Daybreak (Project:Mystery #2) [COMPLETE]

Chapter Eighteen: 'you're not my mother'

Chapter Eighteen: 'you're not my mother'

Mavis' POV
Nagulat na lamang ako nang biglang bumagsak si Mayra sa kanyang kinatatayuan. Gusto ko sanang tumakbo palapit sa kanya pero mas mabilis ang reflexes ni Mare at Flare. 

Nakahinga ako ng maluwag nang makita kong maayos nilang inilagay ang unconscious na katawan ni Mayra pababa sa couch.

"She just got shock," sabi ni Mare at saka tumingin sa kanyang ama. "What will we do now once she wakes up?" tanong niya.

"I will tell her everything so I think it'll be fine for her to see us, all three of us, once she finally wakes up," sabi ni Flare at saka tumayo at tumingin sa akin.

Napahakbang ako paatras nang makita ko ang kakaibang emosyon sa mga mata niya. It's been five years pero ganoon pa rin ang tingin niya sa akin. 

"Flare, huwag..." bulong ko sa kanya nang makalapit na siya sa akin. 

Inilapit niya ang mukha niya sa akin. "Why not?" tanong niya habang nanunukso na inilapit ang mga labi niya sa labi ko. Ipinalibot niya ang kanyang kamay sa balakang ko at hinapit ako palapit. "I told Mayra the truth now, Mavis. Can we reunite again with the children?"

Napatingin ako sa mapupungay niyang mga mata na mayroon pa ring pagmamahal para sa akin.

Sa totoo lang ay parang nag-aalinlangan na ako sa pagdedesisyon ko kung sasama pa ba ako kay Flare o hindi. Kung ibabalik ko ba ang pagmamahal ko sa kanya at sumugal muli o mananatili na lamang ako sa mayroon ako ngayon.

Hindi ko mapagkakaila. I still love him even five years had already passed. Kahit na wala siya sa tabi ko ay alam kong mahal ko pa rin siya. Kahit na kasama ko si Ruxinaire, something in me was still missing.

In those five years, hindi siya nawala sa isip ko. Even now, he is near me, my heart is beating so fast. Siya lang ang nakakapagparamdam sa akin ng ganito. Siya lang ang nakakapagpabaliw sa akin ng ganito. 

Hindi ko alam kung ano ang ginawa niya sa akin, kung ano ang pinagawa niyang kulam o kung ano man ang nilagay niya sa katawan ko para mabaliw ako sa kanya ng ganito kahit ilang taon na ang lumipas.

He made me feel pain more than twice or thrice pero bakit ba mahal ko pa rin ang g*gong lalaking ito?

Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko.

Tinulak ko siya ng mahina at dinistansiya ang sarili ko saka napayuko. "Flare, alam mo namang bawal tayo 'di ba? I have a boyfriend and you have a wife. We can't be toge--" 

Nanlaki ang mga mata ko nang bigla na lamang dumampi ang labi niya sa labi ko. Hindi ako makapaniwalang napatitig sa kanya.

"A-Ano? B-Bakit--"

"I don't f*cking care about Olivia, Mavis," ani ni Flare saka pinagdikit ang mga noo namin. "I'm still f*cking in love with you. My f*cking heart won't respond to Olivia's love." Nagulat ako sa kanyang sinabi. "It hurts me when I force myself to love someone I never really love. It's f*cking hurting the hell out of me." Tumingin siya sa akin nang may pagmamahal sa kanyang mga mata. "Mavis, I still love you in those five years. Do you still love me too?"

Malalim akong napabuntong-hininga sa katanungan niya. I know the question is not that hard but it is too hard to answer. 

Sa sitwasyon namin ngayon ay napaka-komplikado para masagot ko ang katanungan niya.

I made my decision to be Ruxinaire's girlfriend after his one-year courting on me and I promised him to live with him forever. I also say those three magical words to him.

And this question will break all the promises I made.

Argh... Ang hirap sumagot.

Kapag sinabi kong mahal ko siya ay parang pinili ko na rin siya kaysa kay Ruxinaire. The consequence is Flare will have divorced Olivia, kicked her out of the Furrer Mansion, and I could live with him and the children but I could also break Ruxinaire's heart, which means I killed two hearts. I'm hitting two birds with one stone.