When She Say I Love You ✔️(Completed)(Under Editing)

Kabanata 21

Kabanata 21

Like

Clair de lune by Claude Debussy.

That's the beautiful classic music that's playing on ate Jasmin's office while we're choosing the best art works for the auction later.

I'm holding my own paper and pen while silently judging and mesmerizing every part of each painting. Nakakamangha ang bawat obra lalo na ang ipinapakitang emosyon ng bawat detalye.

Nakangiti lang ako buong gabing ginaganap ang bawat parte ng art for a cause. When the auction started, halos malalaki ang bawat numerong ibinibigay. Lalo na noong dumating ang pinaka magandang obra. The moonlight.

Ang pumukaw sa atensyon ko kanina. Nang una kong makita ay hindi ko agad naintindihan pero nang titigan kong mabuti, parang may biglang pumitik sa puso ko. It's a mesmerizing and a beautiful art work.

Gabi na araw. Iyon ang makikita mo agad sa painting. Pero kung mas pag tutuunan ng pansin, sinasabi sa painting na, we should live like there's no tomorrow. Give your best every day and every night. Too much emotion.

"Going once.....Going twice.....Going thrice! Sold for fifteen million!" the MC announced.

Umawang ang labi ko. Fifteen million?! That's.....huge amount! Wow! Just wow!

The auction and the art for a cause ended successfully. Malaki ang bawat ngiti ng team dahil marami ang matutulongang orphanage at iba pang charities dahil rito.

"Kahel, it's nice to see you again." Mr. Ventura approach me with his warm smile.

I bow my head lightly for respect before smiling. "It's nice to see you again, sir."

Tumawa naman ito at agad akong sinaway sa pag tawag ng 'sir' sa kaniya. "It's Tito, Kahel. You can call me tito."

"Sure....tito." nahihiya kong sabi.

He laugh again. "Anyway, wala ka bang pinagkakaabalahan ngayon? Maybe you can visit my café and gallery too. You have my card, right? You can reach me through that."

"Wala naman po akong pinagkakaabalahan ngayon. I will surely pay a visit, t-tito. It's my pleasure."

Humalakhak siya at tinapik ang balikat ko. "Aasahan ko 'yan. So, mauna na ako. Call me when you want to visit, okay?"

"Yes po. Ingat po." kumaway ako sa kaniya hanggang sa makapasok siya sa sariling sasakyan.

Lumaki ang ngisi ko. Akala ko ay nakalimutan na ako ni Mr. Ventura. Pakiramdam ko ay kinikilig ako ngayon! Oh my! Sino ba naman ang hindi?! It's the most influential and best artist of the Philippines, even in the Asia!

"Kahel, uuwi ka na?" lumapit sa akin si ate Jasmin.

Tumango ako. "Opo, ate. Nandiyan naman na ang sundo ko."

"Thank you for coming and for helping us, Kahel." ate Jasmin warmly smiled at me then she grabbed my two hands. "Mukhang napagod ka ngayong gabi." puna niya sa akin.

I shook my head and sweetly smile. "Ano ka ba naman, ate. Masaya nga ako dahil naisama mo 'ko dito at masaya rin akong nakakatulong."

She chuckled. "Basta kung kailangan mo rin ng tulong, you can count on me anytime."

"Sure, ate. Aalis na po ako. I really enjoyed the night!" masigla kong wika.

She squeezed my hand lightly. "Sana kagaya ka ng kapatid ko. Sana nandito rin siya. You know what, he used to come over here and help me when he's young." malungkot niyang kuwento pero mabilis rin na umiling at ngumiti. "Sorry for the drama. Basta 'yung sinabi ko, ha? Tawagan mo lang ako. Good night, Kahel."