka-tingin kay Ciel na abot tanaw ko dito. Ngumingisi-ngisi at tumatawa-tawa siya habang may kausap sa Cellphone. I bit my lower lip as I took my phone on the Passenger Seat. I recieved at text from Mom that she's waiting on our House. I started the engine and drove slowly.

Nang makarating ako sa Village, binuksan ko ang bintana ng kotse at nginitian ang Guard. He smiled and nod. Kagat labi kong ipinarada ang kotse sa tapat ng bahay, bumuntong hininga ako at lumabas ng kotse. I pressed the doorbell and waited to the maid came out.