When She Say I Love You ✔️(Completed)(Under Editing)

Kabanata 28

Kabanata 28

What?

"Gusto kita. Gustong gusto," he whispered huskily like it's hard for him to say that word.

My jaw dropped open. My breath hitched as my heart beat like crazy. Natulala ako at tila nabingi sa narinig. He's staring at me like waiting for me to say something.

He....he like me?!

"Kahel...." he whispered my name with his hoarse voice.

I swallow the bile on my throat. Napapikit ako ng mariin at hinawakan ang dibdib niya para maitulak ng mariin. He look so taken a back so I manage to get out from his grip. Mabilis pa sa alas kuwatro na nakawala ako sa kaniya at patakbong lumabas ng rooftop.

I just can't.....I can't believe him!

Gusto kita. Gustong-gusto,

Napapikit ako ng ilang sandali at tuluyan nang lumabas sa shop. I heard tatay's voice calling my name but I didn't mind him. Tuloy-tuloy lang ang lakad-takbo ko. I look back and saw him running behind me.

I bit my lower lip. Halos magpasalamat ako sa lahat ng Santo nang may dumaan na taxi. Mabilis kong pinara iyun at agad-agad na pumasok.

"Paki bilisan po, manong!" nagmamadali kong wika.

The driver look at me and the man outside, running towards the taxi. My eyes widen.

"Manong!" Pasigaw kong tawag sa driver.

The taxi moved immediately. Sumandal ako sa upuan habang ang labi ko ay bahagyang nakaawang at hinahabol ang paghinga dahil sa pagtakbo. I shut my eyes and tell the driver where I'm going to.

Fuck! My bicycle! Damn. Hindi ko na naisip iyun kanina dahil sa sobrang pagmamadali! I massage the bridge of my nose and let out a heavy deep sigh. Bigla na lang akong napamulat nang makita ko ang nakikiusap niyang mga mata.

"Boyfriend mo po 'yon, ma'am?" nalipat ang tingin ko kay manong driver.

"H-Hindi po," I look away and look outside the window as the car move so slowly because of some people walking around.

Hindi na rin nagsalita ang driver. Bumaba ako pagkatapos mag bayad at dire-diretso lang na pumasok sa bahay. Para akong wala sa mundo habang naglalakad dahil muntik na akong mabuwal nang tumama ang noo ko kay Lucas.

Lucas?! Akala ko ba umalis na siya?!

"L-Lucas!" I was shock when I saw him.

Tumaas ang kilay niya at humalukipkip na pinagmasadan ako. "Where did you go this late, Kahel?" pinasadahan niya ako ng tingin. "And you only came home this hour?"

"H-Ha? Sa rooftop lang kami pumunta ni Jelly," Iniwas ko ang tingin ko. I pinch my finger and bit the side of my cheek. "I-Ikaw? Bakit ka andito? Akala ko ba aalis ka?"

Sumulyap siya sa likod ko bago ibinalik ang tingin sa akin. He took a heavy sigh and put his hand around my shoulder.

"Cancelled," he simply answered. "Magpahinga ka na. May titingnan lang ako sa labas." he kiss the top of my head.

Hindi na ako nagsalita at nagtuloy-tuloy na lang akong pumanhik sa taas. Pabagsak akong nahiga sa kama habang ang mga braso ay nakadipa. I'm staring at ceiling and only blinking when necessary.

"He like me?" I whispered to myself and crawled above the bed. Sumandal ako sa head board ng kama.

Hindi ako nakatulog ng maayos sa kakaisip sa sinabi ni Dave. Kaya kinabukasan ay ang laki ng eyebags ko na pwede nang tawaging eye maleta. I'm walking like a zombie while I'm still wearing my pajama. Sobrang gulo pa ng buhok ko habang pababa ng hagdan.