AYDINLIK

-22-

Adımlarımı hızlı hızlı atarak annemin yanına doğru ilerliyordum. Oliver arkamda soluk soluğa kalmıştı.

"Dur kızım noldu anlatsana"

"Zamanımız yok Oliver"

"Tamam dur o zaman. Yoruldum! Ben bizi oraya götürürüm." Hemen durdum ve Oliverın yanına doğru gittim "tamam hadi götür" Oliver bir büyü yaptı ve kendimi annemin yanında buldum.

Annem hala uyanmamıştı ama uyanması gerekiyordu.

"Oliver uyandırmak için bir büyü biliyor musun?"

"Immmm şeyyyy... bir tane büyü var ama çok tehlikeli"

"Oliver denememiz lazım"

"Defne emin misin?"

"Eminim Oliver"

"Annenin hafızası tamamen silinebilir."  Ne yapacaktım şimdi? Beni hatırlamamasını göze alabilir miydim?

"Bilmiyorum Oliver" Oliver bana doğru yaklaştı.

"Bence biraz zamana ihtiyacın var soğuk kız, sen bunu iyice düşün." Oliver haklıydı bu kararı hemen veremezdim.

"Tamam biraz düşünücem" annemin kaldığı odadan yavaş yavaş çıktık. Her şey normale dönmüştü.

Kafamı başka şeylerle oyalamak için Borayı bulmalıydım ve ona Elifle konuştuğu konuyu sormalıydım.

Hemen yer bulma büyüsü yaptım ve Borayı buldum. Yüzme salonundaydı şu lanet yerde.

Hemen kendimi oraya ışınladım. Borada saçını kuruluyordu onu öyle görünce kalbim yerinden çıkacakmış gibi oldu. Hızla yanına gittim.

"Defne..."

"Evet şeeyy... ben seninle bir şey konuşmak istiyorum."

"Tamam gel otur şöyle"  Bora benim oturmam için karşısındaki şezlongdan yer açtı ve hemen oturdum.

"Şeyy... siz Elifle konuşurken kulak misafiri oldum, benim hakkımda konuşuyordunuz" Bora bana tuhaf bir şekilde baktı.

"Ne zaman?"

"Şu ruh emicinin geldiği zaman"

"Ben Elifle konuşmadım Defne. Ya sen karıştırıyorsun ya da ben hatırlamıyorum." Kendimi fazla rezil etmeden "ben karıştırdım galiba" dedim ve yavaşça kalkarken Bora kolumdam tuttu, yerime geri oturdum.

"Anlat bakalım Defne" Boraya anlamsızca baktım.

"Neyi anlatayım"

"Meselaaaa ilk şu Sarptan başlayalım."

"Sarp mı neden?" Bora bana doğru yaklaştı.

"Merak ediyorum, onda ne buldun?" Borayı hala anlamıyordum.

"Bora ne saçmalıyorsun?" Dedim ve hızlıca yerimden kalktım Borada peşimden geliyordu.

"Defne dur! Neden benden kaçıyorsun" sesimiz iyice yükselmeye başlamıştı.

"Ya ne istiyorsun Bora ne duymak istiyorsun." Bora bana doğru yaklaştı.

"Beni neden istemiyorsun. Senden sadece bir açıklama duymak istiyorum." Duvara iyice yaslanmıştım kaçacak bir yerim yoktu mecburen cevaplamak zorunda kaldım.

"Ben seni istemiyorum diye bir şey söylemedim!"

"Peki ya neden kaçıyorsun benden!" İyice terlemeye başlamıştım

"Off Bora! Her şey Elif yüzünden ve... ve bizim yüzümüzden." Bora Elif yüzünden ondan kaçtığımı duyunca deliye dönmüştü.

"Nee... ne oldu hemen anlat Defne!" Galiba artık her şeyi anlatmanın vakti gelmişti.