Nesil : Hayatını değiştirebilirsin ve bu konuda sana her daim yardım edebilirim.
Nesil : Mutlu olabilirsin, olabiliriz.
Feza : Bana aşık olduğunu, mutlu olabileceğimizi söylüyorsun
Feza : fakat bilmiyor musun?
Feza : Mutlu aşk yoktur.
☙
Kapak tasar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Feza Ilgaz. 🐊
"Feza," dedim ve durdum. Mavi gözlerinden gözlerimi ayırmam çok güç gibiydi. Sarımsı saçları, beyaz teni ve bir şaheser gibi parlayan mavi gözleri.. Hepsi öyle çok güzeldi ki, ne konuşabileceğimi bir türlü kestiremiyordum.
Ellerini hafif dalgalı saçlarında gezdirdi. Yüzünü havuzdan yayılan mum ışıkları sayesinde görebiliyordum. Kaşlarını çattı ve dakikalardır ha tanıdı ha tanıyacak bir imayla kaşlarını gevşetti.
"Belki beni tanımıyorsundur ama ben özü-"
"Özür dilemen bana söylediğin yalanları değiştirmeyecek."dediğinde geriye doğru tekleyip havuz tarafına küçük bir bakış attı. Sözümü kesmesi sinirlerimi bozmaya yeterken, bir yandan da haklı olduğunu düşünüyordum. Birazdan beni buradan kovsa ya da ne bileyim, evine izinsiz girdim diye beni polise verse bile şaşmazdım.
Yaptığım bu çılgınlık hiç de akıllıca değildi. Pişmanlık bütün benliğimi ele geçiriyordu. Feza konuşmuyor, alay dolu bir biçimde etrafına bakıyordu. Başımı aşağı yukarı salladım, istemiyorsa gönlünü almamı; yapacak hiçbir şey yok demekti. Bahçe masasının üzerine bıraktığım siyah çantamı alıp, onun yüzüne bile bakmadan koluma takarak adımlayacağım sırada, kolumda hissettiğim sert bir basınçla arkamı dönerek bir anda dudaklarında buldum dudaklarımı.
Kolumu sıkı sıkı tutuyor ve dudaklarını yavaş yavaş dudaklarımın üzerinde gezdiriyordu. Kalbim ağzımda atıyordu, sanki bir anda ateşim çıkmış içimde büyük bir heyecan oluşmuştu. Kendimi geriye doğru çektim, başka bir zaman olsaydı eğer belki dakikalarca öylece kalabilirdim. Ama şu an bunu istemiyordum.
Gözlerimi yüzünde gezdirdim. Dudağı hafif kıvrılmış gibiydi, gözlerimin içine içine bakıyordu. Sertçe yutkundum, şaşkındım. Nasıl bir tepki verebileceğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu, sanırım bunu beklemiyordum ondan.
"Tadı güzelmiş."
"Ne?"
"Ah Nesil, o bordo rujunun tadına bakmadan öylece çekip gitmene izin mi verecektim?"
Gözlerim ve ağzım şaşkınca açılmış, utançtan yerin dibine girecek gibi olmuştum. Feza bedenimi süzmeye devam ediyordu, az önce yaşadığımız şey; dudaklarımda gezinen o yumuşak dudakları...Öyle çok güzeldi ki, ister istemez gülesim geliyordu.
Şu an içinde bulunduğum durum fazla karmaşık ve saçma olabilirdi ama ben bu saçmalığı hayata geçirmeseydim eğer, şu an evimde ağlıyor olacaktım. Bazen gerçekten risk almak gerekiyordu bu hayatta.
