Fair Winds and Following Seas, Captain (Oceanic Series #1)

Chapter 11

"Are you lost baby girl?.."

nanginginig na ako sa takot, ilang beses niyang inuulit-ulit yang are you lost baby girl na yan.

"Mark, where the hell are you?" bulong ko pa sa sarili ko pero ilang minuto na ako nakatayo dito at wala parin siya.

"Baby girl, are you lost?" boses adik, yuck

napasigaw ako nung bigla niyang hawakan yung balikat ko. "I said, are you lost baby girl." galit na siya.

hindi ko parin siya sinasagot at hindi ko alam bakit hindi ako makatakbo may paa naman ako. "Answer me" utos niya pa

"Ahh!! MARK! HELP ME!" sigaw ko tsaka tumakbo papalayo sa adik na yon. "hoy! Bumalik ka dito Jennifer!" sigaw niya pa, jusko hindi ako si Jennifer! kuya layuan mo ako!!!

"Jennifer si junjun toh!" hinarangan niya yung daanan ko, "junjun ako junjun ikaw Jennifer" tsaka siya tumawa, jusko adik nga

"hahaha Jennifer, a-ako iyo iwan junjun galit" tsaka niya ako tinignan ng masama at tumawa ng malakas.

Baliw ata 'toh eh

"Junjun gusto k-kiss g-galing kay j-jennifer" tinuro niya ako at ngumuso. "No!!! lumayo ka sa akin!" tsaka ako tumakbo uli, di ko na alam saan ako papunta basta takbo lang ako ng takbo

"Jennifer!" sigaw niya habang hinahabol ako. "Mark walangya ka papatayin mo ako!!!! Pag makita kita kakalbuhin kitang gago ka!!!!"

"Crispin! Si basilyo toh! anak ko! Crispin? Basilyo? mga anak ko!" lumuhod pa siya na parang namatay mga naka niya, umiiyak na ako.

"Mark!" sobrang lakas na sigaw ang pinakawalan ko at agad na tinakpan ang mukha ko, hindi ko na alam gagawin ko. Takot na takot ako, may phobia ako sa mga baliw.

"Mark help me" iyak na ako ng iyak hanggang sa may narinig ako na malakas na pagbagsak.

"wag ka nang babalik dito!" dinig kong sigaw niya.

"susumbong kita kay andres! sulong!!!" dinig kong sigaw nung baliw.

"mark... H-help me" iyak ako ng iyak, eh sa suntukan hindi ako aatras pero pag sa mga baliw at sa madilim tapos mag-isa ako eh wag nalang noh, hihimatayin ako sa takot

"hey.." nagulat ako nung may biglang humawak sa balikat ko. Akmang tatakbo na sana ako pero agad niya akong hinawakan sa braso, "it's ok.. it's ok... I'm here na" tsaka niya ako niyakap.

wala na akong pake basta umiiyak at natatakot ako ngayon at kung ano mang galit ko kay Mark ay isasantabi ko muna.

"shhh it's ok.. I won't leave you again"

Hagulgol ko lang ang dinig sa buong paligid.

ilang minuto ang lumipas at agad akong kumalas sa yakap niya at tinignan siya ng masama.

"kung hindi ako sumigaw hindi ka dadating, walangya ka pinabayaan moko" hinampas ko pa siya.

"sorry tumawag kasi mama ko, sorry natagalan"

"did he hurt you?" nag aalalang tanong niya, "I hate you" yong lang sinagot ko at tinalikuran siya. Para akong bata na nagtatampo pero nanginginig pa talaga ako at galit ako sa kanya