Lumipas ang dalawang buwan at masaya naman dahil nakilala ko yung mga kamag-anak ko sa Zambales .
Marami ring magagandang tanawin doon kaya hindi ko namalayan na pasukan nanaman, kinakabahan talaga ako nung paguwi namin sa bahay dahil pasukan na sa lunes.
“ Mommy, Can I get all the things I should buy for the upcoming classes? Si mommy kasi ang nag enroll sa akin kaya sa kanya ko rin kukunin ang mga kailangan ko sa school.
Sabay abot niya sa akin ng envelope na sa tingin ko ay mga documents for my new school.
“I put the money there and I just remind you that it is a prestigious school so you should buy all the important things in the first day in class”prestigious ? eh ,sa public school naman ako nag eenroll lagi ano pang bago.
“Mommy, I used to it. I’ve been studying in public school for almost 7 years so I know all the things I should buy.”
“ Public School? I enrolled you on the best high school here in our town “ nagpantig ang tenga ko sa sinabi ni mama.
Ayaw ko sa private, kadalasan ang mga ugali ng mga studyante ay brat kaya I don’t think I can fit on that kind of environment.
“No, Buts. The Dean also told me that she is looking forward on meeting you.Just call me if you need something”
Mas gugustuhin ko pang hindi mag-aral. Ayaw kong pumasok sa university na maraming tao.
I’m okay with public school na kahit maliit eh. Comfortable naman.
Pagpasok ko sa kwarto ay tinawagan ko si Maurice at Sytx trough video call para isang tawagan na lang.
“guys, urgent. Tulungan niyo naman akong pilitin si mommy na sa public school nalang ako mag-aral”
Inaantok na mata ni Sytx ang bumungad sa amin at bagong ligo naman si Maurice.
“Eh, bakit kasi sa Public school ka pa, sa private ako nag enrolled for exciting experience, hindi ka ba nag sasawa, 7 years na tayo sa public.”
Nag enrolled rin siya, medyo gumaan ang pakiramdam ko nung nalaman kong parehas kami ng school.
“Ikaw, Sytx. Saan ka nag enroll?”
“Di pa ako nag enroll pero baka sa school nalang na kapareho ng inyo para sama sama ulit tayo”.That was great, sarkastiko kong tugon sa isip ko. Ano pang magagawa ko, eh yung dalawang aasahan ko eh sa school na yun na mag eenroll at nag enrolled.haisttt.
Dumating ang lunes , tinatamad akong pumasok dahil hindi ko naman gusto ang papasukan , late na akong nagising. Wala akong pake kung bad impression agad ang maipakita ko , eh totoo naman.
Pagbaba ko ay nakabihis na si kuya , College na siya. Kahit naman loko loko si kuya ay masipag naman siya mag-aral.
“ OWW, you woke up , I thought you will not attend your first day of class” ang aga aga nangiinis nanaman tong demonyong to.
Di ko siya pinansin at direretso lang ako sa mesa“ Hey, Nemesis. Don’t you ever step on the college campus, there is lot of crazy guys out there. They might trip you”
“ As if. Don’t worry I will not go there because I might see your ugly face” feeling naman siya. At anong gagawin ko sa college campus , maghahanap ng pogi, aanhin ko yung mga yun.
Manuod nalang ako ng K-drama.
“ It's a warning, Nemesis. Never go there” paulit ulit. Hindi naman ako pupunta doon kung di kailangan
“ It depends” wala naman talaga akong balak pumunta doon pero gusto ko lang manginis.
Tumakbo na ako nung sinamaan ako ng tingin ni kuya, ang aga aga panira ng araw.
Dumiretso na ako sa SUV para ihatid ako sa bago kong school, nung nasa public ako, sumasakay ako sa public transpo. At gusto kong masanay na walang driver.
Mayaman kami pero sabi ni Dad we should remain low profile para sa safety namin.Ayaw niyang malaman ng iba ang bagay na yan kaya pinagiingat niya kami kaso abnormal si kuya.
Naalala ko nung high school siya. Ginamit niya yung sports car ni Kuya Chase papuntang school. Ilang araw na suspend yung mga cards niya kaya mukha siyang kawawa nung pumasok siya sa school.
Di kami tinitipid sa katunayan nabibili namin lahat ng gusto namin kaya lang nasanay na rin akong maging matipid kaya hanggang ngayon ganun pa rin ang way ko.
“ Thank you , manong” pagbaba ko sa sasakyan ay ang malaking gate ng school ang bumungad sa akin” kinakabahan talaga, nasan na ba kasi si Maurice at Sytx.
Nabigay na yung number ng room at map ng bawat building sa akin kahapon kaya hindi na ako mahihirapang maghanap.
“ Good Morning po” pagod na pagod ako nung dumating ako sa room dahil parang kwenta yung map , magkakamukha yung building kaya nalito talaga ako.
“Excuse me, Who are you” masungit niyang bungad sa akin.
BINABASA MO ANG
Comeback Felecity
AdventureCan you wait for someone? What If it takes forever? Can a person really wait for someone they love? Nemesis Chayden Dickinson believes all the single little things her eyes saw but apart from what she knows there a reason behind that she doesn't kno...